Acta Benedicti Pp. XVI 1015

sed tantum privatio sensus et solitudo obscurius percipiuntur. Nec remotio

tribulationis, nec fuga doloris hominem sanant, sed potestas tribulationem

admittendi et in ea maturandi, in ea sensum inveniendi cum Christo per

coniunctionem, qui immenso amore passus est. Hoc in contextu nonnullas

sententias ex quadam epistula martyris Vietnamiensis Pauli Le-Bao-Thin

(† MDCCCLVII) memorare velimus, in quibus patet haec transformatio doloris

vi spei quae ex fide oritur. « Ego, Paulus, pro nomine Christi vinctus, tribu-

lationes meas vobis referre volo quibus cotidie immersus sum, ita ut, amore

erga Deum accensi, laudes mecum Deo praebeatis, quoniam in aeternum

misericordia eius (cfr Ps 136 [135]). Hic carcer vere imago est inferni aeterni:

ad supplicia crudelia omnis generis, ut sunt compedes, catenae ferreae et

vincula, adduntur odium, vindictae, calumniae, verba indecentia, querelae,

actus mali, iuramenta iniusta, maledictiones et tandem angustiae et tristitia.

Deus autem qui olim liberavit tres pueros de camino ignis, mihi semper adest

meque ab istis tribulationibus liberavit et eas in dulcedinem convertit, quon-

iam in aeternum misericordia eius. In medio autem horum tormentorum,

quae alios conterrere solent, gratia Dei, gaudio repletus sum et laetitia, quia

non solus sed cum Christo sum. [...] Quomodo autem sustineam spectaculum

istud, videns cotidie imperatores, mandarinos eorumque satellites blasphe-

mantes nomen sanctum tuum, Domine, qui sedes super Cherubim et Sera-

phim (cfr Ps 80 [79], 2)? Ecce, crux tua a pedibus paganorum conculcata est!

Ubi est gloria tua? Videns haec omnia, malo, amore tui succensus, abscissis

membris, mori in testimonium amoris tui. Ostende, Domine, potentiam

tuam, salva me et sustine me, ut virtus tua in infirmitate mea ostendatur

et glorificetur coram gentibus. [...] Fratres carissimi, audientes haec omnia,

gratias agatis immortales in laetitia Deo, a quo bona cuncta procedunt,

benedicite Domino mecum, quoniam in aeternum misericordia eius! [...] Scri-

bo vobis haec omnia, ut coniungatur fides vestra et mea. Hac saeviente

tempestate, ancoram iacio usque ad thronum Dei: spem vivam, quae est in

corde meo ».28 Haec epistula est ex « inferno ». Palam totus ostenditur horror

campi captivorum constipationis, in quo tormentis ex parte tyrannorum

adiungitur pravitatis impetus in eosdem patientes, qui sic iterum instrumen-

ta fiunt atrocitatis carnificum. Epistula est ex inferno, sed in ea dictio Psalmi

confirmatur: « Si ascendero in caelum, tu illic es; si descendero in infernum,

ades. [...] Si dixero: "Forsitan tenebrae compriment me" [...], nox sicut dies

28 Breviarium Romanum, Ad Officium lectionis, 24 Novembris.