Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1020

rerum prospectus secum fert « carnis resurrectionem, quod idealismo, videli-

cet spiritus absoluti provinciae, prorsus alienum est ».31

43. Absoluta ex omnium imaginum repudiatione, quam primum Dei

Mandatum complectitur (cfr Ex 20, 4), usque discere denuo potest debetque

quoque christianus. Theologiae negativae veritatem extulit IV Concilium

Lateranense, quod palam edixit, quantalibet sit similitudo, quae inter Crea-

torem et creaturam viget, maiorem usque adesse inter Illum illamque dissi-

militudinem.32 Credens tamen, eo quod omnis imago repudiatur, pervenire

non potest illuc, ubi sistere debet, sicut arbitrantur Horkheimer atque Ador-

no, utramque negans thesim, videlicet theismum et atheismum. Deus « ima-

ginem » sibi ipse dedit: in Christo qui homo factus est. In Eo, Crucifixo, Dei

imaginum falsarum detrectatio ad summum est perducta. Nunc Deus nimi-

rum suum Vultum in ipsa patientis effigie ostendit, qui hominis a Deo deserti

condicionem communicat, in se eandem recipiens. Patiens hic innocens factus

est spei certitudo: Deus est, atque Deus iustitiam ratione quadam creare

valet, quam nos intellegere non valemus, quamque tamen per fidem percipere

possumus. Utique, carnis est resurrectio.33 Iustitia est.34 Praeteriti maeroris

est « abrogatio », reparatio quam ius restituit. Hanc ob rem in novissimum

Iudicium fides in primis ac potissimum est spes, spes scilicet illa, cuius ne-

cessitas in ipsis postremorum saeculorum submotionibus liquide apparuit.

Persuasum quidem habemus iustitiae causam praecipuum esse argumentum,

quidquid est, pro fide de vita aeterna argumentum esse validissimum. Eo

quod quisque necessitatem habet satisfactionis, quae hac in vita non datur,

immortalitatis amoris, quem exspectamus, id magni ponderis procul dubio

est argumentum ut illud credatur hominem ad aeternitatem factum esse; sed

dum id cum illa impossibilitate nectitur historiae iniustitiam novissimum esse

verbum, Christi reditus novaeque vitae necessitas multum quidem suadent.

44. Quod adversus Deum iustitiae nomine arguitur id non iuvat. Sine

Deo mundus est sine spe mundus (cfr Eph 2, 12). Deus unus iustitiam efficere

potest. Atque fides nos certos reddit: Is id agit. Novissimi Iudicii imago in

31 Ibid., pars altera, 207. 32 DS 806. 33 Cfr Catechismus Catholicae Ecclesiae, nn. 988-1004. 34 Cfr ibid., n. 1040.