95

Νῦν δέ τήν: Ἐκ γάρ τῶν θείων Γραφῶν καθαιρόμεθα καί ἐλλαμπόμεθα πρός τήν ἱεράν θεογενεσίαν· ἐκ τῆς συνάξεως δέ καί τῆς τοῦ μύρου τελετῆς ἐπιστημόνως τελειούμεθα. Σημείωσαι καί ἐνταῦθα ὁμοίως δηλουμένην τήν τριαδικήν διαίρεσιν. ∆ιαιρεῖται ἡ ἱερατική διακόσμησις εἰς καθαρτικήν, φωτιστικήν, τελειωτικήν.

§ 4. Ἤ οὑχί καί τάς αἰσθητάς: Ὡς ἐπί τῆς ὑέλου δεχομένης τόν ἥλιον, ὅπερ καί ἀνωτέρω εἶπε· καί οἷον ἐπί τοῦ πυρός ἤ τοῦ φωτός ἔστιν ἰδεῖν, τοῦ μέν διά τῶν ἀραιῶν καί διαφανῶν σωμάτων καταλάμποντος καί τά παχύτερα καί ἀλαμπῆ, τοῦ δέ πυρός διά τῆς εὐκαταπρήστου ὕλης καί τάς ἀνεπιτηδείους πρός μετουσίαν αὐτοῦ ἐκπυροῦντος φύσεις.

Ἐλλάμπει: Ἡ ἐνέργεια τοῦ ἱεράρχου δηλονότι. Τούτων οὖν ἐστι: Κατά κοινοῦ ληπτέον τό ἐστί· προσυπακούεται γάρ ἐπί

ὅλων τῶν ἐν τῷ τόπῳ. Θεοπτικῶν, τό τοῖς: Σημείωσαι, ὅτι θεοπτικῶς ὁ ἱεράρχης πρῶτον

ἐλλάμπεται, εἶτα μεταδίδωσι τοῖς ὑπ' αὐτόν, εἶτα τελειοῖ τούτοις, οἷς μεταδίδωσι τῆς ἐλλάμψεως.

§ 5. Πρώτη μέν ἐστι. Σημειωτέον, πῶς ἡ αὐτή πρώτη καί ἐσχάτη τάξις. Ἡ δέ τῆς ἱεραρχικῆς: Περί τῆς τῶν τάξεων δυνάμεως. Οὕτω δέ χρή νοῆσαι τά

προκείμενα, ὅτι πάντα μέν τά ἱερατικῶς τελούμενα εἰς τόν ἱεράρχην τήν ἀναφοράν ἔχει, ὡς αὐτοῦ διά τῶν ὑπ' αὐτοῦ ταγμάτων ταῦτα ἐνεργοῦντος, οἷς καί παρέσχε (14Ε_404> τήν δύναμιν τοῦ ταῦτα ἐνεργεῖν, ὅμως ἐν ἐξαιρέτῳ τῷ ἱεράρχῃ πρός αὐτουργίαν, καί οὐ διά τῆς ἑτέρων ὑπουργίας ἀποκεκλήρωται ὁ τοῦ μύρου ἁγιασμός καί ἡ τοῦ θυσιαστηρίου καθιέρωσις καί ἡ τῶν ἱερατικῶν χειροτονία, ἅτινα καί τελεσιουργούς εἰκόνας τῆς θείας δυνάμεως ἀπεκάλεσεν· ὁλότητα δέ φησι πάσας τάς τάξεις, ὡς εὐθύς ἐπεξηγεῖται.

Αὗται δέ εἰσι: Τουτέστιν αἱ τελειοῦσαι τόν ἅγιον ἄρτον εἰς σῶμα Χριστοῦ, καί τό ποτήριον εἰς ἅγιον αἷμα, καί τό ὕδωρ εἰς ἁγίαν κάθαρσιν, καί τόν ἀφώτιστον εἰς υἱοθεσίαν, καί πάντα τά λοιπά ὁμοίως.

Εἰ γάρ καί πρός τῶν ἱερῶν: Σημείωσαι, ὅτι καί ἁγιάσαι καί τελειῶσαι τό μύρον οὐκ ἔστι πρεσβυτέρων, οὕς καί ἱερεῖς καλεῖ, ἀλλ' οὔτε θυσιαστήριον τελειῶσαι, ἵνα καί προσενέγκῃ ἐπ' αὐτοῦ, οὔτε μήν χειροτονῆσαι. Ταῦτα γάρ μόνος ὁ ἱεράρχης ποιεῖ, ὧν ἐκτός ὁ πρεσβύτερος, οὔτε βαπτίσει, οὔτε προσοίσει, ἀλλ' εἰς τά προτελεσθέντα ὑπό τοῦ ἐπισκόπου ἱερουργήσει.

Ἁγιστείαν: Ἤτοι χειροτονίαν. Ἑνιαίως: Μονομερῶς. Τάς ἐπιστήμας: Ὅτι ἡ διδασκαλική τῶν μυστηρίων δύναμις τοῖς ἱεράρχαις

ἁρμόζει. § 6. Ἡ δέ τῶν ἱερέων: Τίς ἡ τῶν ἱερέων τάξις, ἤγουν τῶν πρεσβυτέρων. Αὐτή δρᾷ: Ἡ τῶν ἱερέων τάξις δηλονότι. Ἡ δέ τῶν λειτουργῶν: Τίς ἡ τῶν λειτουργῶν τάξις, τουτέστι τῶν διακόνων. Ἀποκαθαίρει: Πῶς ἀποκαθαίρουσιν οἱ διάκονοι. Ὅθεν ἐπί τῆς ἱερᾶς: Θεωρία τῆς καθάρσεως. Σημείωσαι δέ, ὅτι τῶν διακόνων

ἐστί τό ἀποδύειν καί ὑπολύειν τούς βαπτιζομένους, καί πρός δυσμάς ἱστᾷν, καί αὖθις πρός ἀνατολήν μετάγειν.

(14Ε_406> ∆ιό καί ταῖς ἱεραῖς: Σημείωσαι, ὅτι οἱ διάκονοι τότε τάς θύρας εἶχον, νῦν δέ οἱ ὑποδιάκονοι·

§ 7. ∆έδεικται τοίνυν: Ἀνακεφαλαίωσις.