tula ad Hebraeos cum « plenitudine fidei » (10, 22) arte coniungit « spei con-
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale988
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale990
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale992
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale994
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale996
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale998
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1000
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1002
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1004
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1006
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1008
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1010
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1012
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1014
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1016
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1018
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1020
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1022
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1024
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1026
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1028
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1030
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1032
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1034
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1036
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1038
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1040
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1042
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1044
fisicamente con noi, ma sono a noi idealmente uniti. La celebrazione del
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1046
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1048
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1050
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1052
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1054
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1056
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1058
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1060
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1062
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1064
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1066
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1068
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1070
Congregatio pro Episcopis 1071
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1072
Paenitentiaria Apostolica 1073
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1074
Paenitentiaria Apostolica 1075
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1076
Acta Benedicti Pp. XVI 989
ac sorores - et sic mutuo christiani sese appellabant. Per Baptismum rege-
nerati erant et ducti ad bibendum eundem Spiritum, et simul iuncti, alius
prope alium, Domini Corpore reficiebantur. Quamvis externae structurae
eaedem manerent, hoc ab intra mutabat societatem. Cum vero Epistula ad
Hebraeos asserit christianos his in terris mansionem stabilem non habere, sed
potius venturam quaerere conversationem (cfr Heb 11, 13-16; Philp 3, 20),
quae res prorsus est alia res quam mera in futuram exspectationem remissio:
hodierna societas agnoscitur a christianis uti societas impropria; ipsi enim ad
novam pertinent societatem, ad quam iter suscipiunt, quaeque ab ipsis pere-
grinantibus in antecessum accipitur.
5. Addendus est alius aspectus. Epistula Prima ad Corinthios (1, 18-31)
docet nos plerosque ex primis christianis ad humilem condicionem socialem
pertinere, quam ob causam promptos se praebere ad novam spem experien-
dam, prout ex exemplo sanctae Bakhita deteximus. Nihilominus, inde ab
exordiis datae sunt quoque conversiones inter homines nobiles et doctos, eo
quod hi ipsi « sine spe et sine Deo in mundo » vitam gerebant. Mythus non erat
iam credendus; religio Romanae civitatis redacta erat ad simplices caerimo-
nias, quae accurate peragebantur, nunc tamen ad « politicam religionem »
ducebantur. Rationalismus philosophicus deos in ambitum non-exsistentiae
relegaverat. Divinitas diversimode in cosmicis esse viribus cogitabatur, ab-
errat tamen Deus, ad quem preces effundi possent. Paulus essentialem religio-
nis illius aetatis materiam plena sermonis proprietate explanat, vitam « se-
cundum Christum » comparans cum vita sub dominio « elementorum mundi »
(cfr Col 2, 8). Hoc sub prospectu textus quidam sancti Gregorii Nazianzeni
quoddam lumen afferre potest. Etenim asserit ille astrologiam finem attigisse
illo tempore quo magi stella ducti Christum novum regem adoraverunt, quon-
iam stellae nunc volvuntur iuxta circulum a Christo descriptum.2 Etenim
hac in scaena invertitur de mundo illius aetatis conceptus, qui, diverso tamen
modo, aetate quoque nostra iterum floret. Non sunt elementa mundi, leges
materiae quae tandem terrarum orbem et hominem regunt, sed personalis
Deus qui stellas, universum scilicet, moderatur; nec leges materiae vel evo-
lutionis constituunt extremum impulsum, sed ratio, voluntas, amor - Per-
sona. Si vero hanc Personam novimus et Ipsa nos novit, tunc reapse inexo-
rabile elementorum materialium dominium esse desinit extremus impulsus;
2 Cfr Poemata dogmatica, V, 53-64: PG 37, 428-429.