F i r s t reprinting 1969 , Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of Amer ica
44 E X S. G conservino sempre il carattere sa-
EX S. G. RITUUM m DECRETUM quoad festum Sanctissimi Cordis Iesu.
E X S . C . I N Q U I S I T I O N I S 315
386 E P I S T O L A E N C Y C L I C A
442 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 443
EX S. CONG. S. R. U. INQUISITIONIS
5 1 8 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
APPENDIX V. EXHIBENS A C T A SEDIS APOST. QUAE A U T IAMDIU E X A R A T A SUNT
583 EPISTOLA APOSTOLICA SSmi D. N. Leonis PP. XIII ad Anglos
6 2 8 ORDINIS S. MARIAE DE MERCEDE
ORDINIS S. MARIAE DE MERCEDE 629
630 ORDINIS S. MARIAE DE MERCEDE
ORDINIS S. MARIAE DE MERCEDE 631
deesse Sodalitati non videtur ob factum iam probatum reae- dificationis : Reiff, h. t. n. 15.
EX S. C. RITUUM 509
mando deosculabatur ». Denique inter flammas, Iesu nomen continue proferens, extremum emisit spiritum : « quousque fuit in eccita clamavit Ihesusl »
Puellae sancta mors adeo omnium admirationem conci- tavit, ut inimici etiam eius valde deterriti fuerint. Ioannes Tressart secretarius Regis Angliae « rediens de loco sup- plicii Iohannae, moestus et gemens lamentabiliter plangebat ea quae viderat, dicens: - Nos sumus omnes perditi, quia bona sancta persona fuit combusta, et quod credebat ani- mam eius esse in manu Dei». Ipse carnifex fassus est: quod tyrannice passa fuerat mortem, et valde timebat quin esset damnatus, quia combusserat unam sanctam mulie- rem ». Magister Ioannes Ad-Ensem Canonicus Rothomagen- sis, mirabiliter lacrymando aiebat: « Utinam anima mea esset in loco quod aredo animam esse istius mul'ieris! ». Idque pariter cupiebat ipse Fr. Martinus Lad venu Ioannae Confessarius. Iudices autem atque hi qui puellae supplicio interfuerant, ceu testes fidem perhibuere: « magnam notam a popularibus incurrerunt, nam postquam ipsa Iohanna fuit igne cremata, populares ostendebant illos qui inte) fuerant et abhorrebant ». Prodigia insuper evenere. «A multis enim visum fuit nomen Iesu inscriptum in flamma ignis in quo fuit combusta ». Quidam Anglus infensissimus puellae, qui dixerat se velle ponere torrim in eius rogo, dum illius mor- tem aspiciebat, stupefactus ac immobilis permansit, declara- vitque postea se vidisse columbam inter flammas evolare. Puellae cor « remansit illaesum et sanguine plenum » quod et ipse carnifex confirmavit. Angli vero voluerunt ut cum puellae cineribus eius cor in Sequanum flumen proiiceretur, ne populus ipsius reliquias näheret. Poenae denique tyrannis a Deo inflictae sunt, nam « omnes qui de morte eius fue- runt culpabiles morte turpissima obierunt ». Episcopus Cau- chon « mortuus est faciendo neri barbam suam ; Nicolaus Midi lepra post paucos dies percussus est ». Promotor Guil- lelmus Estivet « fuit inventus mortuus in columbario exi- stente extra portam Rothomagensem ». Loyseleur subitanea morte Basileae obiit ; et ipse Dux de Bedfort quatuor post an- nos in eodem castro moritur, ubi puellam incluserat ! Paullo post, uti ipsa praedixerat, Angli e Parisiensi urbe depulsi sunt, deinde a Normandia, ab Aquitania ac a tota Gallia!