GNESNEN. ET POSNANIEN. 549

ex vi et metu gravi nupsisse ; lectis enim novis actibus opi- nari cogor non esse certa ea quae de indole nequaquam ti- mida mulieris dixeram, imo falsa esse, patrem enim suum revera timebat, ut apparet ex supra allatis testimoniis. In- consummationem etiam validissime testimonia nunc allata probarent, nisi ea quae in primo processu dicta sunt du- bium aliquod ingérèrent ; et dubium hoc noviter dicta non tollunt. Quidquid tamen sit de inconsummatione, quum aga- tur de nullitate matrimonii, si prima vice de mea sententia metum fuisse sufficientem ad extorquendum a Marianna con- sensum ad nuptias ineundas, quia eas pro nihilo haberet earumque obligationes non susciperet, quamvis non timida, imo fortis et audax esset, eo vel magis nunc persuasum mihi est metum fuisse plus quam sufficientem, quum ex novis acti- hus comperiatur eam respectu patris timidissimam fuisse.

"Restat igitur : matrimonium nullum ob defectum veri nominis consensus habendum esse.

ANIMADVERSIONES DEFENSORIS MATRIMONII EX OFFICIO. Con- tendente Marianna matrimonium, quod ipsa anno 1884 Fe- bruarii die 4, annos 21 nata, contraxit cum Martino in aetate annorum 28 constituto, metus sibi a patre illati vitio infectum, Amplissimus Vester Senatus generalibus in comi- tiis diei 23 Iulii 1892 consultissime decrevit : - Dilata et •compleantur acta iuxta instructionem dandam a defensore matrimonii ex officio.

Instructio concinnata fuit, acta processus eâ, qua par est, diligentia completa sunt, et ad nihilum, ni fallor, re- digunt çantiunculas, quas Marianna edidit adversus matrimo- nium. Iam liquet enim Mariannam, dum iudici denuntiavit: « Uti filia 17 annorum inii quidem matrimonium, sed tamen propter minas et vitae meae securitatem contra meam vo- luntatem et cum invincibili abiectione erga Martinum », vim veritati adhibuisse.

Re sane vera in confessis modo est, Mariannam Mar- tino denupsisse, non puellam tenellam SEPTEMDECIM, sed adultam iuvenem annorum UNIUS SUPRA VIGINTI.