Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale634

AQUEN.

Beatificationis et Canonizationis Servae Dei Clarae Badano, iuvenis laicae

(1971-1990)

DECRETUM SUPER VIRTUTIBUS

« Iustus autem, si morte praeoccupatus fuerit, in refrigerio erit [....] Con-

summatus in brevi explevit tempora multa; placita enim erat Deo anima

illius » (Sap 4, 7. 13-14).

Israelis spes quae in hac praeclara sapientiali meditatione asseritur, in

vita et in morte Servae Dei Clarae Badano fulgenti perficitur veritate, quae,

quamvis terrestris eius peregrinatio brevis exstitit, vehemens tamen et inti-

mum aluit consortium cum Crucis mysterio, quae fons et exemplar est omnis

verae perfectionis.

Serva Dei nata est Savone die 29 mensis Octobris anno 1971, undecimo

anno matrimonii parentum, qui eius in ortu praecipuum agnoverunt fuisse

donum Dominae Nostrae « delle Rocche », iuxta cuius sanctuarium in oppido

quod vulgo dicitur Molare fidentes oraverant.

Die 21 sequentis mensis Novembris baptizata est in paroecia Sanctissimae

Trinitatis in Saxello, Ligusticae regionis, intra fines dioecesis Aquensis.

Prima institutionis rudimenta in ambitu simplicis et benignae familiae

vitae ratione penitus Christiana sunt innixa; hic modus sese gerendi in hu-

militate et laetitia magis magisque confirmabatur et corroborabatur in Cla-

rae animo, progrediente aetate, cum se in vitam paroecialem industrie se

insereret et varios circulos institutorios et sociales experiretur. Summi mo-

menti fuit illi frequens participatio Eucharistica et celebratio Confirmationis.

Studiorum curriculo ex officio volvente, dum haud facilem ab infantia ad

adulescentiam transitum ageret, bene ac serene se gerebat, et promptam

iugiter se praebebat ad oboedientiam et observantiam nec non ad studium

et diligentiam.

Hoc ipso tempore, primum agnovit sodalitatem christianorum, qui vulgo

dicuntur Focolarini, in quo Clara validum institutionis propositum invenit,

quod ardenter accepit et in suum florentem animum immisit, praesentiam

scilicet Dei amoris, inquisitionem Eius voluntatis, auditionem et meditatio-

nem Verbi Vitae, sedulam curam proximorum nec non donum unitatis.

Sed vehementior experientia spiritualis, quae illis annis in dies augesce-

bat, dilectio fuit Iesu Crucifixi et Derelicti; quibusdam in epistulis scribebat

« Iesum derelictum contemplari mihi proposui uti verum meum Sponsum,