6 9 0 COLLEN.

conventio esset ambigua, ita contigisse praesumendum esset, quia nemo praesumitur facere inutilia.

Sed, pergit patronus, verba conventionis clara sunt; ibi enim edicitur quod sacerdos Canuti decreverat redintegrare dotem sua pecunia pro uno ex canonicatibus suppressis : iam vero redintegrare dotem beneficii non est novum beneficium fundare, sed iam existenti et fundato dotem iterum statu- ere. Examinans autem Bullam collationis dicit ex ea evi- denter apparere cuinam ex duodecim canonicatibus suppressis fuerit nova dos statuta, et reiicit difficultatem Episcopi quoad cessionem favore Capituli Iurispatronatus, factam a sacerdote Canuti, observando quod iuspatronatus iuxta cap. 9 sess. 25 de Refor. Concil. Trid. censuram, acquiritur nedum funda- tione, sed etiam dotatione beneficii.

Hinc, concludit patronus, cum sacerdos Canuti non de novo fundaverit beneficium, sed solum dotem restituerit, et praecise canonicatui a Ducei possesso, adductus ab Episcopo defectus decreti erectionis canonicae nullatenus obstare valet ; aliunde haec dotis restitutio facta fuit nedum assentiente et acceptante Capitulo, sed etiam cum assensu et acceptatione Ordinarii : proindeque legitima fuit.

Post haec patronus transit ad refutandam difficultatem factam ab Episcopo de insolutione libellarum 800: dicit quod iuxta art. 1, 3 et 5 conventionis, pluries citatae, haec solutio locum habere debebat per retentionem annualium quo- tarum canonicalium in neocanonico Canuti faciendam a Pro- posito Collegiatae usque ad concurrentem summam libella- rum 1000 statutam tamquam dotem pro canonicatu: haec conventionis lex ; hinc nulla obbligatio hanc summam illico solvendi. Nihilominus sacerdos Canuti, ut promptiorem sese exhiberet in compiendo cespite pro dote canonicatus, sum- mam libellarum 800 deposuit in Arca parsimoniae Capitulo tradendam quandocumque ipsum voluisset. Insuper cum de huius summae insolutione ab Episcopo esset coargutus sa- cerdos Canuti, hic se promptum obtulit, duobus adstantibus testibus, ad eam solvendam Praeposito quam tamen recusa-