Caput XIII.

Coronant et publicos ordines laureis publicae caussae, magistratus vero insuper aureis . Superferuntur 0095B etiam illis Hetruscae. Hoc vocabulum est coronarum, quas gemmis et foliis ex auro quercinis ob Jovem insignis ad deducendas thensas cum palmatis togis sumunt. Sunt et provinciales aureae, imaginum jam, non virorum, capita majora quaerentes. Sed tui ordines et tui magistratus, et ipsum curiae nomen Ecclesia est Christi. Illius es conscriptus in libris vitae (Phil. IV; Apoc. XIII) . Illic purpurae tuae sanguis Domini et clavus latus in cruce ipsius (Matth., XXVII) ; illic securis ad caudicem arboris posita (Matth., III, 10) , illic (Is., XI, 1) virgae ex Jesse. Viderint et publici equi cum coronis suis. Dominus tuus, ubi secundum Scripturam (Matth., XXI) Jerusalem ingredi voluit, nec asinum habuit privatum. Isti in curribus et isti in equis, nos autem 0095C in nomine Domini Dei nostri invocabimus (Ps. XIX) . 0096A Ab ipso incolatu Babylonis illius in Apocalypsi Joannis submovemur (Apol., XVIII) , nedum a suggestu . Coronatur et vulgus nunc ex principalium prosperitatum exultatione, nunc ex municipalium solemnitatum proprietate: et est omnis publicae laetitiae luxuria captatrix. Sed tu peregrinus mundi hujus, civis supernae Jerusalem. Noster, inquit (Phil., III, 20) , municipatus in coelis. Habes tuos sensus , tuos fastos: nihil tibi cum gaudiis saeculi; imo contrarium debes: Saeculum enim gaudebit, vos vero lugebitis (Joan. XVI, 20) . Et puto, felices ait lugentes (Matth., V, 5) , non coronatos. Coronant et nuptiae sponsos, ideo non nubamus ethnicis, ne nos ad idolatriam usque deducant, a qua apud illos nuptiae incipiunt: 0096B habes legem a Patriarchis quidem (Gen., XXIV. 3; Gal., III) , habes apostolum in Domino nubere jubentem (I Cor., VII) . Coronat et libertas saecularis. Sed tu jam redemptus es a Christo, et quidem magno. Servum alienum quomodo saeculum manumittet? Etsi libertas videtur , sed et servitus videbatur. Omnia imaginaria in saeculo, et nihil veri. Nam et tunc liber hominis eras redemptus a Christo: et nunc servus es Christi, licet manumissus ab homine. Si veram putes saeculi libertatem, ut et corona consignes, rediisti in servitutem hominis, quam putes libertatem; amisisti libertatem Christi, quam putas servitutem. Numquid et agonisticae caussae disputabuntur, quas statim tituli sui damnant? et sacras et funebres scilicet, hoc enim superest ut 0096C Olympius Jupiter, et Nemaeus Hercules, et misellus 0097A Archemorus, et Antinous infelix in Christiano coronentur, ut ipse spectaculum fiat, quod spectare debet . Universas, ut arbitror, caussas enumeravimus. Nec ulla nobiscum est: omnes alienae, profanae, illicitae, semel jam in sacramenti testatione ejeratae. Haec enim erant pompae diaboli et angelorum ejus officia, saeculi honores, solemnitates, popularitates, falsa vota, humana servitia, laudes vanae, gloriae turpes: et in omnibus istis idololatria, in solo quoque sensu coronarum quibus omnia ista redimita sunt. Praefabitur quidem Claudius etiam coelum sideribus apud Homeri carmina coronatum; certe a Deo, certe homini, igitur et homo ipse a Deo coronandus est. Caeterum a saeculo coronantur et lupanaria , et latrinae, et pistrina, et carcer, et ludus, et ipsa 0097C amphitheatra, et ipsa spoliaria, ipsaeque libitinae. Quam sacer sanctus, quamque honestus ac mundus sit habitus iste, noli de uno poetico coelo, sed de totius mundi commerciis aestimare. At enim Christianus nec januam suam laureis infamabit, si norit quantos deos etiam ostiis diabolus affinxerit, Janum a janua, Limentinum a limine, Forculum et Cardam a foribus et cardinibus et apud Graecos Thyreum Apollinem et Antelios daemonas.