EX S. C. RITUUM 507

dit et audivit dictum Episcopum cum. Anglicis exaltantem et dicentem Domino de Warwick et aliis Anglicis : Ca- pta est! »

Die postero martis 29 Maii Episcopus congregavit iudices, et decreta fuit puellae mors uti relapsae. Sequenti die tri- gesima, summo mane duo Sacerdotes missi sunt ab Episcopo in carcerem Ioannae ut eam ad mortem pararent. Audiens misera puella se esse comburendam, flere incoepit propter hominum malitiam, qui eius incorruptum corpus igni tra- debant , doluitque de Episcopo « quod sibi promiserat eam ponere in manibus Ecclesiae, et eam dimiserat in manibus suorum inimicorum capitalium ». Fractum tamen moerore animum statim erexit. In Deum enim omnino confidens, cum interrogaretur: « nonne habebitis vos bonam spem in Do- mino? Respondit quod sic, et quod Deo favente esset in Pa- radiso ». Sanctissimam autem Eucharistiam, postquam a Fr. Martino Lad venu poenitentiae sacramentum suscepit, ipsamet erflagitavit. Hac de re requisitus fuit Episcopus, nam Fr. Martinus ad eum misit Rev. Ioannem Massieu ut ipsi significaret « qualiter fuerit audita in confessione, et quod petebat sibi tradi sacramentum Eucharistiae. Qui Epi- scopus aliquos super hoc congregavit, ex quorum delibera- tione, ipse dixit quod sibi traderet Ecclesiae Sacramentum ». Hinc Fr. Martinus, quemadmodum ipsemet deposuit : « mi- nistravit sibi corpus Christi, quod devotissime et cum ma- ximis lacrymis, tantum quod narrare nesciret, humiliter suscepit. Et ab illa hora eam non reliquit usque ad evasio- nem spiritus ». Ducta deinde fuit puella in plateam veteris mercatus, octingentis circiter anglis militibus circumdata. Super eius caput in quadam charta scriptum fuerat : haere- tica, saya, apostata, relapsa. In suo itinere, inquit prae- fatus tribunalis ianitor Massieu : «• tam pjias lamentationes faciebat, ut ipse loquens et Frater Martinus a lacrymis con- tinere non poterant, recommendabat enim animam suam tam devote Deo et Sanctis, quod audientes ad lacrymas pro- vocabat ». Ipse perfidus Loyseleur cum vidisset puellam « fuit compunctus corde, et ascendit quadrigam volens eidem lo- hannae clamare veniam, sed ex hoc fuerunt indignati multi Anglici existentes ibidem, ita quod nisi fuisset Comes de Warwick, ipse Loyseleur fuisset interfectus ». In platea