97

Θεουργίας, θεοφανείας: Προσυπακουστέον τό 'ὑπάρχοντα'· κατά παράλειψιν γάρ τοῦ ρήματος πολλάκις ἡ σύνταξις. Σημείωσαι δέ πόσων μεταλαμβάνει ὁ ἐπισκοπος θείων πλεονεκτημάτων.

Ἱερολογιῶν: Τουτέστιν ἑρμηνειῶν. Τοῖς δέ ἱερεῦσι: Περί πρεσβυτέρων. Ἡ μέν οὖν κλίσις: Τί ἡ κλίσις δηλοῖ. § 8. Αἱ τρεῖς τῶν ἱεροτελεστῶν: Τουτέστιν ἱεραρχῶν, ἱερέων, καί λειτουργῶν. Ταῖς τρισί τῶν τελουμένων: Τουτέστι τῶν καθαιρομένων, τῶν φωτιζομένων,

καί τῶν θεωρητικῶς τελουμένων. Ἡ λειτουργική τάξις: Περί διακόνου ἕνα πόδα κλίνοντος. Οἱ δέ ἱερεῖς: Τί τό τούς δύο πόδας κλίνειν τούς πρεσβυτέρους. Ἄμφω τώ πόδε: Τί τό τούς δύο πόδας κλίνειν τον ἱεράρχην, καί διά τί αἱ

Γραφαί ἐπιτίθενται τῇ κεφαλῇ αὐτοῦ.

ΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ S' Α'. Τριάδα τῶν τελουμένων: Ὅτι τρεῖς αἱ τελούμεναι τάξεις. § 1. Λέγομεν τοίνυν: Τίνες οἱ καθαιρόμενοι, καί πῶς. Ἀποδιαστελλόμενοι πληθύες: Τουτέστιν οἱ κατηχούμενοι, οἱ ἐν μετανοίᾳ, καί

ἐνοχλούμενοι. ∆ιαφοράν δέ εἰσηγεῖται τῶν ἐν μετανοίᾳ ἐν τοῖς ἑξῆς. Τῆς δέ, ὡς: Τῶν ἐν μετανοίᾳ μετά τό βάπτισμα ἁμαρτανόντων. (14Ε_412> Τῆς δέ, ὡς ἔτι: Τῶν χειμαζομένων καί ἐνεργουμένων. Τῆς δέ, ὡς ἔτι πρός: Τῶν ἀπό αἱρέσεων ἤ ἀσελγειῶν. Τῆς δέ, ὡς μεταχθείσης: Τῶν μή τελείως ἐξ ἀσελγείας ἐπιστρεψάντων εἰς

ἁγιασμόν ἤ τῶν κατηχουμένων. § 2. Μέση δέ τάξις: Ὁ πιστός λαός. Ἡ καθαρθεῖσα πάσης: Τήν πᾶσαν κάθαρσιν τοῦ λαοῦ. Αἱ καθαιρόμεναι τάξεις διαιροῦνται.

Εἰς τούς ἐκβαλλομένους τῶν ἱερῶν, Εἰς τόν πιστόν λαόν, Εἰς μοναχούς, ἤτοι θεραπευτάς.

Τήν τοῦ ἱεροῦ λαοῦ: Σημείωσαι ὅτι μέσην τάξιν τόν ἱερόν λαόν ἀποκαλεῖ, ἤγουν τούς ἐν λαϊκῷ τάγματι τό ὁλόκληρον, ἤτοι τό ἀνεπιτίμητον ἔχοντας· τούς δέ μοναχούς, ἤτοι τούς θεραπευτάς, τήν πασῶν ὑψηλοτέραν.

§ 3. Ἡ τῶν μοναχῶν: Μέτρα μοναχικῆς καταστάσεως. Οἱ μέν, θεραπευτάς: ∆ιά τί οἱ μοναχοί θεραπευταί ἐκλήθησαν. Καί ἑνιαίας: Τί μονάς ἀμέριστος καί ἑνιαία ζωή. Τῶν διαιρετῶν ἱεραῖς: ∆ιαιρετά φησι τά βιωτικά. Θεοειδῆ μονάδα: Πῶς τελειοῦται ὁ μονάζων, καί διά τί ἰδικήν τελείωσιν καί

ἐπίκλησιν καί κατάστασιν ἔχει ὁ μοναχός. Β'. Ὁ μέν ἱερεύς: Σημείωσαι ὅτι, ὁ μέν ἱερεύς φησι, καί οὐχ ὁ ἱεράρχης, καί ὅτι

κατά τοῦτον τοῦ Πατρός τόν λόγον, οὐ δεῖ σχῆμα μοναχοῦ ἐπίσκοπον διδόναι, ἀλλά μόνον πρεσβύτερον.

Ταῖς διαιρεταῖς: Ταῖς βιωτικαῖς καί πολυσχιδέσιν, οἷον ἐμπορίαις φημί καί τοῖς ἄλλοις συναλλάγμασι. 'Φαντασίας' δέ, τουτέστι ταῖς κατά διάνοιαν ἐπιθυμίαις καί τῶν παθῶν ἀνατυπώσεσιν.

Ἀποκείρει: Πῶς κείρεται ὁ μοναχός. Τήν τρισσήν: Σημείωσαι δέ τήν τρισσήν ὑπόστασιν.