EPISTOLA 397

ctum esse atque optabile, verumtamen non praetermittendis officiis. Officia vero permagna ea esse, aliena non tangere : singulos esse sinere ad suas res l iberos; quominus operam suam collocare queat ubi libet et quando libet, prohibere ne- minem. Quae per vim et turbas facta superiore anno vidistis in patria, satis admonent americanis etiam rebus audaciam im- manitatemque perduellium imminere. Ipsa igitur tempora ca- tholicos iubent pro tranquillitate contendere rerum communium, ideoque observare leges, abhorrere a vi, nec plura petere quam vel aequitas vel iustitia patiatur.

Has ad res multum sane conferre operae possunt, qui se ad scribendum contulere, maxime quorum in commentariis quo- tidianis insumitur labor. Haud latet Nos, multos iam in hac palaestra desudare bene exercitatos, quorum laudanda magis est, quam excitanda industria. Verumtamen legendi noscendi- que cupiditas cum tam vehemens sit apud vos ac tam late per- tineat, cumque bonorum iuxta ac malorum maximum possit esse principium, omni ope enitendum, ut eorum numerus au- geatur, qui scribendi munus scienter atque animo optimo ge- rant, religione duce, probitate comite. Atque id eo magis apparet in America necessarium propter consuetudinem usumque ca- tholicorum cum alienis catholico nomine : quae certe caussa est quamobrem nostris summa animi provisione constantiâque sin- gulari sit opus. Erudiri eos necesse est, admoneri, confirmari animo, incitari ad studia virtutum, ad officia erga Ecclesiam in tantis offensionum caussis, fideliter servanda. Ista quidem cu- rare atque in istis elaborare, munus est Cleri proprium idem- que permagnum : sed tamen a scriptoribus ephemeridum et locus et tempus postulat, idem ut ipsi conentur, eademque pro caussa, quoad possunt, contendant. Serio tamen considerent, scribendi operam, si minus obfuturam, parum certe religioni profuturam, deficiente animorum idem petentium concordia. Qui Ecclesiae servire utiliter, qui catholicum nomen ex animo tueri scribendo expetunt, summo consensu, ac prope contractis copiis oportet dimicare : ut plane non tam repellere quam inferre bel- lum, si qui vires discordia dissipant, videantur. - Non absimili ratione operam suam ex frugifera et fructuosa in vitiosam ca- lamitosamque scriptores convertunt, quotiescumque consilia vel acta episcoporum ad suum revocare iudicium ausint, abiectâque verecundia debita, carpere, reprehendere : ex quo non cernunt