92

Ἐνεργουμένων: Τῶν δαιμονώντων καί εἰς ἀσέλγειαν τετραμμένων, περί ὧν καί ἐν τῷ πρό τοὑτου κεφαλαίῳ φησι: 'Πτοίαν' δέ λέγει, οἱονεί θόρυβον, φόβον, πτόησιν, ἀπάτην.

Τοῖς δέ εἰς νοῦν: ∆ιά τούς ἐν μετανοίᾳ φησίν. Ἄγουσιν: Εὔτακτος ἀκολουθία καί ἀνάβασις τοῖς ἁγίοις κατάλληλος. Τό ἑνοειδές: Τό ἑνοειδές φησι τό πρός τό ἕν, ἤγουν τόν τό Θεῖον ὁρῶντα

αὐτόν νοῦν, ὅν καί ἑνοῦσθαι λέγει πρός αὐτό τό ἕν καί τῆς τούτου ἀποπληροῦσθαι ἑνώσεως.

§ 4. Τί δέ: Κατ' ἐρώτησιν ἀνάγνωθι τό χωρίον. Εἰ γάρ ἡ τῶν: Ὅτι ἡ αἰσθητή εὐωδία τρέφει τήν αἴσθησιν καί εὐεκτεῖν ποιεῖ. Κριτικοῦ: Κριτικόν φησι τό τῆς ψυχῆς διακριτικόν, ἤτοι τό νοερόν, ὅπερ εἰ μή

τῆς ἐπί τό χεῖρον ροπῆς καθαρεύοι, οὐκ ἄν ἐν αἰσθήσει τῆς θείας εὐωδίας γενήσεσθαι λέγει.

Ὅλβον: Πλοῦτον. Ἡδόμενοι: Ἀντί τοῦ εὐωδιαζόμενοι. § 5. Τῆς κατά νοῦν: Τό κατά νοῦν, ἐπί ἀγγέλων. ∆υοκαιδεκάδι σημαίνεται: Τἰνος τύπος αἱ ιβ' πτέρυγες. Σημείωσαι δέ τό

μέγεθος τῶν σεραφίμ. (14Ε_392> Θεολογίαν: «Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος». Κακίας τε ἅμα: Σημείωσαι, ὅτι οὐ μόνον κακίας, ἀλλά καί λήθης ἀμετόχους

τάς ἄνω δυνάμεις φησίν ὁ πατήρ. Ἐπιστήμην: Καλῶς συνῆψε τῇ ἐπιστήμῃ τήν νόησιν ἡ γάρ ἀκριβής περί

ὁτουοῦν κατανόησις ἐπιστήμην τούτου ἐργάζεται. § 6. Τάς μέν οὖν: Τίς ἡ ἰδιότης τῶν σεραφίμ, καί ὅτι ταύτην προεῖπε. Τῶν ὑπερουρανίων: Ἐν τῇ Περί τῆς οὐρανίας ἱεραρχίας πραγματείᾳ φησί. § 7. Τό μέν οὖν: Θεωρία τῶν ἁγίων σεραφίμ. Σημείωσαι ὅλον τό χωρίον,

ὅπως ἐκδίδωσιν ἐν αὐτῷ νοεῖν ἡμᾶς τά περί τῶν ἄνω δυνάμεων γεγράμμενα ἐν τοῖς προφήταις.

Ἑξαπλῆν θέσιν: Ἑξαπλῆν θέσιν τό ἕξ εἶναι πτέρυγάς φησι. Πρῶτα καί μέσα: Εἴρηται ἐν τοῖς πρό τούτου, πῶς χρή ἐκδέχεσθαι τάς πρώτας

καί μέσας καί τελευταίας δυνάμεις τῶν νοερῶν. ∆ιάπλασιν: Οὐ γάρ ἀληθῆ πτερά ἔχουσι. Τῶν πτερῶν: Σημείωσαι δέ, πῶς ἔλαβε τά περί τῶν πτερύγων τῶν σεραφίμ,

καί ὅτι καθ' ὅλον αὐτά ἵπταντο, μηδέν ἔχοντα ὑφειμένον καί ταπεινόν. § 8. Εἰ δέ τά πρόσωπα: Σημείωσαι ὡραιοτάτην θεωρίαν καί ξένην, διά τί οἱ

σεραφίμ τά πρόσωπα καί τούς πόδας καλύπτουσι τοῖς πτεροῖς, τοῖς δέ μέσοις πέτανται.

§ 9. Καί τοῦτο δέ: Ἑρμηνεία τῶν σεραφίμ. § 10. Τῆς οὐσιώδους: Ἐν τῷ Περί τῆς οὐρανίας ἱεραρχίας λόγῳ ἐσαφηνίσθη,

τί ἐστιν ἐπί ἀγγέλων οὐσιώδης ἕξις, ἐν ἑβδόμῳ κεφαλαίῳ. α'. Οὐκ ἠγνόησεν: Ὅτι καί οἱ ἅγιοι ἄγγελοι ἴσασιν, ὅτι ὁ ἁγιάζων Ἰησοῦς καί

ἡγιάσθη, καί πότε, καί πῶς. Κατεληλυθότα: Τουτέστιν ἄνθρωπον γενόμενον. (14Ε_394> β'. Πρός τοῦ Πατρός: Τοῦτό φησι διά τό μίαν εἶναι τῆς ἁγίας

Τριάδος τήν ἐνέργειαν. Σημείωσαι δέ τήν ἀπαράβλητον ὀρθοδοξίαν τοῦ μεγάλου ∆ιονυσίου, καί πῶς ἐφύλαξε τῆς θεότητος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, ὡς Θεός, πάντα, καί αὐτός ὡς ἄνθρωπος ἡγιάσθη ὑπό τε τοῦ Πατρός καί ὑφ' ἑαυτοῦ, ἐπεί καί Θεός, καί ὑπό τοῦ ἁγίου Πνεύματος, εἰδυιῶν καί τῶν οὐρανίων τάξεων τήν ἰδίαν ἀρχήν, τουτέστι, τόν αἴτιον αὐτῶν καί τόν δημιουργόν τόν Ἰησοῦν, ὅτι κἄν ἁγιάζηται, ἀλλ'