398. De Patronis ecclesiae.

1. Ave, serena,
laude plena,

coetorum regia corruscans,
luce solem fuscans.

2 a. Euge dulcis coetus,
pace quietus,
quem nil triste tangit,
nil angit,
jugem jubilum
nil nubilum
premit,
nil turbidum fremit.

2b. Virgo Sion, curre,
viles saburrae
mundi non obsistant,
quae distant
a divitiis,
deliciis
poli,
pigrescere noli.

3 a. Te jam currentem

Christus et ad se trahentem
exspectat cum favore,
quam sibi despondit
subarrhans cruore.

3 b. Te ligno crucis

ad se traxit, ut caducis
non Intendas, sed tendas
ad sponsi secretum
cubile quietum.

4a. Tu agnum Dei
nisu fidei, spei,
caritatisque virtute
sectari

studeas et ardentius
amplexari.

4b. Tuque furentem

mundum et retrahentem

despiciens et spernens

conculca

et puppe crucis saeculi

fluctus sulca.

5 a. Hinc gentium collecta finibus,
ut coetorum refecta sinibus
a turbinibus
mundi quiescas
et Inter Illos
coexsultans hilarescas,
quos vindemia
defaecata regalis
cellae jam debriant gremia.

5 b. Hic manna, quod oblectat sacie,
irradiatos Dei facie,
plena gratiae,
unus et trinus
quos unit in se,
Jerusalem sacer caminus
post igniculum
Sion, hoc nos ignito,
Jesu, post mundi curriculum.

6a. Fac fonte lotos
Baptismi totos
tibi tam devotos,
ut horrentes
baec Inquinamenta
carnis caenolenta,
te ceni more
fontem sitiant,
ut appetant
cum fervore.

6 b. Fac Ignis puri
cor mundatori
sic nos flammis uri,
ut siccentur
luxus scaturigo,
criminum rubigo,
purgata prorsus
non In pectora,
non In corpora
figat morsus.

7 a. Audi nos

tui martyris Emmerami
precatu.

7 b. Salva nos

Dionysi ac Wolfgangi
rogatu.

8 a. Da fontem quinquc rivulis
crucem fundentem supplices
mundare famulos,

8 b. Quo haustu dulcis gratiae
gloriae tuae perfrui
valeant facie.

9. Christianismi nomen
et omen
fac unire,
ut In die irae
cum ovibus nos dextris
facias, auctor,
at te transire.