Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1012

non solum pro Deo liberum fieri, sed profecto etiam aliis se aperire. Nam

solum filii Dei facti, apud communem Patrem nostrum esse possumus. Orare

non significat ex historia exire et in angulum privatum propriae felicitatis

recedere. Rectus orationis modus est processus interioris purificationis, qui

nos capaces efficit pro Deo et ita prorsus etiam capaces pro hominibus. In

oratione homo discere debet quid vere ipsi a Deo poscere liceat - quid Dei

dignum sit. Discere debet se contra alium precari non posse. Discere debet se

futtilia et commoda, quae illo temporis vestigio ipse cupit, sibi poscere non

licere - haec falsa parva spes est, quae eum segregat a Deo. Sua desideria

suasque spes mundare debet. Se eripere debet a secretis mendaciis, quibus se

ipsum decipit: Deus perspicit ea, atque comparatio cum Deo hominem urget

ut ipse quoque ea agnoscat. « Errores quis intellegit? Ab occultis munda me »

(19 [18], 13), orat Psalmista. Culpae ignoratio, innocentiae falsa imago non

me excusat nec salvat, quoniam ego ipse noxius sum torporis conscientiae,

incapacitatis malum in me uti malum agnoscendi. Si Deus non est, forsitan

confugere cogor in huiusmodi mendacia, quia nemo est qui mihi ignoscere

possit, nemo qui vera sit rerum mensura. Sed occursus cum Deo excutit

meam conscientiam, ut ipsa mihi non sit amplius iustificatione, nec repercus-

sione mei ipsius et coaequalium qui condicionibus me astringunt, sed capa-

citas fiat ipsum Bonum audiendi.

34. Ut oratio hanc purificatoriam vim explicet, una ex parte ea sit

oportet omnino personalis, collationem mei ipsius constituat cum Deo, cum

Deo viventi. Altera ex parte tamen ea debet iterum iterumque conduci et

illustrari praestantioribus Ecclesiae sanctorumque precibus, oratione liturgi-

ca, in qua Dominus iugiter docet nos congruenter orare. Cardinalis Nguyên

Van Thuân suo in libro Exercitiorum spiritalium narravit quomodo eius in

vita longa temporis spatia exstiterint incapacitatis orandi et quomodo ipse

verbis orationum Ecclesiae adhaeserit: orationibus Pater noster, Ave Maria

necnon precibus Liturgiae.27 Cum oratur, necesse est ut semper hic nexus

detur inter communem et personalem orationem. Sic loqui possumus Deo,

sic Deus nos alloquitur. Sic purificationes in nobis peraguntur, per quas

habiles erimus ad Deum atque idonei efficiemur ad hominibus serviendum.

Sic habiles erimus ad magnam spem et spei ministri erimus pro aliis: spes

27 Cfr Testimoni della speranza, Città Nuova 2000, 156s.