80

συμβόλων τελούμενα, οἷον τοῦ ποτηρίου τῆς εὐλογίας, ὥς φησιν ὁ Ἀπόστολος, καί τοῦ ἄρτου ὅν κλῶμεν, καί τῶν λοιπῶν.

Ἀνακεκαλυμμένοι: Τουτέστι γνώριμοι, καί ὧντινων πραγμάτων καί μυστηρίων εἰσίν ἐνδεικτικοί.

Οὐ μεταδώσεις ἑτέρῳ: Ὅτι ἀσφαλῶς δεῖ λαλεῖν τά μυστικά.

ΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' § 1. α'. Ταύτης δέ: Τῆς πρός Θεόν ἀφομοιώσεώς τε καί ἑνώσεως δηλονότι. (14Ε_342> β'. Τίς οὖν ἐστιν ἀρχή: Ἀρχή, φησί, καί ὁδοποίησις τῆς πρός Θεόν

οἰκειώσεως καί τῆς ἐπουρανίου κληρονομίας τό θεῖον ὑπάρχει βάπτισμα· καί γάρ «ἐάν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καί Πνεύματος, οὐ μή ἴδῃ τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ». Ὅθεν μορφοῦται ὁ ἔσω ἄνθρωπος πρός κρείττονα ἕξιν καί σωτήριον, καί τῶν κατά Θεόν λόγων τε καί πραγμάτων τήν ἐπιτήδευσιν.

γ'. Ἡ πρός τήν τῶν ἄλλων: Τρία τινά φησι δεῖσθαι πρός τήν ἀρχήν τῶν ἐντολῶν· τήν ὑποδοχήν τῶν θείων λογίων, τήν κατήχησιν τῆς θείας πίστεως, καί τήν ἀναγέννησιν τήν διά τοῦ θείου βαπτίσματος. Καλῶς οὖν ἀπέδειξεν, ὅτι ἡ προτιμοτάτη καί ἐξαίρετος κίνησις τοῦ νοῦ ἡ περί Θεόν ἀγάπη ἐστί· καί ὅτι ἀρχή τίς ἐστι τῆς πρός Θεόν ἀγάπης ἡ θεία ἡμῶν δημιουργία, τουτέστιν ἡ διά τοῦ βαπτίσματος ἀναγέννησις, καθ' ἥν θείως εἶναι ἀρχόμεθα· ἡ μέν γάρ ἐκ σπέρματος ἡμῶν δημιουργία, κἄν ἐκ Θεοῦ δημιουργοῦντος ᾖ, ἀλλ' οὖν φυσική ἐστιν, ἡ δέ ἐκ βαπτίσματος θεία· οὐ γάρ ἐξ αἱμάτων ἐστίν, οὐδέ ἐκ θελήματος ἀνδρός. Ὥσπερ οὖν ἐν τῇ φυσικῆ γεννήσει δεῖ πρῶτον ὑπάρξαι εἰς τό εἶναι, καί τότε ἐνεργῆσαι τά κατάλληλα, καί παθεῖν, οἷον ἀνθρώπους μέν τά οἰκεῖα, ἄλογα δέ ὁμοίως τά πρόσφορα, οὕτω καί ἐν τῇ θείᾳ τοῦ βαπτίσματος ἀναγεννήσει δεῖ πρῶτον Θεῷ ὑπάρξαι, καί τότε ἐνεργῆσαι τήν ἀγάπην αὐτοῦ καί τά λοιπά πρός εὐζωίαν.

Ὡς γάρ ὁ κλεινός: Τόν μακάριον Ἱερόθεον λέγει, ὡς πολλάκις ἐδήλωσεν ἐν τοῖς πρόσθεν λόγοις.

Πρωτίστη κίνησις: Τίς ἡ ἐξαίρετός ἐστι κίνησις τοῦ νοῦ. Ἡ τοῦ εἶναι θείως: Τουτέστιν ἡ διά τοῦ βαπτίσματος ἀναγέννησις. Ἀρρητοτάτη: Τουτέστι τό διά βαπτίσματος ἀναπλασθῆναι καί

ἀναγεννηθῆναι, ὡς δηλοῖ ἐφεξῆς. Ὑπάρξαι δεῖ: Ὅτι ἀκολουθεῖ τῇ κατά φύσιν ὑπάρξει, τό κατ' αὐτήν ἐνεργεῖν. (14Ε_344> Θεογενεσίας: Τουτέστι τοῦ βαπτίσματος. Ἡλιοτεύκτοις: Ταῖς αὐγαῖς ἅς ὁ ἥλιος τεύχει· δηλοῖ δέ τάς ἀκτῖνας. § 2. Τόν μέν Ὀζίαν: Σημείωσαι τά κατά τόν Ὀζιαν καί τόν Κορέ καί τόν

Ναδάβ. Εὐαγγέλια: Τίνα εὐαγγέλια ἀληθῶς. Φιλανθρωπίαν: Σημείωσαι περί τῆς οἰκονομίας. Ἀφομοιῶσαι: ∆ιά τῆς πίστεως δηλονότι, ὡς ἐφεξῆς δηλοῖ. α'. Ὁ τούτων ἀγαπήσας: Τόν νεωστί πιστεύσαντα καί θέλοντα φωτισθῆναί

φησι· μεμυημένον δέ, τουτέστι Χριστιανόν, καί τελείως πιστόν. β'. Αὐτός δέ ὁλικῶς: Περί τοῦ νυνί λεγομένου ἀναδόχου τῶν νεοφωτίστων. γ'. Ἐπακολουθήσειν: Κατά τό εἰρημένον ἐν τῷ νόμῳ· «κατά πάντα

ἀκουσόμεθα τῆς φωνῆς Κυρίου». δ'. Ἀναδέξασθαι: Τόν αἰτηθέντα ἀναδέξασθαι· ὅθεν καί ἀνάδοχος λέγεται. Ἱεραρχίας ἐπώνυμον: Ἱεράρχην δηλαδή. § 3. ε'. Τοῖν ἀνδροῖν. Ὅτι οὕτω δεῖ συνθεῖναι τήν ρῆσιν· Τοῖν ἀνδροῖν, ὡς ἐπ'

ὤμων τό πρόβατον εἰσδεξάμενος, ἵνα ἦ ἐκ τῶν δύο ἀνδρῶν, τοῦ τε ἀναδόχου φημί