Acta Benedicti Pp. XVI 997

tummodo possumus fingere hoc temporis punctum vitam sensu pleno esse,

ubi nempe in ipsius exsistentiae vastitatem mergitur, dum gaudio simpliciter

obruimur. Ita quidem Iesus apud Ioannem eloquitur: « Iterum autem videbo

vos, et gaudebit cor vestrum, et gaudium vestrum nemo tollit a vobis »

(16, 22). In hanc enim partem cogitare debemus si comprehendere concupis-

cimus quo tandem christiana tendat spes, ex fide quid exspectemus atque

nostra ex vita cum Christo.9

Num christiana spes ad singulos dumtaxat pertinet?

13. Saeculorum suorum decursu conati sunt christiani scientiam hanc

interpretari quae figuris reddi non potest idcircoque imagines « caeli » perfe-

cerunt quae semper procul ab iis rebus absunt quas omnino tantummodo

negando novimus, id est per scientiam nullam. Conamina haec omnia effin-

gendae spei multis dant per saecula impetum ut secundum fidem vivant et

propterea etiam eorum « hyparchonta », substantiae scilicet materiales eorum

vitae, deserantur. Epistulae ad Hebraeos auctor capite undecimo genus quod-

dam eorum historiae definit qui in spe vivunt atque etiam eorum experientiae

in itinere, quae quidem historia a tempore Abelis eorum tangit aetatem.

Huius vero spei generis recentioribus temporibus durior usque censura est

excitata: de puro individualismo agitur qui miseriae propriae relinquit totum

orbem et in aeternam quandam salutem refugit solummodo privatam. Hen-

ricus de Lubac primarii in prooemio operis sui Catholicisme. Aspects sociaux

du dogme, quasdam collegit huius generis proprias voces, quarum digna una

est quae proferatur: « Iamne repperi laetitiam? Haudquaquam... meum solum

gaudium inveni. Id quod est aliquid horribiliter aliud... Iesu enim laetitia

potest esse unius hominis solius, et iam salva est. In pace quidem est... et

nunc et in perpetuum, attamen ipsa sola. Haec in gaudio solitudo non eam

perturbat. Ex contrario: « "Ea scilicet selecta est! Proelia feliciter cum rosa in

manu transit" ».10

14. De hac re secundum Patrum theologiam in omni eius plenitudine

valuit demonstrare de Lubac salutem semper esse veluti rem communitatis

9 Cfr Catechismus Catholicae Ecclesiae, n. 1025. 10 Jean Giono, Les vraies richesses (1936), Préface, Paris 1992, pp. 18-20, in: Henri de Lubac,

Catholicisme. Aspects sociaux du dogme, Paris 1983, p. VII.