538 GNESNEN. ET POSNANIEN.

« Quum Mariannae paraphernalia praeparabantur semper non contentam et i ratam se praebebat conquerebatur quod parentes ipsam ad matrimonium cum Martino, quem graviter fert, cogèrent ; quod quidem matrimonium, quoniam Martinus pecunias haberet, patri esset admodum necessa- rium Ipsa die nuptiarum quum omnia ad nuptias iam parata essent, clamabat, (execrabatur), maledicebat parentes, quod ipsam ad istud matrimonium cogèrent, se Martino nu- pturam negasse, quoniam abominationem erga ipsum senti- ret ; et nos tres feminae, addidit testis, adiuravimus ipsam ne scandala faceret et mater eius plorans petiit, ut ad nu- ptias celebrandas se conferret ».

« Ipsa die nuptiarum Marianna ne minimam quidem erga Martinum benevolentiam ostendit. Aliquoties secum salta- verunt, sed maxima ex parte saltabat cum Ioanne, noto suo amasio, quocum e medio hospitum disparuit et tandem post duas horas exquisita per Martinum reversa est in aulam nu- ptiarum cum Ioanne ».

Post nuptias a 4 Februarii usque ad 12 h. m. Marianna in domo patris sui habitabat, Martinus vero in domo propria. « Causa huius separationis fuit desiderium ex parte Ma- riannae aliquot amplius dies in domo patris commorandi ». At patri suo « statim aliquot dies post nuptias celebratas declaravit, se non posse cum Martino vivere ». Videtur etiam ex non satis claris verbis actuum, patrem eius pro- ficisci ipsam vetuisse, eo quod timeret ne reliquum acciperet pecuniae, quam Martinus ei pro Marianna soluturus erat. Die 11 Martinus « contulit se apud patrem, arcessendae coniugis suae causa, quae currum ascendit quidem, sed sta- tim e curru domum aufugit dicens : pater meus proficiscatur, quum me ad istud matrimonium coegerit ». Tandem proxima die h. e. 12 Februarii imperio patris impulsa, profecta est cum Martino. « Hac ipsa die, dicit Martinus, officium ma- trimoniale implere tentavi, sed uxor infirmitate se excu- savit. Die 13 Februarii denuo conatus sum, tamen copula non fuit completa, quia ipsa restitit ». Die 14 Februarii