GNESNEN. ET POSNANIEN. 539

ambo contulerunt se in locum ubi hac die festum patronale ce- lebrabatur. Intraverunt domum patris et fuerunt in Ecclesia; at hora 2 Marianna exiit et disparuit. Intra horam 8 et 9 visa est in via publica cum amasio suo Ioanne. Pater eam reversam domum post 9 horam castigavit. Ambo reversi sunt die 15 Februarii ad Martini domum ; sed iam die 3 Martii Marianna deseruit maritum. « Dicebat se non posse cum Martino vivere, nec ipsum ferre, sese submersuram esse nec reversúram apud illum. Tunc parentes eam ut re- diret cogere desierunt et domum receperunt ». Pater qui pe- cuniis Martini venditionem sub hasta domus suae abstulerat, filiam amplius cogere noluit. Post aliquod tempus, die 3 Octo- bris 1885 Martinus voluit eam denuo reducere domum, et hac vice usus est auctoritate civilis iudicii. At frustra, Ma- rianna renuit.

Hisce historice praenarratis, quid sentio de matrimonio in quaestione referam, et primo quidem quantum ad incon- summationem matrimonii.

Quamvis Martinus asserat matrimonium suum cum Ma- rianna consummatum non fuisse, non tamen semper id facit sine aliqua haesitatione.

Marianna e contra affirmât coram iudice civili ad requi- sitionem iudicii archiepiscopalis Consistorii Gnesnensis die 25 Ianuarii 1890: « forsan per 4 hebdomadas vixi insimul cum separato viro Martino qui reapse durante hoc tempore per copulam mecum matrimonium consummavit ». Eius testimonium ideo magni est momenti, quod et ipsa quam maxime tunc separationem ecclesiasticam desiderabat. Verum est se contrarium non semel affirmasse.

De inconsummatione igitur, nisi acta compleantur, nihil certi dici potest.

Si de inconsummatione matrimonii initi inter Martinum et Mariannam nihil constet ex actis certi, non ita se res habet, meo quidem iudicio, de eius nullitate ob defectum consensus. Ad hoc probandum liceat mihi sequens statuere dilemma : metus, quem Marianna passa est, fuit aut gravis