GALLIPOLITANA 485

servitium explevisse, anno 1891 imploravit a S. C. C. iu- bilationis indultum; causatus etiam gravem sexaginta sex annorum aetatem, et adversissimam, qua laborat valetudi- nem, plurium medicorum testimoniis comprobatam.

Episcopus de more super precibus interrogatus retulit: Capitulum haud libenter consensum praebere ad gratiam iu- bilationis concedendam, tum quia salus postulantis haud esset deterior, tum quia discrimen ex hac concessione choro ob- veniret. Post hoc oratoris preces dimissae fuerunt die 13 Iu- nii 1891 cum rescripto: Exhibita iurata medici fide, pro gratia, pro diebus et horis, quibus orator ob infirmam va- letudinem choro interesse nequeat, onerata eius conscientia: amissis distributionibus inter praesentes, tantum ad bien- nium, arbitrio et conscientia Episcopi.

Haud libenter primicerius Aloisius Calori excepit Sacri Ordinis responsum, suasque eumdem in finem iteravit preces, et quamvis studuisset nonnullis animadversionibus reponere ad ea, quae capitulum et Episcopus pluries auditi perseve- ranter deduxerant, iterum rescriptum prodiit anno elapso die vero 14 Septembris non expedire, sed pro gratia pro- rogationis praecedentis indulti, ad aliud biennium, eadem forma.

Orator vero ratus capitulum cum ipso iniuste et dure egisse, rursus petiit, ut iubilationis indulto donetur, animad- vertens : eiusmodi iubilationis indultum haud obesse chori servitio, quia capitulum adhuc numerat 19 praebendatos ultra 12 cappellanos. Sapere autem partialitatem votum Capituli, ait Orator, quia oppositionem non fecit petitioni duorum ca- pitularium qui postea petierunt et obtinuerunt indultum iu- bilationis.

Opportunum exinde iudicatum est scribere Episcopo, ut explicaret quid obstaret quominus canonico Aloysio Calori iubilationis indultum concederetur, cum duo alii chorales

post ipsum hoc indultum petierint et obtinuerint cum capi- pituli consensu, quin praetensum cultus detrimentum alle- gar etur. Cui quidem mandato obsecutus Grallipolitanus Epi-