S

Sacerdos. II, 1045 A, Sacerdos suggestus, i. e. sacerdotalis suggestus. Ita I, 907 B, Sinistra conscientia, i. e. sinistra conscia. II, 926 C, Per sacerdotem de monogamia ordinatum, aut etiam de virginitate sancitum, i. e. vocatum ad sacerdotium de numero monogamorum, aut de numero virginum ἀγάμων.

Sacerdotium. II, 1031 A, sacerdotes.

Sacramentum, religio. I, 363 B, Et omnem hinc sacramenti nostri ordinem haurite, i. e. progredimini ad notitiam religionis nostrae. II, 623 B, Sic et Jesus ob nominis sui sacramentum. I, 520 A, Nonnisi de nostris sacramentis. II, 32 B, Ejusdem sacramenti una traditio, i. e. ejusdem evangelii. II, 38 A, Tacitum sacramentum, i. e. doctrina sacra remotior et arcana. II, 45 B, 1361C Ob diversitatem sacramenti, i. e. doctrinae. II, 588 A, B, Qui tantum sacramentum etiam illudendo prodiderim, i. e, tantum mysterium, tam arcanam et absconditam doctrinam. II, 594 A, Pro magno nominis sacramento. Iren. καὶ τοῦτ᾽ εἶναι τὸ μεγὰ καὶ ἀπόκρυφον μυστήριον. II, 157 B, οἰκονομίας sacramentum dicitur doctrina de Trinitate. II, 622 B, Qui in hujus sacramenti imagines parabatur, i. e. tum ut ipse imago esset, tum ut typis et imaginibus Christi accenseretur, quae fuerunt ex lege quamplurimae in testamento vetere. II, 835 B, Hoc enim lignum tunc in sacramento erat. II, 138 B, Ne antiquitas suum forte habuerit sacramentum, i. e. ne quis putet, veteri testamento ordinata fuisse martyria, non novo; lege, non evangelio. Itaque sacramentum martyrii dicit, II, 963 A, Verum etiam sacramentorum agnitionem jejunia de Deo merebuntur, i. e. peritiam interpretandi figuras et imagines sacras, nempe divinitus objectas in somno. Sacramenta igitur somnia a Deo immissa. II, 964 C, Quibus modis de Deo impetraretur agnitio sacramentorum. 1361D II, 470 A, Harum figurarum sacramenta. II, 660 A, Et videt et audit sacramenta, i. e. parabolas, aenigmata, figuras, mysteria, cujusmodi sunt quae ostenduntur aut suggeruntur per somnia, quibus Dei voluntas significatur, sive aperitur. Iren. lib. V, cap. 7, latine dixit sermones inenarrabiles, ἄῤῥητα ῥήματα. II, 973 A, Lex est sacramenti, i. e. communionis christianae lex est, ut nostrum sit, quodcumque nostrorum est. II, 261 A, Aridae et ardentis naturae sacramenta, i. e. signa seu mysteria. II, 280 A, Jam nec ipsum fidei ejus sacramentum, i. e. baptisma. I, 1197 A, Felix sacramentum aquae nostrae. II, 317 C, vocatur Christus sacramentum humanae salutis. II, 487 D, Cui rei figuram extranei sacramenti interpretatur? i. e. signi sacri a deo extraneo dati. II, 943 C, A presbyteris et diaconis ejusdem sacramenti, i. e. monogamis. II, 823 A, Ut ea species sacramenti, de resurrectione. I, 1268 B, Dilectio summum fidei sacramentum. I, 405 1362A A, De propria conscientia anima eadem ex sacramenti voce pronuntiat. Haverc. legit animae eadem exsacramenti: exsacramentum formatum ab exsecrare, ut sensus verborum sit: Vulgus quoque jam indoctum pro maledicto frequentat Satanam auctorem hujus generis, daemoniorum scil. Post generis distinctio ponenda.

Sacrificium. I, 1329 B, Aut sacrificium offertur, i. e. orationes sacrae, quibus se pii sistunt Deo, ut copiose exponit Clem. Alex. Strom. VII, et Tertull. Apolog. cap. 30, ad Scapul. cap. 2. I, 1303 A, Sacrificia sine scrupulo. II, 927 A, Ascendet sacrificium tuum libera fronte. Vid. Purus. II, 806 B, Nam et sacrificia Deo grata, conflictationes dico animae, jejunia, et seras et aridas escas, et appendices hujus officii sordes. I, 1182 A, Non putant plerique sacrificiorum orationibus interveniendum; loquitur de jejuniis et eucharistia, quae sacrificia maxime celebrabantur orationibus.

Saecularis. II, 52 C, Saeculares scripturae opponuntur Scripturis sacris.

1362B Saeculum. Qui saeculum corpus temporum fecit. Zephyrus intelligit de aetate illa incerta, in qua nec prius nec posterius dignoscebatur, in ordinem vicesque redacta. De mundo tamen mavult Heraldus: ille enim est corpus temporum, a cujus creatione aevum, annos, menses, dies numeramus; ultra quem vices temporum distinguere non possumus, sed ipsa est aeternitas, ipse Deus sibi et tempus et omnia invenitur. Potest etiam simpliciter saeculum pro corpore centum annorum capi. II, 57 A, Nunc saeculo obstrictos. Vid. Obstringi. II, 197 B, Denique ad hodiernum est et vivit homo in saeculo et natura quoque haereticus, i. e. cujus doctrina est haeretica in argumento de saeculo et natura, cum materiam stoice aeternam facit. II, 898 B, Proinde viderit saeculum aemulum Dei, i. e. impium hoc saeculum et Deo obnitens, vel natura duce, ducet. Pamel. intelligit de Christianis; Le Prieur de ethnicorum more, qui puellarum comas tondebant. II, 952 A, Ab illo ultimo exitu saeculi.

Saevus. II, 70 B, Alter deus Cerdonis; Irenaeus 1362C vertit δίκαιον, i. e. summo jure urgentem. Nam summum jus, summa injuria.

Salacitas, Iibido. II, 593 C, Per edacitatem salacitas transit.

Salticus. II, 137 B, Contumeliosa caede truncatur in puellae salticae lucar: puella saltica, i. e. saltatricula, a saltu dicta.

Saltus, de incontinentia libidinis. I, 324 A, Comes est libido, cujus ubique saltus, etc.

Salutificator, σωτὴρ, salutis artifex, ut lib. V advers. Marcion. cap. 15, II, 778 A, Nec unus salutificator, si duo salutis artifices.

Samia, genus placentarum, quae in deliciis erant. II, 326 C, Te unquam placentas et samias cocturum; alii psamia.

Sanguinans. II, 408 A, Quia lex a contactu foeminae sanguinantis summovet, i. e. αἱμοῤῥοούσης.

Sapere. II, 705 A, Sic et divina pronuntiatio sapit.

Sapa. II, 326 C, Non tamen ut sapam de petris. Sapam (inquit Varro lib. I de vit. pop. Rom., ut citatur 1362D a Nonio) appellabant, quod de musto ad mediam partem decoxerant.

Sapientia, religio Christiana. II, 1045 A, Cum hanc primum sapientiam vestit, i. e. statim atque Christiani pallio induti sunt.

Sapientialis. II, 670 A, Gradus vitalis et sapientialis, quod ἡγεμονικόν appellant, id est principale.

Sapor. II, 851 A, Non substantiam ipsam, sed substantiae saporem, quo substantia sapit, active. Sic. adv. Marc. lib. II, cap. 19, per eumdem saporem passionis.

Sarabara, vestis fluxa, qua Persarum primores induebantur. Hesych. Σαράβαρα, τὰ περὶ τὰς κνημίδας ἐνδύματα. I, 1171 A; II, 1043 A.

Sarmentitii. Cur ita vocati sint Christiani, ipse Tertulian. exponit I, 531 A.

Satiare. II, 124 B, Si plagam satiaverit, i. e. si jaculum penetravit adactum in vulnus.

Saturitas. II, 962 B, Nec saturitatis cultus in sacco. 1363A Saturitatis cultum dicit, quia ex saturitate laetitia, ex laetitia autem cultus delicatioris cura, qui non convenit cum horrore cineris et asperitudine sacci.

Saturnalia. II, 119 A, Talem pacem Christus mandavit a militibus per Saturnalitia redimendam: aut scribendum Saturnalia, aut dicendum Saturnalia munera significari, quae Saturnalitiae celebritatis occasione militibus sive officialibus proconsulis aut praesidis Christiani mittebant, ut eos haberent aequiores et clementiores. Saturnalia munerum et strenarum dies fuere. Unde illud Martial. 4: Saturnalia fructuosiora annis non habuit decem Sabellus.

Scamma, Graecis locus dicitur certaminis, in quo congrediuntur athletae, quod fossa soleret cingi, a σκάπτειν. Hinc proverbialiter dictum Hieronymo ad Pammachium, De scammate et loco certaminis egredi, pro eo quod est a proposito digredi, sive lineas transilire. I, 614 B, Et ad hoc scamma produxit.

Scandalum. II, 320 C, D, Ante scandalum Marcionis.

Scantinia, sive Scatinia lex, lata a Scatinio tribuno 1363B plebis, in molles et effoeminatos, qui nefanda venere uterentur, h. c. aut ipsi muliebria paterentur, aut pueris vim facerent, quibus poena decem millium nummorum statuebat; ex qua sibi inimicos accusationem minari scribit Coelius ep. 13. II, 947 C, Sicut ille vester Uthinensis nec Scantiniam timuit.

Scapulae, sunt inferiores montium partes, quae saepe a torrentibus avulsae una cum illis decurrunt. II, 1033 A.

Scena. II, 336 A, Debuerat phantasmatis scenam decurrisse; sens.: Debuerat ex toto servire scenae, et susceptam fabulam peragere christus Marcionis, qui si putativam gessit carnem, debebat etiam putativam habere, sic enim phantasmatis scenam decucurrisset.

Schola. I, 455 A, Scholae bestiarum; spectacula et circi, in quibus caveae; unde a munerariis emittebantur leones, ursi, et hujusmodi ferae laniandis hominibus eruditae, et homines cum feris depugnare doctae. Inter ea vero spectacula auditae nonnunquam voces 1363C et in suos Caesares obliquae.

Sciapodes, Hesych. Σκιάποδες, οἱ ἐν Λιβυῇ πλατεῖς ἒχουσι τοὺς πόδας, καὶ ποιοῦσι σκίαν αὐτοῖς, ἐν καύματι. Et Stephan. Byzantin. Σκίαποδες, ἔθνος Αἰθιοπικὸν, ὡς ἑκαταῖος ἐν περιηγὴσει Αἰγύπτου, I, 570 A.

Scibilis. II, 511 A, Non omnibus scibilis.

Scidium. I, 621 A, Tentabo illos vilibus scidiis. Scidia sunt σχίδακες, κλάσματα ξύλων, vilia caesarum arborum segmina. Vitruv. lib. II, cap. 1: Intervalla scidiis et luto obstruunt.

Scindere. II, 368 C, Intra hos magnam et omnem differentiam scindit, i. e, quali discindens aperit atque patefacit, ut dolorem suum scindere scribit Cic. Attico.

Scire, sapere. I, 436 A, Et merito si sciatis, i. e. sapiatis; quod sciam, i. e. si quid sapio, si bene memini. I, 446 A, Scito ex illis, i. e. disce, intellige ex illis, unde velis sapere.

Scobina, instrumentum ad politiorem ornatum. Gloss. κοσμητὴριον, I, 340 A.

Scortum. II, 1042 A, Jam Omphale in Herculis scorto 1363D designata descripsit, intelligitur de pelle leonis σκῦτος.

Scrinium, scriptura in eo condita reservataque. I, 381 A, Et sacra unius interim prophetae scrinium saeculis vincit.

Scriptura. II, 585 A, Nobis enim in scriptura hujus seminis; alii legunt inscriptura, una voce, i. e. ἐγγραφή, qua scilicet, ut supra dixit, inscripti sumus animali censui. Itaque inscriptura hujus seminis est regula animali semini praestituta.

Scrobulus. II, 903 A, Aut scrobulos barbarorum. Legendum, ut monuit Salmasius, stropulos. Stropus qui idem stroppus vel struppus apud Festum, ut Atteius philosophus existimat, στρόφιον, quod sacerdotes pro insigni habent in capite; quidam coronam esse dicunt, aut quod pro corona insigne in caput imponatur, quale sit strophilum. Inde stropiola, seu strophiola et stropuli. Le Prieur mavult crobylos. Thucydidis interpres in lib. I, κρώβυλος δ᾽ ἐστιν εἶδος πλέγματος τῶν 1364A τριχῶν ἀπὸ ἑτέρων εἰς ὀξὺ ἀπολῆγον. Hesych. Κρώβυλος ὁ μαλλὸς τῶν παίδων, ἢ ὁ κόρυμβος τῆς ἐμπλοκῆς ἥ ἐστιν ἀνηνεγμένη ἀπὸ μέσου τοῦ μετώπου ἐπὶ τὴν κορυφὴν, οὕτω δὲ ὁ ῥήτωρ Ἡγήσιππος, καὶ δήγγος ἐκαλεῖτο κρώβυλος, etc. Vid. Cicada.

Scrofa, porca. II, 251 C, Usque ad XXX aeonum foetus tanquam aeoneiae scrofae examen divinitatis effudit. Rigalt. emendat: aeneiae scrofae; alludit enim ad illam Aeneae scrofam, quae, ut est apud Virgilium lib. III Aen.

Littoreis ingens inventa sub ilicibus sus
Triginta capitum foetus enixa jacebat.
Ita quoque legit Rigalt. in Hieron. epistola ad Galatas: Quot Aeneia foetus scrofa generavit, ubi vulgo legitur Aeonia.

Scrupeus, saxius. II, 1011 A, Scrupea schola est antrum Chironis.

Scrupulositas. II, 39 B, Omnia ista scrupulositatis incitamenta. II, 957 B, Ad omnem circa victum scrupulositatem. II, 905 A, Ex angustiis vel scrupulositate descendens, h. e. morositate parentum, quibus nullus 1364B placet.

Scrupulosus. II, 1228 A, Scrupulosa Deus auribus vulnera intulit; unde gemmarum scrupuli penderent.

Scytalosagittipelliger; Herculis epitheton, quod clavam, graece σκυτάλην, sagittas et pellem leoninam gestaret. I, 1041 B.

Secta, in bonam partem, de religione christiana. I, 501 A, Dum de bono sectae hujus obducitur. II, 116 C, Sub redemptione antiqua capitis et sectae. II, 1008 C, In ipsa Apostoli secta. Sectam pro moribus posuit. Atque ita Justinianus sub finem tituli de legatis, ubi de legatis probrosis: Hujusmodi, inquit, testamentum dispositionis valere secta meorum temporum non patitur. Sectam igitur Apostoli dicit, quod paulo post naturam atque propositum Apostoli, formam et regulam doctrinarum ejus. Sic supra, ex forma Petri.

Secundatus. II, 695 A, Si alteri primatum damus, alteri secundatum.

Secundum. I, 503 A, Quem secundum deos philosophi 1364C daemonas deputent, i. e. proximo a diis loco aestimant, adeoque nihil mirum, daemonia a philosophis non fugari quoniam amici sunt illis, utpote secundum deos illa reputantes.

Sedatio. II, 441 A, Ut ab alia virtute facta sit sedatio legis et prophetarum, ἠρέμησις, q. d. in sede quietis atque in otio collocatio.

Semaxii, cur ita vocati sunt Christiani, ipse Tertullianus exponit I, 531 A.

Semel, ἐφάπαξ, ἀπαξαπλῶς, omnino, prorsus. I, 328 A, et saepe.

Seminale, quodcunque seminis est et a semine. II, 261 A, Magnam matrem in terram seminalia demessam.

Semitractatus. II, 103 A, Semitractatam materiam abstuli mecum.

Semper. II, 1029 C, Principes semper Africae. Hellenism., ut Terent. Et heri semper lenitas. Cujusmodi locutiones frequentissimae sunt in Tertulliano.

Senectus. II, 133 B, Post stadii senectutem, i. e. postquam stadium, seu locus ad agonas deputatus 1364D jam senectutem quamdam passus esset, utpote a multis annis minime frequentatus.

Senescere. II, 1040 A, Studia palaestrae male senescentia. Ita vocantur, sive quod, cum in desuetudinem fere abirent, ea renovavit Severus, sive quia raro senescunt pugiles.

Senex. I, 527 A, Senes pueri, qui ad senectam usque puerilem virginitatem servarunt.

Sententia. II, 815 B, Estne ergo et in vascula et in instrumenta sententiam figere, h. e. intrepide et constanter asserere.

Sententialiter, II, 783 B, Vel quia ipse Dominus sententialiter et definitive pronuntiavit.

Sentire, II, 276 C, Post tantum aevi senserit in hominis salutem, i. e. animum suum in hoc consilium adjecerit. I, 1239 B, Quoad Dominum senseris, i. e. Domino deditus fueris. I, 1264 A, Si damno affecti impatienter senserimus.

1365A Sensus. II, 213 B, Sensu sophia. Liber Pithoei: Sensus et sophia. Jun. vult. sensus sophiae. II, 798 B, Est quidem et communibus sensibus sapere in Dei rebus. Communes sensus sunt κοιναὶ ἔννοιαι, seu notiones omnium fere sensu et consensione comprobatae.

Sepia. II, 306 A, Sed enim sepiae isti. Apposite Marcionitas sepiis comparat. Nam, ut Plinius tradit lib. IX, cap. 29, sepiae, piscium genus, ubi sensere se apprehendi, effuso atramento, quod pro sanguine iis est, infuscata aqua absconduntur. Eodem modo Marcionitae ubi traductionem sui sentiunt, hoc est, cum erroris arguuntur, tenebras huic blasphemiae intervomunt, atque ita arguentem impediunt et avertunt, allegando quae bonitatem Creatoris infuscent obnubilentque.

Septentriones, sidus illud ex septem stellis compositum quod Graeci ἅμαξαν et ἄρκτον vocarunt, II, 771 B.

Sequestrare. II, 578 B, In filio demiurgo sequestraverat, 1365B i. e. secus positum asservaverat, forense verbum. II, 834 B, Corpora medicata condimentis, sepulturae, mausoleis et monumentis sequestrantur. II, 848 B, Si ad fidem potius sequestrandam futurae resurrectionis, i. e. certo confirmandam velut sequestri fide. II, 669 B, Et quibus in corpore metationibus sequestrantur, i. e. quibus sedibus singulae habeantur. II, 759 B, Quo spes omnis sequestratur.

Sequestratorium, locus ubi deponitur recipiturque pecunia. II, 872 C, Quia et seminibus sequestratorium terra est.

Sericum, serica vestis. II, 1042 A, Qualis ille Hercules in serico Omphales fuerint. Richer. leg. in theristro, i. e. θερινὸν ἱμάτιον, aestiva vestis.

Si, Saepe est veluti si, ac si. I, 406 A, Si poma, si fruges. I, 438 A, an vero: Constet igitur prius, si isti impertiri possunt. II, 222 A, Scilicet quaestio est, si erat terra quae facta est. I, 467 A, Si forte, i. e. si qua forte est, ut esse putatur, injuria. II, 156 B, Si quominus, i. e. sin autem minus aliqua in re poterit jam 1365C eradicari. II, 187 C, Si quominus, vel propter opera credite, i. e. si quo argumento aut modo; si qua re aut caussa.

Sibyna, venabulorum genus exponit auctor, II, 361, C. Hesych. σιβύνη, ὅπλον δόρατι παραπλήσιον, et alibi ζηβύνη, ὁλοσίδηροι ἄκοντες; et paulo post, ζιβύνη, ὁλοσίδηρον ἀκόντιον, ἢ λόγχη, ἢ σπάθη, ἢ μάχαιρα. Festus exponit genus teli Illyrici venabulo simile. Ennius, Restant sicis sibynisque fodentes.

Siccare, II, 577 B, Superstite limo siccaverit, i. e. siccata fuerit.

Sigaeum, Troadis promontorium est; ibi Achilles sepultus creditur.

Sigerius natione Germanus, Domitiani cubicularius, Dione teste, qui maximis a Caesare beneficiis affectus, cum Parthenio, Stephano, et aliis de Domitiani caede conjurationem fecit, I, 457 A.

Sigillarium, II, 563 A, taberna sigillaris, ut vicus Romae dictus Sigillaria, τὰ άγαλματοπώλεια. Sueton. in 1365D Claudio, cap. 16, et Nerone, cap. 28. II. 573 A, Et velut sigillario extrinsecus ductu, i. e. ad externas actiones movebatur interno ductu illius, quemadmodum sigilla νευρόσπαστα atque αὐτόματα, latente artificio et vi organica moveri solent. II, 654, Velut sigillario motu superficiem intus agitante, i. e. interiore motu, qui artificio quodam et virtute organica perficitur.

Signaculum. I, 392 A, De ipso signaculo corporis. Minut. Fel.: Sic nos denique non notaculo corporis, ut putatis, sed innocentiae ac modestiae signo dignoscimus. II, 541 A, Totum signaculum linguae, quo imperabatur religiosum silentium. I, 656 A, Adversus quam in signaculo fidei ejeramus, i. e. in baptismo juramento sancte profitemur nos ei renuntiavisse, et constanter renuntiaturos esse.

Signare, obsignare, occultare. I, 401 A, Dies media, orbem signante sole, subducta est, i. e. occultante lumen suum et obsignante. Conf. Job. IX, 7. II, 577 1366A A, Horo signante lineam extremam. II, 122 A, Diffidentia signandi statim bestiae calcem, ubi signare est sub sigillo quasi includere, et tenere clausam. II, 282 B, Quomodo habebit, in quo bonitatem suam signet, i. e. ostendat, in quem conferat bonitatem suam. I, 1296 A, Cum lectulum, cum corpusculum tuum signas, crucis signo. II, 927 B, Aetate signatam, i. e. quae ob aetatem expers est libidinum, quae intacta futura est.

Significantia. II, 549 B, Significantiae per paginarum limites aderunt. II, 304 C, Ut nihil de arcanis attingam significantiis legis, spiritalis scilicet, etc. Rigalt. legit significantis legis. Arcana legis significantis, i. e. mysteria legis figuratae. Ipse mox explicat, spiritalis scilicet et propheticae. II, 483 A, Sed de significantiis obumbrata.

Silicernium, convivium funebre, senibus exhibitum. I, 347 A. Vid. Donat. ad Terent. Adelph., pag. 299.

Silva. II, 51 A, Quo denique, Marcion, jure silvam 1366B meam caedis? i. e. quid in meam possessionem irruis? in meam messem falcem immittis? I, 286 A, Totam illam veterem et squalentem silvam legum novis principalium rescriptorum et edictorum securibus truncatis et caeditis. I, 244 A, Ut intelligas quanta securi censurae omnem silvam libidinum caedat et eradicet et excaudicet.

Simplicitas. II, 543 A, Tuam simplicitatem sua caede dispergunt, i. e. simplicem animum tuum de veritate simpliciter agentem in varias cogitationes distrahunt, caedentes pectora sua, perinde ac si de doctrina acquiescerent, de poenitentia solum ac summopere laborarent. Rigalt. legit fatuam simplicitatem, hoc sensu: Si cominus certes, caedentur quidem, sed operam dabunt ut ex sua caede nihil aliud colligi queat, nisi quod sint fatue simplices, summa illis erit cura, ut fatue simplices cadant potius quam mali.

Simpulum, vas quo in sacrificiis vinum libabatur, dicitur et simpuvium. I, 347 A. Vid. Kipping. Antiq. Rom.

1366C Singilarium. Vid. Sigillarium.

Singularis, μόνιος. I, 313 A, Singulares Christiani, i. e. soli quibus nec mater, nec soror vel in vivis, vel ad manum. Sic Lactantius Inst. div., l. III, Singularis Deus.

Singulariter. II, 914 C, De exitu singularitatis cogitare, i. e. de tuo exitu, qui jam singularis et superstes conjugi tuae degis.

Sipara. Sunt vela pendentia, puellarum, theatrorum, I, 368 A.

Siparium, velum est mimicum, quod obstitit populo, dum fabularum actus commutantur. II, 563 B, Alia autem trans siparium cothurnatio est, i. e. alia scena tragoediae, alius actus tragoedicus.

Sitire. II, 809 A, Qui forte adhuc sitiant Deum nosse. Sitiunt qui nondum norunt, adeoque nesciunt. II, 835 B, Nihilominus tamen ipsius simplicitatis suae sitiant interpretationem. II, 886 D, Nullam poteritis sitire doctrinam. II, 723 B, Adam ante ebibit soporem, 1366D quam sitiit quietem.

Sol. II, 338 A, Credo ad solem uncti prius. Alludit ad ἡλίωσιν sive insolationem, qua scilicet uncti calefiebant membris siccandis firmandisque. Persius, Sat. 4:

Aut si unctus cesses et figas in cute solem.
Jun. mavult ad solium; quod vide.

Solidum, I, 1275 A, Tu modo ut solidum capere possis, hoc meae admonitionis fidei commissum. Alludit ad solidi capacitatem inter virum et uxorem, quae non nisi certis casibus permittebatur ex lege Julia et Papia. Qua de re exstat inter fragmenta Ulpiani titulus XVI, III, 168: Et existimant coelibes et orbos ex testamento Dei solidum non posse capere. Solidum capere est ἴσων ἀξιοῦσθαι, quod idem est ac haeredem fieri ex asse, et omnem illam haereditatem adire, quod lege Julia in coelibes non fiebat: nam legata fiebant caduca, ibantque in fiscum. Inde lex Julia dicta est lex caducaria.

Solium, II, 158 A, Et ita solium ipsum vocaliter exprimunt 1367A latini. Sens. est, jam nomen solii ea significatione latinis auribus invalescere. Est enim solium quidem vulgo a sedendo dictum, sed et solium est ab eo quod est solus, ut sit solius sedes, solius conditio vel dignitas monarchia. Ejus generis est illud apud Festum: Solia sedilia in quibus non plures singulis sedere possunt, ideoque soliar sternere dicuntur, qui solisternia habent, etc. II, 618 A, Credo ad solium uncti prius. Solium a sedendo dictum, vas in quo sedentes lavabantur. Vid. Sueton. Aug. cap. 82; Plin. H. N. lib. XXVI, cap. 19.

Solox, lana crassa. I, 1042 B, Endromedis solocem, Turneb. vult: Endromedis colorem.

Solum. Caro in solo, in solitudine, in tristitia desolationis. Vel, in nuda humo, in silice nuda.

Sophista. II, 548 A, Miltiades ecclesiarum sophista, ita vocatur quod disputando de quibuslibet rebus et scripturae locis multum posset. II, 963 A, Circa somnium regis Babylonis omnes turbantur sophistae. Sophistas dicit, qui alias sapientes, somniorum interpretes, conjectores.

1367B Sordes, II, 806 B, Et appendices hujus officii sordes, squalorem incultum, ut olim in cilicio et cinere, de quo lib. de Poenit. cap. 9. II, 991 A, Inhaerebat usquequaque libidinis virus, et jactae sordes (sic legendum, non sortes) non ablui idoneae, quod nec ipsae adhuc aquae laverant. J. F. Gronov. in libello Observatorum in scriptoribus ecclesiast. ad h. l. haec scribit: «Sic scriptus Ursini codex, propius vero atque olim vulgatum erat: lacteae sordes non habentes idoneae: ex quo Scaligeri manu formatum sane videbimus: et luctae sordes non habenis idoneae. Sed hoc nihilo facilius intelligimus.» De lactea non potest placere, non dico propter κακέμφατον (nam plura sunt quae hoc nomine reprehendi possint apud Tertullianum), sed quia humor ille fici est, non foliorum, quorum similitudine utitur. Sic et Hieronymus ad Eustochium: Crescite et multiplicamini; hoc expletur edictum post paradisum, et nuditatem, et ficus folia, auspicantia pruriginem nuptiarum. Censeo scribendum esse: Inhaerebat usquequaque libidinis virus et caecae sordes, non ablui idoneae, hoc est, occultae, 1367C internae, atque, ut ipse dixit, inhaerentes. Ut ille, Et caeco carpitur igni. His abluendis non sufficiebat aqua, sordes quidem externas purgare pollens, sed ipsa quoque caecis quibusdam conspurcata sordibus, antequam iisdem Christi baptismate purgaretur. Etenim errant, qui conjunctionem quod ceu pronomen respondens τῷ virus accipiunt. Sensus est Patribus summe frequentatus, Christi baptismum sanctificasse aquas et caecis illis atque arcanis peccati nativi sordibus abluendis una cum S. Spiritu, idoneas effecisse. Optatus Afer. lib. I: Christi autem caro, dum in Jordane descendit et ascendit, demersa a te dici non debuit. Cujus caro ipso Jordane sanctior invenitur, ut magis aquam ipsam descensu suo mundaverit, quam ipsa mundata sit. Hieronymus ad Marcellam, ut commigret Bethlehem, Videre exire Lazarum fasciis colligatum, et fluenta Jordanis ad lavacrum Domini puriora. Epitaphio Paulae matris: Pollutasque diluvio aquas, et totius humani generis interfectione maculatas, suo Dominus 1367D laverit baptismate.

Soror. II, 1031 A, Soror civitas est Utica, Tyriorum colonia. II, 739 A, Concretionem sororum substantiarum divellit.

Sors. II, 991 A, Et jactae sortes, leg. sordes, quod vide.

Spado. II, 930 C, Inter alienos spadones, h. e. inter haereticos, qui nuptias auferunt. Haeretici alieni sunt et extranei Catholicis. Spadones vocat osores nuptiarum.

Spadonatus. I, 1327 A, Et se spadonatui adsignant.

Sparsile. II, 984 A, Talia et tanta sparsilia eorum. Protulit hanc lectionem Pamelius ex Anglicano codice, et in Remensi spartilia legi Pithoeus notavit; alii futilia.

Sparteoli appellabantur milites qui Romae arcendis 1368A incendiis agebant vigilias, urbisque circumibant partes. Nomen ipsis inditum vel a funibus, quorum multus usus in restinguendis incendiis, vel a calceamentorum genere, vel tunicis sparteis, quibus erant amicti. I, 474 A, Ad fumum coenae Serapiacae sparteoli excitabuntur.

Spatha. I, 1332 A, Spathae longiores dicuntur enses, Vegetio teste, a spathae, i. e. termitis palmarum similitudine.

Spathalium est ornamentum muliebre, ex variis rebus in lineam flexilem concinnatum, ἀπὸ τοῦ σπαθᾷν. I, 1332 A.

Speciatum, εἰδοποιηθέν, in species suas informatum. II, 233 C.

Speciositas. I, 1319 A, Sed etiam naturalis speciositatis suggestum obliterandum.

Spectus, conspectus, aspectus. II, 410 A, In spectum centum millibus hominum. Plin. H. N. lib. II, cap. 54, In sedecim partes coelum in eo spectu divisere Thusci.

Speculum. II, 996 A, Etsi omnia ad speculum respondere possint, i. e. imaginem, exemplum, parabolam.

1368B Speculatoria. II, 76 B, Speculatoriam morosissimam de pedibus absolvit. Haec pertinent ad caligam militarem, praesertimque militis illius qui inter speculatores militaverat; quae militia erat valde inquies, morosa et aspera, cum huc illucque cursitando, explorando nuntiandoque vagaretur. Is igitur, de caligato speculatore factus Christianus, absolvit de pedibus suis morosissimam illam et molestissimam caligam speculatoriam, et simul coepit terrae sanctae insistere, hoc est in ipso vestigio mortem pro Christi nomine fortiter oppetere, vitam agere sanctam et innocentem, longe absimilem speculatoriae, carnificinam ad tribuni nutum plerumque agebat.

Spelaeum est nomen loci. Justin. martyr, advers. Tryphon.: Καὶ σπήλαιον καλοῦσι τὸν τόπον, ἔνθα μύειν τοὺς πειθομένους αὐτῷ παραδίδουσιν. Hoc autem Spelaeum in montibus Persidis a Zoroastre primum fuisse dicatum, prope fontes, narrat Porphyrius in Comment. antri nympharum ex Odyss. XII. II, 102 A, Qui cum initiatur in spelaeo.

1368C Sperare, timere. II, 1034 B, Quo magis de montibus suis Campania speret. Virgil. Aeneid. I: Sperate Deos. Confidere. II, 1042 A, Quae apud Omphalem balsamo aut telino spero factum. I, 1318 A, Utilius ergo, si speremus nos posse delinquere, sperando enim timebimus. I, 1247 B, Aut idem sibi de die sederent.

Spiculum. II, 122 A, Hamatile spiculum, sive aduncum in summo, quod inter vulnerandum restringit illa nodorum series, et de venuta infundit venenum suum ulceri retrahens.

Spiritalis. II, 931 A, Penes nos autem, quos spiritales merito dici facit agnitio spiritalium charismatum.

Spiritus. II, 194 D, Sermo autem spiritu structus est, et ut ita dixerim, sermonis corpus est spiritus. II, 194 D, Ita. etsi Spiritus Dei quid pati posset in filio. Naturam divinam Christi auctor intelligit; nam statim sequitur negatio istius hypotheseos: Sed sufficit nihil spiritum Dei passum suo nomine. II, 892 C, Sed cum spiritus ipse violatur in virgine, i. e. vis 1368D fuit animo et studio virginis, velamenti subsidio consulentis pudicitiae et sanctificationi suae animo et corpore. II, 658 B, Joannes in spiritu Dei factus. Hellenism. Ἑν πνεύματι θεοῦ γενόμενος.

Sponsio est pecunia depositis pignoribus constituta, aut pecunia de gladiatoris victoria facta. I, 648 B, Jam de sponsionibus concitatum. Vid. Turneb, lib. VIII, cap. 4, et XVIII, cap. 33.

Sportula. II, 342 C, Ut sportulam furunculus, i. e. furtiva fraude et ementitio nomine, ut fures sportularum in aedium vestibulis solent.

Spurciloquium. II, 800 B, Caeterum quantum etiam spurciloquii licet, etc.

Sputum. I, 1323 B, Vel sputorum umbilicos cervicibus adstruendo, i. e. bullas et pompholygas corii quod inducebatur. Ita Scaliger legit et interpretatur; alii scutorum.

1369A Stabulum, diversorium, tectum ad habitandum et commorandum institutum, I, 491 A.

Stadium. II, 133 C, Post stadii senectutem, i. e. postquam stadium seu locus ad agonas deputatus jam senectutem quamdam passus esset, utpote a multis annis minime frequentatus. II, 81 A, Caeterum in stadio mariti non putem velatam deambulasse; intelligit stadii nomine hypaethram, h. e. subdivalem ambulationem, quam et xystum appellamus; quae etiam arboribus consita esse solebat, umbrae gratia.

Staticulum. II, 127 A, Et comminuetis staticula eorum, τὰς στηλὰς, quibus insistunt homines aut idola stantia.

Stare coelum dicitur in diuturno vel ardore vel gelu, cum non solvitur in imbres. I, 479, 480 A, Si coelum stetit.

Statio. II, 24 A, Ubi statio credendi? Tota periodus allegorica est, a re castrensi sumpta. Cum credis, inquit, quasi fixisti palos tentorii et stationis 1369B tuae, ne proferantur ulterius: ad fructum quaerendi, i. e. quem rimabaris quaerens, pervenisti; hanc determinationem fossam, tibi imperavit Deus, nec ultra debes quaerere. Est enim statio, ubi consistere solent mortales, et confabulari. I, 1183 A, Si statio de militari exemplo nomen accipit. II, 732 B, Statio sensuum; intelligit praecordia, περικάρδιον, sanguinem circumcordialem. II, 925 B, Postquam in secunda statione continens non fuisti, i. e. in matrimonio. II, 967 C, Quae ipsis elementis stationem imperavit. II, 954 C, Quod stationes plerumque in vesperam producamus. II, 92 A, Jam stationes aut alii magis faciet, quam Christo? II, 966 A, Aeque stationes nostras ut indignas, quasdam vero et in serum constitutas. II, 733 A, Quia et Daniel trium hebdomadum statione aruit victu. I, 1181 A, Similiter de stationum diebus. II, 971 B, Et stationum semijejunia interponentes.

Status. II, 584 A, Secundum choicum statum ex Cain: statum appellat conditionem et habitum ipsarum.

1369C Stella. II, 977 A, Et stellae auctoritatem demorantis suspirant. Stellam significat, quam Plautus vesperginem, Ennius vesperum, Virgilius hesperon appellant. Auctoritatem vero praesentiam dicit. Etenim quamvis famelici, nullum attingere audebant cibum ante vesperae exortum. II, 266 A, De ipsis etiam stellis vivere Creatoris, i. e. stellarum motu vitam suam pendere.

Stemma, generis series. II, 42 B, Apellis stemma.

Sterceiae, mulieres quae cunas purgant aut motant, II, 554 B.

Stigma. II, 903 B, Aut stigmata Britonum, i. e. varias et versicolores picturas, quibus Britanni sive Britones corpus suum et caput ipsum per illud tempus variabant. Vid. Herodian. lib. III.

Stillicidium. II, 21 B, Nisi stillicidium de situla, ex Es. XL, 15; i. e. nisi pauculi vocati de turba nationum vel gentium innumerabili.

Stylus. II, 1035 A, Ultra stylus non solet, i. e. 1369D ultra Ninum ab Assyriis apud vos stylus extendi non solet. II, 52 A, Adulter stylus. II, 198 A, Bis falsarius, et cauterio et stylo. II, 549 A, Nemo tam otiosus fertur stylo. II, 798 B, Habet et iste a nobis plenissimum de omni statu animae stylum.

Stipendiari, stipendium facere seu recipere. II, 338 A, 618 B, Dehinc pannis armati et butyro stipendiati, de ponticis infantibus.

Stipare. II, 906 B, Calceum stipant, multiformem, ne follicet calceus. Ne vero follicaret, si quando pedum modulo laxiores essent, solebant eum vel tormento, vel quavis alia re idonea stipare. Calceum multiformem distinguit ab uniformi et plano, quo modestiores foeminae utebantur. Vid. Balduin. de Calceo, cap. 19.

Stomachus. II, 30 A, Ut aut stomachi quis ineat eversionem, aut cerebri: eod. sensu dixit lib. I adv. Marcion. cap. 14: Necesse est omnis demutatio veniens ex innovatione, diversitatem ineat cum his quorum fit.

1370A Strangulabilis. II, 703 C, Submersu etiam piscinarum strangulabilis.

Strena. I, 674 B, Etiam strenae captandae.

Strictura. II, 965 B, Et haec autem strictura potus xerophagiae portio est, i. e. hac forma potus perstricta etiam aridum pabulum significatur.

Stringere. I, 527 A, Sive de coelo fulmina stringens, i. e. eliciens, adeoque igneum quasi ensem ex nubibus, ut vagina, educens. II, 501 C, Hinc enim expressit, quod in prima epistola, strinxit, i. e. perstrinxit, vel leviter indicavit.

Strongyla, statua in clypeo, expresso cum thorace vultu. II, 1041 A.

Stropha, dolus, versutia, impostura. II, 334 C, Quanto dignius necessitas fidem, quam stropham administrasset. I, 660 B, Nec strophae, sed simplicitates. II, 698 A, Nam qui talem commentus est stropham.

Strophiolum. II, 101 B, Quid caput strophiolo aut dracontario damnas? Tenuioribus scilicet coronis utebantur 1370B antiqui, strophia appellantes; unde strophiola, ut exponit Plin. H. N. lib. XXI, cap 2.

Stropulus. Vide Scrobulus.

Structe. I, 1329 B, Structius prodeundi, i. e. instructius, majore instrumentorum et mundi muliebris accuratione. II, 922 A, Plenius atque structius.

Structio, instructio. I, 1251 A, Penes nos vero ratio est structio.

Struere, instruere, ornare. II, 163 B, Sermo autem spiritu structus est. II, 902 B, 903 A, Experimentis omnium affectuum structae. I, 1257 A, Quid ad peccandum adjuvaret structus.

Strues. II, 567 A, In omnem hanc struem mundi, i. e. structuram.

Stupidus. II, 694 B, Ut altera semini stupida, altera intacta.

Stuporatus. I, 1320 A, Omnis gloria vana et stuporata, i. e. hebes, stolida. Quo sensu dixit Catulus: Talis iste meus stupor, nil videt, nihil audit.

1370C Stuprum, pro adulterio. II, 14 B, Stupri reus de Davide.

Suadere. II, 547 A, Alioquin tantum se huic haeresi suadere permissum est. Suadendi verbum ab officinis baphicis infectorum translatum est. Festus: Suasum colos appellatur, qui fit ex stillicidio fumoso in vestimento albo. Plautus, quia tibi suaso infecisti propudiosa pallulam. Nec desunt qui dicant omnem colorem qui fiat inficiendo, suasum vocari, quod quasi persuadetur in alium ex albo transire. Hinc suadere, sine vase cortinave colorem aliquem inducere. Huic haeresi, inquit auctor, permissum est tantum se suadere, i. e. tantum sibi coloris et fuci pigmentique fallacis addere, quantum publica scorta prostibulaeque meretrices solent. II, 1003 C, Omnium lacrymas suadentem.

Suasoria. II, 957 B, Et scimus quales sint carnalium commodorum suasoriae, i. e. scimus quales soleant a Psychicis declamationes tractari commodis carnalibus suadendis. Apud rhetores duo genera materiarum 1370D tractabantur, suasoriae et controversiae. Suasoriae tanquam leviores, et minus prudentiae exigentes, pueris delegantur quasi rudimenta dicendi; controversiae, seu judiciales robustioribus assignantur.

Suaviludius, is qui ex Christianis spectaculorum adhuc oblectamentis seu suavitate ludorum delectabatur. II, 652 A, Novam proxime defensionem suaviludii cujusdam audivi. II, 84 A, Sed et huic materiae propter suaviludios nostros graeco quoque stylo satisfecimus.

Sub divo II, 1033 A: legendum una voce subdivo. Subdivum, ὑπαίθριον, serenum.

Subare, vehementius appetere Veneris caussa. I, 352 A, Nunc foede subantem in sororem sub commemoratione non ita delictarum jam pridem amicarum, legendum: non ita dilectarum. Conf. Hom. II. XIV, 314. I, 510 A, Novi et Phrynen meretricem Diogenis supra recubantis ardori subantem. II, 951 A, Quam 1371A quae subans. II, 1028 B, Qui subando, turpissime in voluptates ruendo, et concubitus appetendo.

Subjacere, in promptu esse. I, 363 A, Intelligi subjacet.

Subjicere, circumvenire. I, 313 A, Ignorantibus subjicitur et imponitur, i. e. ex omni parte circumveniuntur objectis calumniis.

Sublimans, intransitive. II, 574 A, Sublimantia, ἀνωφερῆ, superna petentia.

Sublimis. II, 1031 B, Sublimior populus, romanus. II, 1044 B, Vel sublimis, i. e. oculis limis, vel transversum tuentibus.

Subnero, qui Neronem vita scelesta refert, II, 1042 B. Domitianum intelligit. Ita Cic. ad Att. lib. X. ep. I, Submarium.

Subnixus. I, 1255 A, Nos non de hominibus modo servitute subnixis, i. e. aut qui servitute pressi nituntur et operam dant, ut obsequio suo demereantur dominos, aut qui simpliciter servituti subjecti sunt. I, 684 C, Sic et Daniel caetera Dario subnixus.

1371B Subornari, instrui. II, 19 A, Haereses a philosophia subornantur. I, 433 A, Modulatis et subornatis ad omnem judicandi perversitatem.

Subremanere. II, 679 B, A qua nec in fine subremanet.

Subscribere, concedere. I, 380 A, Ptolemaeo a Judaeis subscriptum est. II, 903 B, Spiritum sanctum magis masculis tale aliquid subscribere potuisse, si foeminis subscripsisset. II, 110 A, Sollicitudini eorum non subscripsit. II, 719 B, Quale est, ut cui nec bona documenta propria subscribas, et crimina appingas. II, 983 A, Ejusmodi maculis nullam subscribere veniam.

Subsignare, subscribere, favere, adstipulari. II, 278 C, Si velitis illi obsequium subsignare. I, 1251 A, Tantum illi subsignant.

Subsignatio. I, 1229 B, Per poenitentiae subsignationem anteponeret. Verba sunt e jure petita. Etenim juris auctoribus subsignatae facultates ideo dicuntur, quia conductorum subscriptionibus obligatae sunt 1371C fisco, et obsignata apud aerarium et censorem praedia, quae sunt in censum delata. Eo sensu Tertullian. poenitentiam subsignatam dicit, qua se apud Deum quis proposito vitae sanctioris obligavit, adhibito intinctionis sive baptismi sacramento, tanquam signaculo. Pro anteponeret Rigalt. legit ante componeret. Componit sacramentis suis Deus homines pessime meritos, et in suorum amicorum numero esse jubet.

Substantia. II, 1032 B, Ex diversis substantiis officiisque. Sunt quatuor omnino capita, ut Aristoteles tradit, quae a Physicis observentur in re quaque, οὐσία, δύναμις, ἔργα, πάθη. Horum duo priora ad substantiam rei pertinent, posteriora duo continentur officiorum appellatione. II, 187 C, Post Philippum et totam substantiam quaestionis istius. II, 130 C, De omni substantia diligere. II, 406 A, Agnorant substantiae auctorem suum. II, 393 C, Inhonorabitur vir utique ob substantiam honorabilis. II, 251 A, Quis eorum praecellat in substantiis et viribus regni. I, 1314 B, Tantarum usurarum 1371D substantiam, i. e. sortem seu caput, οὐσίαν dicunt Graeci et κεφάλαιον et ἀρχαῖον I, 1317 B, Tota fidei substantia. II, 951 B, Resurgere in opera carnis de continentiae otio, substantia est laterum, antea dixerat: Iterum nubere est res virium. II, 808 B, Ut carnis non tamen substantia sed actus inhonoretur, II, 817 A, Habentem proprium genus substantiae soliditatis, i. e. entis solidi, quod opponitur accidenti. I, 661 A, Tam locuples substantia criminum, de idololatria. II, 77 B, Hanc magis localem substantiam caussae praesentis aggrediar, i. e. in qua agitur de expresso Scripturae loco, ubi hoc prohibetur. II, 82 C, Substantia tibi a Deo tradita est, habitus a saeculo, i. e. res ipsa, flores ipsi a Deo, sed habitus, modus habendi flores, a mundo.

Substantialiter. II, 550 B, οὐσιώδως, ratione communis essentiae.

Substantivum, quod subsistit. II, 214 A, Nam et 1372A ipsum principium, in quo Deus fecit coelum et terram, aliquid volunt fuisse quasi substantivum et corpulentum, quod in materiam interpretari possit. II, 703 C, Quae substantivi status diversitatem committit.

Substillum, Festus: tempus ante pluviam jam pene uvidum, et post pluviam non persiccum, quod jam stillaret, aut nondum desiisset. II, 1033 A, Et si qua missilia cum imbribus, dehinc substillum, et denuo sudum.

Subtemen. II, 1030 C, Et quidem in fama de subteminis studio. Varro de Ling. lat. lib. IV, subtemen, quod subit stamini. Est pars interior panni, velamentum, ἡ ἐνδὸν ἐπιπολή, quae stamini subest. Mavult tamen Junius cum Rhenano, subtegmen, i. e. interior pannus, quo vestis suffulta est, commoditatis et ornatus caussa, studiique ostentationis.

Subter. I, 1274 A, Quam subter ignis exspectat, i. e. in inferis et locis subterraneis.

Subverbusti, servi veribus usti. II, 1044 A, Subverbustos in liberalibus.

1372B Succedere. II, 543 A, Quia de multis multa succedere est, i. e. prae copia facile est factu, ut alia aliis succedant, et per vices substituantur plurima. Hellenism.

Succidere, de servis fugitivis, qui retracti a dominis trementes ad genua eorum advolvuntur. I, 454 A, Et tamen apprehensi subiguntur, et conditioni suae succidunt. II, 557 B, In preces succidit. II, 1257 B, Et ubi semel succidit impatientiae. II, 709 A, Humanae quoque formae succidisse. Iren.: Usque adeo ut et in corpore humano includeretur. II, 84 A, Unde jam et Apostolus invitam ait vanitati succidisse, i. e. succubuisse, subjectam esse. II, 983 A, Ne moechiae et fornicationi succidere cogantur.

Suculae, stellae sunt imperite sic vocatae, quemadmodum Cicero testatur lib I. de nat. Deor. cap. 85, quae Hyades alias dicuntur, ὑάδες ab ὓειν, pluere.

Sudum, siccum. II, 1033 A, Dehinc substillum et denuo sudum.

Suffectura. II, 280 A, Suffectura est quodammodo 1372C spiritus anima, i. e. tanquam supposita spiritui sustinendo. Suffecturam dicit, quemadmodum contrario significatu dicimus praefecturam. Itaque suffecturam tribuit animae, ut intelligamus datam spiritui praefecturam. Sic libro de Anima, animum dixit suggestum esse animae.

Sufferentia, patientia. II, 392 A, Quo suam supra in benedictionibus sufferentiam commendaret, eamdem et mox benignitatem interpretatur. I, 1158 A, Jam hoc dicto ad sufferentiam nos metipsos praemonemus.

Sufficere. II, 246 B, Exemplariis suffectam, i. e. sufficienter exscriptam.

Suffragium. II, 76 B, Suffragia exinde, i. e. res in consilium mittitur, et suffragiis decernitur, perscriptio fit in actis publicis, et reus praefectis deditus, ut exsequerentur sententiam.

Suffundere, pudefacere, ignominia afficere. II, 891 B, Tam sancti viri est suffundi, pudore vel rubore pudico.

Suffusus. II. 716 A, Ab his autem annis et suffusior 1372D et vestitior sexus est; suffusior pudore et pudoris conscientia.

Suggestus, habitus. II, 1045 A, Sacerdos suggestus, i. e. sacerdotalis suggestus. I, 368 A, Suggestus imaginum sunt parmulae sive clypeoli, qui in orbem signis appendebantur, ita ut multae essent gradationes, altiores depressiones, velut tabellata et circuitus in turribus visuntur, in illis depictae erant imagines imperatorum, qui consecrati et inter divos relati erant, vel etiamnum imperabant, ut ex Lipsiano loco de Vitelli imagine liquet. I, 379 A, Ex suggestu Demetrii Phal. i. e. hortatu et opera. II, 323 B, Praeeunte suggestu ejus, qui auctoritatem praestat: suggestus, quod antea patrocinium. II, 211 C, Plane socia materia per substantiae suggestum, i. e. ornamentum seu decoris additionem. II, 225 B, Coelum et terram habentes utique suggestus suos proprios. II, 570 A, Fructiferumque suggestum, i. e. ornatum et comitatum ipsius. II, 414 B, 1373A Oportebat in eo suggestu consignari novum testamentum. II, 810 A, Donec et nox reviviscat cum suo et illa suggestu: noctis suggestus sunt tenebrae, sicut diei, lux. II, 871 C, Accipiet enim et ipsa suggestum et ornatum. I, 6 87 B, Jam vero de solo suggestu, et apparatu honoris retractandum, i. e. de vestimentis.

Suggillare, de facie proprie dicitur, cum percussa lividis maculis deformatur, hinc et existimationem alicujus, laedere violenter et deformare significat. I, 284 A, Ad suggillandam odii erga nos publici iniquitatem, i. e. convincendam non tantum, sed turpitudinem, livorem et vibicem inurendam, ut publicae ostentui sit. Jun. mavult sigillandam. I, 473 A, Ut prodigas suggillatis. II, 549 B, Sicubi tamen indignitas meruerit suggillari.

Suggillatio, contumelia. I, 376 A, Suggillatio est in coelum vestra justitia. II, 21 B, Totus sermo suggillationis istius.

Sui, propinqui, agnati gentiles. I, 303 A, Ut matronam ob resignatos cellae vinariae loculos sui inedio necarint.

1373B Summale, opponitur portionali, quod totum complectitur. II, 226 A, 964 B.

Superargumentare. II, 234 B, Proinde superargumentasset.

Supercilium, supercilia in ima fronte sunt supra oculos, deinde pro tristitia ac severitate censoria, itemque fastu ac superbia ponitur. II, 221 C, Sed tu supercilio capitis, etc. II, 254 C, Supercilio stuporem suum aedificant.

Superficies. I, 364 B, Ob eam gratiam consimilis bestiae superficiem consecrasse, de capite asini. I, 513 A, Sub magna gravitatis superficie.

Superferre, I, 1203 A, Aut ab eo quod superferebatur, aqua super quam Spiritus Dei ferebatur.

Supergressus, ὑπερβολὴ. II, 851 B, Per supergressum in supergressum, καθ᾽ ὑπερβολὴν εἰς ὑπερβολήν

Supernitas. II, 550 A, Supernitates supernitatum et quantas sublimitates sublimitatum. Irenaeus: In invisibilibus 1373C et inenarrabilibus altitudinibus.

Supersapere. II, 677 B, Illum ergo ait supersapere, qui mente maxime sapiat.

Supervectare. I, 1263 A, Qui ab initio supervectabatur super aquas.

Supparare, II, 564 A, Potiorum desiderio suppararetur. Iren. ὁρεχθῇ τῶν διεφορόντων, concupiscat eorum, quae meliora essent. II, 443 C, Ut a fratre ipsius et ex costa ipsius suppararetur semen illi. II. 938 A, Et quasi posthuma soboles supparabatur. II, 700 C, Et si non statim, supparetur.

Supparatura, ἀντικατάστασις, suffectio. II, 884 A, Neque generis supparatura gravis erit membris.

Supparum, linteum femorale usque ad talos pendens, II, 1044 A.

Supplaudere, II, 1017 B, Joannes nescio quid diversae parti supplaudere videatur.

Supplicamentum, κόλασις, supplicium, poena peccati. II, 112 A, Quia timor supplicamentum habet, utique 1373D ignem stagni.

Supplicium, sceleratus. I, 312 A, Et numina erunt dicenda supplicia, i, e. scelerati illi qui supplicia patiuntur, dii sunt vocandi, et in deos consecrantur tunc cum puniuntur.

Suppurare. II, 121 A, Magnum de modico, i. e. de parvo et exili corpore, malum scorpium terra suppurat, haec non de alimento scorpionum e terra eductorum intelligenda videntur, sed ex eo explicanda sunt, quod scorpii non modo ex sese generentur, sed etiam procreentur e putredine, lignis putrefactis, et terra etiam; unde scholiastes Nicandri in Theriac. γίνονται δὲ οἱ σκόρπιοι οὐ μόνον ἐξ ἀλλήλων ἀλλὰ καὶ ἀπὸ σεσημένων ξύλων καὶ παγούρων.

Suspectus, suspicax, suspicans, activa significatione. I, 401 A, Ne fallerent suspectos. II, 576 A, Saltem suspectus de aliquo factitatore, i. e. in suspicione agens seu versans. I, 1320 C, Aut suspecto aut non desideranti placere. I, 1270 A, De contumeliae dolore suspectum.

1374A Suspendere, inhibere, cohibere, sistere. I, 487 A, Cum ab imbribus aestiva hyberna suspendunt. Recte videtur explicuisse Zephyrus, tamdiu serenus aer deneget imbres, ut aestiva continuentur cum hybernis. La Cerda explicat: cum neque pluit aestivo, neque hyemali tempore. quo modo comma interseri debet.

Suspensio. I, 1158 A, 1159 A, Et ad nostram suspensionem pertinet regni Domini repraesentatio, i. e. ad spei sive expectationis nostrae et regni dominici mora, exspectamus sollicite, quod in suspenso esse novimus.

Suspirium. II, 541 A, n. (2), 542 A, Tot suspiria portarum, i. e. totum illud quod tam diu desideraverant.

Sustinere. II, 223 B, Usque tunc videri sustinebat, i. e. exspectabat. II, 609 B, Si necdum venit, sustinendus est, i. e. exspectandus est. II, 125 B, Sustineant Evangelia paulisper dum radicem eorum exprimo legem. II, 139 B, Nec enim aliud est sustinere in finem, quam pati finem. I, 639 C. Tutelinas a tutelis fructuum sustinent, i. e. affirmant defenduntque fuisse dictas istis 1374B nominibus ab illa origine. I, 645 B, Quid ergo de horrido loco perorem, quem nec perjuria sustinent. Circum significat, quasi ejus loci horrorem non sustineant pejerati, h. e. horrore loci terreantur, adeoque pejeratum eant in Capitolium. Etenim jurisjurandi solemnia fiebant in Capitolio, non in Circo.

Sutrina, sutorum officina. II, 1046 B, Sutrinae Venetiae, in quibus Venetae pelles ad conficiendos calceos accommodarentur. In Veneta enim regione pecudum ingens erat copia, ex quarum pellibus calcei fiebant.

Suus. II, 138 B, Ne antiquitas suum forte habuerit sacramentum, i. e. proprium et peculiare antiquitati, nimirum Judaeis, non etiam communicandum novitati Christianae.

Symbola, collatio, quoties scilicet a singulis aliquid in commune confertur. II, 562 A, Ut nautae ad symbolam semper exultant.

Symbolum. I, 1238 B, 1239 A, Quod si necessitate 1374C nobis symbolum mortis indulget. Rigalt. interpretatur de peccato, rectius exponit Latinius de baptismo, per quem Christo συναποθνήσκομεν καὶ συνθαπτόμεθα, Rom. VI.

Symphon. II, 588 A, In symphone pleromatis ab angelo; alii, rectius, in nymphone, hoc sensu: in nymphone sive thalamo patiantur viri, quod sponsarum est.

Symplegades, sunt duo scopuli seu rupes in mari ad Bosphorum Thracium, dicuntur Cyaneae seu Planctae, navigantibus periculosae. Strab. lib. VII; Pomp. Mel. lib. II, cap. 7; Plin. H. N. lib. IV, cap. 12.

Synagoga. II, 370 A, De coelo statim ad synagogam, ut dici solet, etc. Duplex est hujus loci interpretatio: prior est, ut proverbium accipiatur de Christo, qui de coelo statim ad synagogam venerit, nec rem ullam antiquiorem habuerit, quam ut faceret ea ad quae vocatus erat. Joh. IV. Ut dici solet, ad quod venimus, 1374D hoc age. Posterior est, ut de Marcione intelligatur; quod Latinius fecit.

Συζυγία, conjunctio. II, 68 A.

Συμμισούμενον, id est coodibilem. II, 374 C.

Συνταλαίπωρον, id est commiseronem.

Synthesis, elegantior et lautior vestis. II, 1042 B, Multicia synthesis, h. c. vestis mollis, delicata et pellucida, ut solent esse foeminarum. Vid. Turnch. Adv. lib. XXIII, c. 19.

Syntrophus, σύντροφος, qui una educatur. II, 554 B.

Syrma, tragoedorum vestis laxa et soluta. II, 1036 B, Et omni syrmate solutior.