DERTHUSIEN. 421

tantum primi antecessores, praemittit, praescriptionem, quae mala fide non excluderetur, legitimi temporis defectu cor- ruere. Quadraginta anni vix effiuxerunt, a die qua Derthu- siensia statuta ab Episcopo approbata observari coeperunt, 1 Oct. 1852, ad diem qua Capitulum Dignitates negligentes ad suum obeundum munus adegit 1893. Si tempus de- trahatur, quo Dignitates, quae anno 1852 vivebant, vitae participes fuerunt; spatium, quo continuata est libertatis usucapió, quadraginta certe, forsan etiam triginta annis bre- vius efficitur : nec porro praescriptio completa censeri potest.

Item praemittit, Canonicos saepissime professos fuisse, se aegre ferre Dignitatum negligentiam. Id canonici affirmant quamvis hoc Dignitates perfracte denegent.

His praemissis, ait, quod Dignitates mala fide non ege- rint, nullo modo sese purgare queunt. Unica profecto caussa, a statutis vix conditis Dignitates in perpetuum ab obliga- tione solvere potuisset : privilegium Apostolicum sibi et suc- cessoribus concessum. Aut ergo successores opinabantur pri- vilegium adesse quod revera non aderat : vel sibi quoque illud suffragari, dum contra decessores tantum respiceret : et hic quidem error facti est : haud certe tamen inculpatus. Quisque enim diligenter inquirere debet, an iusta suppetat caussa, antequam obligationem abiiciat, quam sub religione iurisiurandi suscepit. Error autem facti tunc solum, ex com- muni doctorum sententia, bonae fidei fundamentum esse potest, cum invincibilis, ut aiunt, est ; Reiffenstuel ius can. univ. ad tit. de praescr., § III, n. 78; Schmalzgrueber ius Eccl. univ. p. Iii, tit. XXVI, § 14, n. 66. Aut successores ar- bitrati sunt, suffecisse canonicorum patientiam absque ullo privilegio, ut decessores ius communitatis parerent. Et hic error, iuris est, qui prodesse non potest.

Accedens patronus ad aliam conditionem praescriptionis, nimirum tempus, ait dubitari non potest, Canonicos, qui unum corpus Ecclesiasticum efficiunt, Ecclesiarum privilegio gaudere, ita ut illis ordinaria praescriptio officere nequeat. Translatitii autem iuris est, Ecclesiarum iura quadraginta