Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale570
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale572
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale574
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale576
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale578
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale580
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale582
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale584
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale586
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale588
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale590
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale592
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale594
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale596
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale598
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale600
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale602
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale604
Congregatio de Causis Sanctorum 605
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale606
Congregatio de Causis Sanctorum 607
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale608
Congregatio de Causis Sanctorum 609
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale610
Congregatio de Causis Sanctorum 611
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale612
Congregatio de Causis Sanctorum 613
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale614
Congregatio de Causis Sanctorum 615
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale616
Congregatio de Causis Sanctorum 617
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale618
Congregatio de Causis Sanctorum 619
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale620
Congregatio de Causis Sanctorum 621
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale622
Congregatio de Causis Sanctorum 623
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale624
Postquam « bonum certamen certavit et cursum consummavit » (cfr 2 Tim
Congregatio de Causis Sanctorum 627
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale628
Congregatio de Causis Sanctorum 629
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale630
Congregatio de Causis Sanctorum 631
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale632
Congregatio de Causis Sanctorum 633
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale634
Congregatio de Causis Sanctorum 635
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale636
Congregatio de Causis Sanctorum 629
Primis ex muneribus fuit officium cappellani in oppido Curiae Regiae,
statim post, litterarum professor fuit iuxta patrum S. Augustini scholam,
quae eum olim alumnum vidit. Prorsus in hac renovata coniunctione cum
loco, in quo iam institutus fuerat, intellexit clare suam vocationem in reli-
giosam vitam secundum Hipponensis doctrinam explicaturum esse. Statuit
ergo in monasterium ingredi, in quo vestem religiosam induit, vota nuncu-
pavit et sibi Pii nomen imposuit.
Vita Servi Dei secundum tres praecipuas vias explicabatur videlicet viam
spiritualem, docendi munus, ministerium erga Ordinem.
Ecclesia in Germania se vivere in tempore magnae difficultatis parabat,
prima enim signa reductionis ad saecularem condicionem percipi incipiebant;
eruditiones ex cathedris statim manaverunt in multitudinem hominum, sic
ancipitem occasionem efficientes etiam in societate Ecclesiae cum re publica.
His in rebus, Pius Keller varia officia sedule suscepit, quae ei, augente
munere, ab auctoritate locali, provinciali generalique tribuebantur; eminuit
enim in fovenda assidue observantia Regulae, cura vocationum et in quinque
monasteriis condendis.
Profudit eximiam magnanimitatem scholastico in negotio, quod ab eo
ambitus princeps apostolatus existimabatur, indelebilem sui memoriam in
omnibus tradens.
Diuturnae Servi Dei vitae propria fuit conquisitio spiritualitatis magis
consentaneae. Eius fides in Domino vehementi et constanti oratione prodebat
quam ille Iesu Passionis meditatione et firma erga Cor Sacrum devotione
concitabat.
Missae Sacrificium sincero fervore celebrabat, praecipuum amorem Virgi-
ni Mariae praestabat, cui iam a pueritia, gravi in aegrotatione, eum mater
consecraverat; sine ulla intermissione, testimonium amoris erga Deum et
homines perhibebat, exercens cum fide virtutes humanas, christianas et reli-
giosas. Conscientia unionis cum Ecclesia in eo semper ita inveterata fuit ut
etiam rebus in adversis historiae numquam eius fides erga magisterium Ec-
clesiae et sedulitas in ministerium Pastorale deficerent.
Plurima officia infirmam valetudinem Servi Dei debilitaverunt, gravibus
cum effectibus in animi affectionibus. Postremo contagio haud recte sanata
acutam nephritidem peperit, quae paucis mensibus eum vita privavit.
Pius Keller animam exhalavit in oppido quod vulgo dicitur Münnerstadt
die 15 Martii anno 1904, crescenti existimatione sanctitatis comitatus.