Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale990

tunc obnoxii non sumus terrarum orbi nec eius legibus; tunc liberi sumus.

Haec vero conscientia antiquitus spiritus apertos ad pervestigationem com-

pulit. Caelum vacuum non est. Vita non est simplex effectus legum et fortuiti

casus materiae, sed in omnibus simulque super omnia adest voluntas perso-

nalis, Spiritus adest qui in Iesu Amor revelatur.3

6. Sarcophagi nascentis christianismi hunc conceptum visibiliter col-

lustrant - in conspectu mortis, in cuius praesentia quaestio de vitae sensu

vitari nequit. Figura Christi in his vetustis sarcophagis praesertim per duas

intellegitur imagines: philosophi nempe et pastoris. Tunc vox « philosophia »

in genere non intellegebatur tamquam difficilis disciplina academica, sicut

hodie offertur. Philosophus potius erat ille qui artem essentialem docere

sciebat: artem vi cuius homo recte se gerit, artem vivendi et moriendi. Pro-

fecto, homines pridem perceperunt plerosque eorum, qui tamquam philoso-

phi vagabantur, veluti magistri vitae, tantummodo vaniloqui erant qui per

suas fabulas sibi pecuniam conficiebant, dum e contra de vera vita nihil

habebant dicendum. Ita verus philosophus desiderabatur ille qui viam vitae

vere docere sciebat. Tertio exeunte saeculo primum Romae super sarcopha-

gum cuiusdam infantis, in contextu resurrectionis Lazari, Christi figuram

reperimus uti veri philosophi qui altera manu Evangelium, altera vero bacu-

lum viatoris proprium philosophi tenet. Hoc quidem baculo Ille vincit mor-

tem; Evangelium docet veritatem quam peregrinantes philosophi frustra

quaesiverant. Hac in imagine, quae postea diu permansit in sarcophagorum

arte, evidens redditur id quod homines sive docti sive simplices inveniebant

in Christo: Ille docet nos quisnam vere sit homo et quidnam facere teneatur

ut vere sit homo. Ostendit Ille nobis viam et haec via veritas est. Ipsemet sive

via sive veritas est, idcirco etiam vita est quam omnes quaerimus. Monstrat

Ille nobis viam ultra mortem; tantummodo qui hoc facere valet, verus est

magister vitae. Idem conceptus visibilis redditur sub imagine pastoris. Sicut

evenit in imagine philosophi, ita etiam per imaginem pastoris primaeva Ec-

clesia niti poterat exemplis arte Romana exsistentibus. Ibi pastor in genere

desiderium significabat serenae et simplicis vitae, quam gentes in magnae

urbis tumultu versantes appetebant. Tunc imago intellegebatur intra novum

ordinem scaenicum, profundiorem ei proferens sensum: « Dominus pascit me,

et nihil mihi deerit... Si ambulavero in valle umbrae mortis, non timebo mala,

3 Cfr Catechismus Catholicae Ecclesiae, nn. 1817-1821.