744 EX S. C. RITUUM

colae Corsicae ubi Curiae ortum habuit, Franciscalium Minorum familia cui nomen a teneris dedit, gentesque Etruriae quam po- tissimum, caritate adactus, pervigili animarum zelo fecit illu- strem, mirum sane quantum veneratione suspicerent et prose- querentur amore. Immo, fama ad ceteros etiam populos diffusa, eum, dum vita adhuc suppeteret, sanctum nomine et Christi imaginem referentem certatim compellare, omnibus in more fuit. Nec defuere viri dignitate conspicua, qui Theophilum cum Beato Thoma a Cora saepenumero conferrent, quem non modo sibi societate coniunctum et moribus similem, sed etiam labo- rum comitem et fortitudinis aemulum fuerat nactus. Nam qua scelestis hominibus ad meliorem mentem revocatis, qua reli- giosis Recessibus christianae perfectioni arctius addictis, qua innumeris omne genus aerumnis invicto animo contemptis, id unum habuit in optatis, quo Ecclesiae dire tunc temporis laces- sitae adiumento et solamini evaderet. Quod eiusmodi obtigit, ut caeleste quoque prodigiorum testimonium famuli Dei sanctitati fidem cummaxime comparasse diceretur. Haec vero opinio ut continenter succresceret et aleretur, mors ipsa fecit, quam pla- cidissimo exitu, in oppido Phiceclo magis magisque cumulatus meritis Venerabilis Theophilus oppetiit, xiv calendas iunias anno millesimo septingentésimo quadragesimo. Inoleverat siquidem magnamque fiduciam ingesserai sententia, nihil non expectan- dum a Deo, qui iure conceptam in servi sui ad supernam pa- triam evecti suppetiis spem populorum, apud pretiosas prae- sertim eiusdem exuvias, haud paucis obfirmaverat miraculis. Quo factum, ut, ad virum merentissimum Beatorum honoribus augendum, vitae eximie actae monumentis in examen omni- moda, qua par erat, iudicii gravitate adductis, iis caussa profi- ceret auspiciis penes Sacram Rituum Congregationem, quibus permotus Pius VII , vix a triennio post quinquennale exilium, universo catholico nomine plaudente, ad Romanam Sedem re- dux, Venerabilem Theophilum illis accensendum, quorum vir- tutes heroicum adeptae sint fastigium, solemniter pronuncia- verit, die nascenti Deiparae sacro, vi idus septembres anno mil- lesimo octingentesimo decimo septimo. Ut autem, sanctimonia penitus adserta, veritas etiam enucleate vindicaretur prodigio- rum, quae populi, eius opem et interventionem apud Deum sibi advocantes, Theophilo tribuere non destiterant, disquisitionibus ad iuris normas feliciter initis, de binis speciatim miraculis, qua-