PARISIEN. 661

testes audivit et interrogavit, haec est ; matrimonium non fuisse consummatum ».

D i s c e p t a t i o S y n o p t i c a

DEFENSIO M A R I T I . Vir huiusmodi dispensationem efflagi- tans, patronum sibi adlegit, qui in primis ad inconsumma- tionem matrimonii evincendam, meminit, iura tas sponsorum depositiones, si consonae, si a probatis, religiosis ac fide di- gnis personis procedentes, si demum septimae manus suffragio sint suffultae, tanti esse valoris, ut iuxta cap. Laudabilem 5 De frig. et male f., Sánchez De matr. lib. 7disp. 108, n. 6, et iuxta ipsam S. C C . in Parisien. 26 Iunii 1855, Bur- digalen. 26 Febr. 1825, atque in aliis, sufficiant ad mora- lem persuasionem inducendam de non consummatione matri- monii et ad dispensationem, etiam sine physico virginitatis experimento, impetrandam ; in casu vero, adnotat, subesse quamplurima alia argumenta adminicularía, v. gr. amasii confessionem, repugnantiam uxoris erga maritum, eiusque fugam, publicam non consummationis opinionem, ex quibus magis magisque matrimonii non consummatio confirmatur.

De cetero, recolit patronus, confessio non consummationis matrimonii nedum in iudicio, sed vel antea, tempore non suspecto, facta perhibetur. Ernestus enim nullam adhuc de mulieris fuga suspicionem habebat et iam multis nihil adhuc actum esse manifestavit. Idem post fugam cognitam repetiit Parocho, Confessori, Episcopo aliisque passim. Mulier etiam, perdurante adhuc nuptiali itinere, similes revelationes amasio significavit. Fuga vix capta ad maritum scribit : « Je suis à bout, je n'en peu plus, je sens que je ne pourrais jamais être votre femme ».

De confessionum sinceritate nullimode suspicari posse, dicit patronus, cum coniugum confessiones inter se mirifice conveniant. Ambo sane in tempore, numero conatuum, et re- cusationis causa consentiunt. Vir asserit a muliere gelide exceptum fuisse, mulier idem confirmat-; vir turbatum ani- mum ad coniugales actus gessisse fatetur, mulier idem con-