414 DERTHUSIEN.

indebitis pergravatas oneribus ad successores transmittere pudet. Missa quaestione an capitulares possent dignitatum iura immutare simplici capitulari conventione, factis potius insistentes, notant reapse a quadraginta annis. quibus sta- tuta capitularia vigent, nunquam hos articulos executioni fuisse demandatos, quaecumque demum fuerit causa. Quocirca post statuta non secus ac antea dignitates plena gavisae sunt immunitate a contro versis oneribus. Nihilominus piissimi praesules et religiosissimi capitulares, usque ad nostros dies, nunquam instarunt pro executione horum articulorum neque dignitates a pacifica suae libertatis possessione unquam de- turbarunt.

Ex hisce facti adiunctis dignitates ascendunt ad iuris principia advertentes, exinde enasci certam et recte determi- natam consuetudinem. Nimirum quando recepti mores ius naturale aut divinum non laedant, neve nervum ecclesia- sticae disciplinae disrumpant, suapte natura post certum tempus constituunt ius consuetudinarium. Re quidem vera in casu non solum ius naturale aut divinum contra consue- tudinem opponi non potest, sed neque ecclesiasticum, quia huiusmodi dignitatum mos iam pacifice possidebat ubique in Hispania celebratus, quando prodiere capitularia statuta.

Quocirca sibi imputet capitulum si in sua iura sufficienter non fuit sollicitum et vigilans exigendo statutorum obser- vantiam.

Quod in propositum observant dignitates, iuramentum emitti solitum in capessendis dignitatum beneficiis non suf- ficere ad interrumpendam consuetudinem ; quia iuramentum praesumendum est, tantum vim habere quoad articulos usu receptos.

Neque autumant, capitulum potuisse impune per tot tem- pus suis iuribus cedere, quasi ex benignitate erga dignitates, quin incideret in effectus iuris consuetudinarii.

Demum dignitates offerunt quoddam Reale Decretum anni 1832, suspensivum statutorum capitularium in casu.

DEFENSIO CANONICORUM. Patronus eorumdem in primis