Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1000

gibus suis congruam ac propterea tandem consequatur « victoriam cursus artis

super naturam ».14 Ad Baconis mentem - novitas inde venit quod nova ra-

tione scientia coniunguntur et usus. Hoc dein adhiberi potest etiam theolo-

gica ratione: nova enim haec inter scientiam et cotidianum usum habitudo

significat dominationem in res creatas, homini a Deo concessam at originali

peccato amissam restaurari posse.15

17. Qui has legit affirmationes easque attento animo perpendit, transi-

tum omnino turbantem ibi agnoscit: ad id usque tempus revocatio eorum

omnium, quae homo paradisum terrenum conquirens perdiderat, ex fide in

Iesum Christum exspectabatur ibidemque « redemptio » perspiciebatur. Nunc

vero eadem illa « redemptio », « paradisi » amissi redintegratio non iam a fide

petitur verum ex coniunctione nuper reperta inter scientiam et usum. Hoc

accidit non quod fides inde simpliciter negetur; potius vero transfertur alium

in ordinem - rerum scilicet tantummodo privatarum atque ultra terrestrium

- et simul quadamtenus iam mundo nihil significat. Hic prospectus ordina-

tus iam iter designavit temporum recentiorum afficitque etiam praesens fidei

discrimen quod in re ipsa est ante omnia spei christianae discrimen. Ita etiam

spes apud Baconem novam induit formam. Vocatur enim nunc: fides in pro-

gressionem. Namque Bacon manifesto opinatur inventa ac reperta nuperius

exorientia solummodo esse initium, propter consonantiam autem inter scien-

tiam et usum novis ex repertis orbem funditus novum nasciturum, hominis

regnum.16 Ita etiam ille prospectum exhibet inventionum praevisarum -

usque ad aeronavigium nec non navem subaquaneam. Progrediente autem

notione ipsa augmentorum, laetitia super aspectabilibus humanae potentiae

progressibus constans remanet affirmatio fidei de progressu uti tali.

18. Eodem vero tempore duo rerum ordines magis magisque ingrediun-

tur progressus notionem: ratio atque libertas. Etenim ante omnia progressio

est auctus crescentis dominationis ipsius rationis quae quidem ratio mani-

festo iudicatur veluti potestas boni pro bono. Victoria quidem progressio est

omnium vinculorum - etenim perfectam procedit ad libertatem. Ipsa quo-

que libertas accipitur tantummodo ut res promissa, ubi homo se ad sui ple-

nitudinem perficit. Utraque in conceptione - libertatis et rationis - adest

14 Novum Organum I, 117. 15 Cfr ibid., I, 10. 16 New Atlantis.