382 APPENDIX V.

ac scandalis fieri poterit, huiusmodi connubia impedire (1). Confessarii

praesertim in Sacramento Poenitentiae, qua instructione ac consiliis, qua

adhortatione, debent poenitentes graviter admonere ne tali periculo se

ac futuram sobolem temere exponant, cum nil boni faustique expectari

possit ab eo qui Dei eiusque leges tam inique contemnit. Quoniam

vero, ut exponis, denegata facultate contrahendi huiusmodi matrimonia,

nonnulli passione forsan abrepti, parochi ac testium praesentiam négli-

gèrent ; initoque tantum contractu civili, vitam in concubinatu degerent

(quod ubi viget Decretum Tametsi Concilii Trid. verissimum est) ideo

urgente necessitate pro casibus, ut dictum est, particularibus potens

ea decernere, quae magis in Domino expedire iudicaveris. Oportet de-

nique ut nunquam ab oculis excidant Apostolicae Sedis sapientissima

instituta, quae prout cunctis Ecclesiae pastoribus est regula veritatis,

cunctis identidem praeclara praebet pastoralis mansuetudinis ac pru-

dentiae exempla. Et ne remota proferantur, praestat animum adiicere

ad ea, quae superioribus annis super hac re gesta fuere: idque eo vel

magis quoniam dubia, de quibus hactenus actum est, eadem ferme sunt

ac illa pro quibus Angliae , Hiberniae , et alibi acriter disceptabatur,

quaeve tandem ad hanc supremam Congregationem fuerunt deducta.

Post sedulam itaque vestigationem, resolutiones seu decreta prodiere,

tum ad enucleanda dubia, tum ad sedandas animorum perturbationes

aptissima. Transmissis vero huiusmodi decretis, iniunctum fuit Episcopis

ac Vicariis Apostolicis ut privatim, nomine S. Sedis, eorumdem execu-

tionem confessariis praeciperent ; quandoque insuper, ne perturbationes

in Ecclesiae perniciem suscitarentur, adiecta fuit clausula, ut a publica-

tione omnino abstinerent. Quapropter, ea qua polies pastorali prudentia,

privatim nomine S. Sedis confessariis tuae dioecesis praecipies, ut se-

dulo obtempèrent, ac omnino adhaereant his quae tum in memoratis

decretis, tum in hac epistola continentur quin tamen publicentur. Plu-

rimum haec suprema Congregatio in Domino confidit ut tali prudenti

oeconomia, ac insigni tua, Mme et Rme Domine, mansuetudine de-

victi, etiam devii, relictisque damnatis aggregationibus, valeant tandem

aliquando Ecclesiae ac Pastorum vocem submisse ac salubriter audire.

(1) Praestat audire verba Leonis XII. Bulla Quo graviora; sic porro Pontifex Episcopos catholicos alloquitur: « Cognoscant (fideles) per vos sectariorum dolos, et « quanta diligentia eos eorumque consuetudinem cavere debeant. Horreanl vobis « auctoribus et magistris pravam eorum doctrinam, qui sanctissima religionis no- « strae mysteria, et purissima Christi praecepta irrident, omnemque legitimam po- « testatemi impugnant ».