Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1024

est et in nobis, experimur accipimusque. Amoris dolor nostra salus nostrum-

que gaudium fit. Perspicuum est comburendi « tempus », quod commutat, per

nostri temporis mundani mensuras metiri nos non posse. Huius commutans

« momentum » occursus terrestrem temporis mensuram praetergreditur -

cordis tempus est, « transitus » tempus ad Deum in Christi Corpore commu-

nicandum.39 Dei Iudicium, tum quia est iustitia tum quia gratia, spes est. Si

gratia dumtaxat esset, quae omnia terrena exigua redderet, responsionis ad

interrogationem de iustitia debitor esset Deus - quae interrogatio coram

historia Deoque ipso nobis est decretoria. Si mera esset iustitia, nobis omni-

bus causa esset tandem timoris. Dei in Christo incarnatio ita utrumque inter

se - videlicet iudicium et gratiam - iunxit, ut iustitia firmiter constituere-

tur: nos omnes nostram salutem « cum metu et tremore » (Philp 2, 12) exspec-

tamus. Gratia nihilominus nobis cunctis dat copiam sperandi et fidenter

Iudicem conveniendi, quem nostrum « advocatum », paqa* jkgsom, novimus

(cfr 1 Io 2, 1).

48. Ratio etiam quaedam est memoranda, quandoquidem ad christia-

nam spem exercendam magnum habet pondus. Apud veterem Iudaismum

illa reperitur etiam opinatio defunctos, in medio statu versantes, per preca-

tionem iuvari posse (cfr ex. gr. 2 Mac 12, 38-45: I saeculo a. Chr.). Hanc con-

gruentem consuetudinem in se receperunt christiani, quae tam ad orientalem

quam ad occidentalem Ecclesiam spectat. In Orientali parte purificatorius

expiatoriusque animarum dolor « in vita post hanc futura » haud cognoscitur,

sed diversi beatitatis aut etiam perpessionum gradus medio in statu noscun-

tur. Attamen defunctorum animabus « refectio refrigeriumque » per Eucharis-

tiam, orationes atque eleemosynas ministrari possunt. Quod ultramundanam

partem attingere potest caritas, quodque mutuo accipiendi dandique prae-

betur facultas, qua re affectuum vinculis inter nos ultra mortis fines coniun-

gimur, haec summi ponderis fuit christianitatis omnium saeculorum decursu

persuasio, quae hodiernis quoque temporibus solans manet experientia. Quis

necesse esse non sentiat, ut suis necessariis, qui ultramundanam vitam iam

attigerunt, quoddam boni gratique animi documentum aut veniae postulatio

perveniant? Nunc quispiam interroget: si « purgatorium » plane est per ignem

in Domino, Iudice ac Salvatore, convento purificatio, quomodo tertius qui-

dam agere potest, licet alicui prorsus sit proximus? Cum illud interrogamus,

39 Cfr Catechismus Catholicae Ecclesiae, nn. 1030-1032.