372. De sancto Zenone.

la. Omni laude sit fiorescens
Fervor mentis Inardescens
Plausus dans altissimo,

1 b. Basem firmam qui construxit,
Templo suo dum Illuxit
Zeno felicissimo.

2 a. Ortu fulgens sidus mirum,
Cujus fulgor mundi gyrum
Digno pinxit praemio,

2 b. Nitens bonis hic a cunis
Sanctus vitae et Immunis
Matris venit gremio.

3 a. Ea solum

gliscens colloquia,
Quae divina

rorant consilia,
Veronensis
praesul habilia
Secretaque
loca vult amare.

3 b. Zelo puro

regis accubitum
Ut sentiret

posset et subitum
Nardus sua

fructum per publicum
Sic odorem
late respirare.

4 a. Aegrae mentes quo valescant,
Tacta verbo vitae crescant
Quasi cedrus libere,

4b. Novit blandos nam per mores
Atque pios Deo flores
Animarum mittere.

5 a. O talentum nobile,

Quod sic sumpsit mobile
Lucro multifario;

5 b. O excellens gratia,
Augens hoc per spatia
Celans non sudario.

6 a. Raptum pulsu fluminis

Signo vivi luminis

Mox salvavit,

6 b. Anchoram proficui
Figens corpus mortui
Animavit.

7 a. Pharetram contrivit diram,
Rabiei pellens Iram
De regali filia:

7b. Rex mercede pro condigna

Huic mente de benigna

Dat coronae lilia.

8 a. Olivarum fluens more
Largus, udus divo rore
Sanctus, Dei pro honore
Datum dat egentibus.

8 b. Notus botrus pleni fructus
Finit dies hujus luctus,
Coelo gaudens est adductus
Meritis decentibus.

9 a. Ovat ejus te virtute

Caecus, claudus, surdus tute
Sentiens juvamina;

9b. Beat atque VI profunda
Urgens quos reclusit unda
Templo dans tutamina.

10 a. Invocamus

ergo te patronum,
Sancte Zeno,
mentis auge bonum
Vulsa labis scoria.

10 b. Sine fine

Deum contemplari
Ejus quoque
vultu jucundari
Fer In coeli gloria.