Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1026

deris Arca facta est, in qua Deus caro factus est, unus ex nobis est factus,

tabernaculum inter nos tetendit (cfr Io 1, 14)?

50. Sic ad eam convertimur: Sancta Maria, ad illas tu humiles magnas-

que Israel animas pertinebas, quae veluti Simeon « consolationem Israel »

(Lc 2, 25) exspectabant atque sicut Anna « redemptionem Ierusalem »

(Lc 2, 38) opperiebantur. Vitam in Israel Sacris Litteris agere solebas, quae

de spe loquebantur - de promissione Abraham et semini eius facta (cfr Lc

1, 55). Intellegimus sic sacrum timorem, qui te invasit, cum Dei angelus

tuum cubiculum ingrederetur tibique nuntiaretur te Eum esse genituram

quem Israel speraret mundusque exspectaret. Per te tuumque illud « sic »

millenniorum spes effecta est, in mundum eiusque historiam intravit. Tu

nempe huius muneris magnitudini te subiecisti et es assensa: « Ecce ancilla

Domini; fiat mihi secundum verbum tuum » (Lc 1, 38). Cum sancto gaudio

repleta, tuam necessariam Elisabeth conventura, Iudaeae montes festinanter

transires, futurae Ecclesiae imago facta es, quae suo in gremio per historiae

montes mundi spem fert. Sed praeter gaudium quod per tuum « Magnificat »

verbis et cantico in saecula effudisti, arcana quoque oracula prophetarum de

servi Dei in hoc mundo doloribus noveras. Intra Bethlemiticum stabulum in

nativitate splendor angelorum fulsit, bonum nuntium pastoribus deferen-

tium, at simul Dei paupertas hoc in mundo plane percipiebatur. Simeon

Senex de gladio tibi est locutus animam tuam pertransituro (Lc 2, 35), de

contradictionis signo in mundo quod signum erit Filius tuus. Cum publicis

muneribus operam dare coepit Iesus, recedere tu debuisti, ut nova familia

adolescere posset, ad quam constituendam ipse venerat, quaeque increscere

debebat iis operantibus, qui audituri erant tuaque verba observaturi

(Lc 11, 27). Licet magnitudo gaudiumque inceptae Iesu operae exstarent,

in Nazarethana iam synagoga illorum verborum « signum cui contradicetur »

(Lc 4, 28s) veritatem experiri debuisti. Animadvertisti sic inimicitiae repu-

diationisque augeri vim, quae circa Iesum gradatim adolescebat usque ad

crucis horam, in qua mundi Salvatorem, Davidis heredem, Dei Filium, veluti

omni re destitutum, ludibrio habitum inter latrones morientem videre debuis-

ti. Verbum suscepisti: « Mulier, ecce filius tuus » (Io 19, 26). Ex cruce novam

missionem excepisti. Ex cruce nova quidem ratione mater es facta: mater

scilicet illorum qui in tuum Filium credere Eumque sequi volunt. Doloris

gladius cor tuum pertransivit. Eratne spes mortua? Eratne orbis tandem sine

luce, vita sine meta? Hora illa tuo in animo iterum angeli verbum procul