Caput IX.
1
Et ascendens in navicula transfretavit, et venit in civitatem.
2
Et ecce optulerunt ei paralyticum jacentem in lecto. Et videns Jesus fidem illorum,
dixit paralytico: Constans esto fili, remissa sunt tibi peccata tua.
3
Quidam autem ex Scribis dixerunt intra se; Hic blasphemat.
4
Et cum vidisset Jesus cogitationes eorum, dixit: Ut quid cogitatis mala in cordibus
vestris?
5
Quid est facilius dicere: Dimissa sunt tibi peccata ; aut dicere: Surge, et ambula?
6
Ut sciatis autem, quoniam filius hominis habet potestatem in terram dimittendi peccata,
tunc ait paralytico: Surge. tolle lectum tuum, et vade in domum tuam.
7
Et surrexit, et abiit in domum suam.
8
Hoc viso turbae timuerunt, et honorificaberunt Deum, qui tantam dedit hominibus potestatem.
9
Et, cum transiret inde Jesus, vidit hominem sedentem in taeloneo, Mattheum nomine.
Et ait illi: Sequere me. Et surgens secutus
10
est eum. Et factum est recumbente eo in domum, ecce multi publicani, et peccatores
venerunt, et recumbebant cum Jesu, et cum discipulis ejus.
11
Et videntes Pharisaei, dicebant discipulis ejus: Quare Magister vester cum publicanis
et peccatoribus manducat?
12
At Jesus audiens, ait: Non est opus sanis medicus, sed male habentibus.
13
Euntes autem discite quid sit: Misericordiam volo, et non sacrificium. Non veni vocare
justos, sed peccatores.
14
Et tunc accesserunt ad eum discipuli Johannes, dicentes: Quare nos, et Pharisaei,
jejunamus frequenter: discipuli autem tui non jejunant?
15
Et ait illis Jesus: Numquid possunt fili sponsi jejunare † quandiu cum illis est sponsus?
Venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus: et tunc jejunabunt in illis diebus.
†
16
Nemo autem committit scissuram panni rudis in vestimentum vetus: tollit enim fortitudinem
ejus a vestimento, et pejor fit scissura.
17
Neque mittunt vinum novum in utres veteres, alioquin rumpentur utres, et vinum effundetur,
et utres peribunt. Sed vinum novum in utres novos mittunt, et ambo servabantur.
18
Haec illo loquente ad eos, ecce princeps unus accessit nomine Jairus, et adorabat
eum, dicens : filia mea modo defuncta est: sed veni, impone manum super eam, et vivet.
19
Et surgens Jesus, sequebatur eum cum discipulis suis.
20
Et ecce mulier, quae sanguinis fluxum habebat XII. annis, accessit retro, et tetigit
vestimentum ejus.
21
Dicebat enim intra se: Si tetigero tantum vestimentum ejus, salva ero.
22
Ad ille conversus, videns eam, dixit: Constans esto, filia, fides tua te salvam fecit.
Et salva facta est mulier ex illa hora.
23
Et cum venisset Jesus in domum principis, videns tibicines et turbam tumultuantem,
dicebat.
24
Recedite. non est enim puella mortua, sed dormit. Et deridebant
25
eum. Et cum ejecta esset turba, venit, † et tenuit manum ejus. Et surrexit puella.
26
Et exit fama haec in universam terram illam.
27
Et transeunte inde Jesu, secuti sunt eum duo caeci, clamantes, et dicentes: Miserere
nostri, fili David.
28
Et venit in domum, † et accesserunt ad eum duo † caeci. Et dixit illis Jesus: Creditis
quod possum haec facere? Dicunt ei: Utique, Domine.
29
Tunc tetigit oculos eorum, dicens: Secundum fidem vestram contingat
30
vobis. Et aperti sunt oculi illorum: et comminatus est illis Jesus, dicens: Videte
ne quis sciat.
31
Illi autem exeuntes, difamaverunt eum in tota terra illa.
32
Egressis autem illis, ecce optulerunt ei hominem mutum et surdum, et daemonium
33
habentem. Et ejecto daemonio, locutus est mutus, et miratae sunt turbae, dicentes:
Numquam taliter apparuit in Istrahel.
34
Pharisaei autem dicebant: In Belzebul rege daemoniorum eicit hic daemones.
35
Et circuibat Jesus civitates omnes et castella, docens in synagogis eorum, et praedicans
evangelium regni, et curans omnem languorem, et omnem infirmitatem: et multi secuti
sunt eum.
36
Videns autem turbas, misertus est illis: quod essent vexati, et jacentes sicut oves
non habentes pastorem.
37
Tunc dicit discipulis suis: Messis quidem multa, operarii autem pauci. Rogate ergo
Dominum messis, ut mittat operarios in messem suam