1

 2

 3

 4

 5

 6

 7

 8

 9

 10

 11

 12

 13

 14

 15

 16

 17

 18

 19

 20

 21

 22

 23

 24

 25

 26

 27

 28

 29

 30

 31

 32

 33

 34

 35

 36

 37

 38

 39

 40

 41

 42

 43

 44

 45

 46

 47

 48

 49

 50

 51

 52

 53

 54

 55

 56

 57

 58

 59

 60

 61

 62

 63

 64

 65

 66

 67

 68

 69

 70

 71

 72

 73

 74

 75

 76

 77

 78

 79

 80

 81

 82

 83

 84

 85

 86

 87

 88

 89

 90

 91

 92

 93

 94

 95

 96

 97

 98

 99

 100

 101

 102

 103

93

οὖν καί οὕτως ἔχει τό κατ' οὐσίαν ἀναλλοίωτον· Θεός γάρ. Σημείωσαι δέ ὅτι τήν οἰκείαν οἶδεν ἀρχήν ἐκ τῆς θεουργίας αὐτοῦ.

δ'. Σεραφίμ περιίστησι: Σημείωσαι, διά τί τῷ θείῳ μύρῳ περιίστανται τά ἑξαπτέρυγα. Ἀπαράλλακτον δέ εἶπεν ἤ ὡς πρός τό κατά πάντα τῆς καθ' ἡμᾶς φύσεως ὁμοιωθῆναι ἡμῖν χωρίς ἁμαρτίας, ἤ ὡς μή ὑπομείναντα παραλλαγήν ἤ τροπῆς ἀποσκίασμα κατά τήν θεότητα, ἐν τῷ προσλαβεῖν τό ἀνθρώπινον. Σημείωσαι δέ τήν ὁλικήν ἐνανθρώπησιν, διά τούς ἄνουν αὐτόν λέγοντας.

ε'. Τόν ἁγιαζόμενον: Μᾶλλον τότε οὕτως ἐφέρετο ἐν τῇ πρός Ἑβραίους· «ὅ τε γάρ ἁγιάζων καί ὁ ἁγιαζόμενος».

Τό μύρον: ∆ιά τί σταυροειδῶς τό μύρον ἐν τῷ βαπτιστηρίῳ ἐκχεῖται. Ὑπ ' ὄψιν ἄγει: Ἀντί τοῦ φανερῶς κηρύττει. Θεογενεσίας καταδεόμενον: Ἀνέστη γάρ τριήμερος, μή κρατηθείς ὑπό τοῦ

θανάτου. Ἀκρατήτῳ: Ἀνέστη γάρ τριήμερος μή κρατηθείς. Τούς εἰς τόν θάνατον: Ἔστι γάρ ἀπόκρυφος ἡ αἰτιολογία τοῖς πολλοῖς τοῦ

μυστηρίου, διά τί τό εἰς Χριστόν βάπτισμα, ὅτιπερ εἰς τόν θάνατον αὐτοῦ βαπτιζόμεθα.

(14Ε_396> § 11. Ἀνθρωποπρεπῶς. Σημείωσαι καί ἐνταῦθεν, ὁ Χριστός, καί ὡς ἄνθρωπος, δέχεται τό Πνεῦμα τό ἅγιον ἁγιαζόμενος, καί ὡς Θεός, δίδωσιν αὐτό. Σημείωσαι καί τό τῆς οὐσιώδους θεότητος, καί ὅτι ἀναλλοίωτος ἔμεινεν.

Ἕξει τό θειότατον: Εἰ, ἐπί τῶν ἀγγέλων οὐσιώδεις ἕξεις ἀκούοντες, οὐ ποιότητας ἔξωθεν κατά συμβεβηκός ἐπιγινομένας νοοῦμεν, ὡς καί πρό ὀλίγου εἴρηται, καί ἐν τῷ Περί τῆς οὐρανίας ἱεραρχίας λόγῳ κεφαλαίῳ ἑβδόμῳ διεσαφήσαμεν, πολλῷ μᾶλλον ἐπί τοῦ καί ὑπέρ οὐσίαν κυρίως ὄντος Θεοῦ τήν ἕξιν οὐ ποιότητα δεξόμεθα, τήν ἐπί τοῖς συνθέτοις συμβαίνουσαν, ἀλλ' ἕξιν οὐσιώδους θεότητος, τήν φυσικῶς ἔχουσαν ἐξ αὐτῆς τά τῆς ἀγαθότητος ἅπαντα. Τέως δέ σημαίνει, ὅτι καί ἡ θεότης οὐκ αὐτοουσία ἐστί τοῦ Θεοῦ, ἀλλά τῆς οὐσίας δόξα.

§ 12. Θυσιαστηρίου: Ὅτι καί τό θυσιαστήριον μύρῳ τελειοῦται, καί διά τί. Θυσιαστήριον Ἰησοῦς: Ὅτι Ἰησοῦς ἐστι τό θυσιαστήριον· καί σημείωσαι τό

μέγεθος καί τό ὕψος τοῦ τοιούτου θυσιαστηρίου, ὅπερ ἐστίν ὁ Χριστός. Μυστικῶς ὁλοκαυτούμενοι: Τό τέλος αἰνίττεται τοῦ πεντηκοστοῦ ψαλμοῦ. Μύρου τελετήν: Ὅτι μύρου τελετή ἐκλήθη, καί διά τί. Θεουργικῶς ἅπαντα: Ὅ φησι τοῦτό ἐστι· Πάσης θείας θεοφανείας καί

ἐργασίας διά συμβόλων δεικνυμένης, ἀκόλουθον τοῦ ἀλληλούϊα τοῦ τῶν προφητῶν μέλους τό σύμβολον, θεώρησαι τί δηλοῖ.

Φασίν οἱ τά Ἑβραίων: Σημείωσαι κατά Ἀκεφάλων. Θεοφανείας: Ποῖος λέγεται ψαλμός, καί δῆλον ὅτι εἷς τῶν ἐπιγεγραμμένων

«Ἀλληλούϊα».

ΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' § 1. Ἀποκληρώσεις: Ἀποκληρώσεις ταύτας καλεῖ διά τό (14Ε_398> ἑκάστην

τάξιν ἱερατικήν ἀφωρισμένως ἔχειν ἱερατείας ὑπηρεσίας, οἷον ἀποκεκληρωμένας αὐτῇ, ἅς ὑπερβῆναι οὐ δύναται· δῆλον γάρ ἐστι τό ἔργον τοῦ διακόνου καί τῶν ἄλλων ὁμοίως. ∆υνάμεις δέ καί ἐνεργείας ἐν τούτοις, ἔστι μέν λαβεῖν ἐφ' ἑνός νοήματος, τό αὐτό δηλούντων· τήν γάρ τοῦ καθαίρειν καί φωτίζειν διδασκαλικῶς δύναμιν ἔχειν λέγονται οἱ ταῦτα ἐνεργεῖν ἀφιέμενοι· ἔστι δέ καί ἑτέρως διαστείλασθαι, ὡς δυνάμεις μέν λαβεῖν τάς πνευματικάς δωρεάς καί ἀξίας, ἐνεργείας