Patrologiae Cursus Completus
Elenchus Rerum Quae In Hoc Volumine Continentur.
Sanctissimo Domino Nostro Clementi XII, Pontifici Optimo Maximo.
Sanctissimo Domino Nostro Clementi XII, Pontifici Optimo Maximo.
Praefatio Generalis.
Pars Prima— In qua de Mss. deque editis collectionibus agitur singillatim.
Pars Tertia.— In qua in nova hac editione quid praestitum sit, explicatur.
Praefatio Hujus Tomi.
Epistolarum Ordo Chronologicus Argumentis Demonstratur.
Epistolarum Ordo Chronologicus Argumentis Demonstratur.
Epistolae I. Classis Quas Hieronymus Potissimum E Calcidis Eremo Scripsit Ab Anno 370 Ad 380.
S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Vita Ex Ejus Potissimum Scriptis Concinnata Ad Eminentiss. S. R. E. Cardinalem Dominicum Riviera.
Caput Primum. I. Hieronymi Patria. II. Natalis annus. Nomen. Parentes et consanguinei.
Caput III. I. Romae Baptismum suscipit, II. Sub Liberio Papa, anno circiter aetatis suae XX.
Caput IV. I. Post Romana studia domum revertitur. II. Aquileiae parumper moratur. Gallias petit.
Caput VI. I. Aquileiae varias inimicitias incurrit. II. Inde subito divulsus in Orientem navigat.
Caput VII. I. Iter S. Patris describitur. II. An Jerosolymam tunc adierit? Antiochiae substitit.
Incipit Vita Sancti
S. Eusebii Hieronymi Incomparabilis Ecclesiae Christi Doctoris, Et Eximiae Sanctitatis Viri Vita Ex Ipsius Praesertim Syngrammatis, E Sanctorum Item A
Vita Divi Hieronymi Incerto Auctore.
Vita Divi Hieronymi Incerto Auctore.
Selecta Veterum Testimonia De Hieronymo Ejusque Scriptis.
Selecta Veterum Testimonia De Hieronymo Ejusque Scriptis.
Idem, lib. III. de Peccat. merit. et remiss., cap. VI.
Idem, lib. I. contra Julianum.
Idem, Epist. CCLXI. ad Oceanum.
Severus Sulpicius, dial. I. cap. VII.
Orosius in Apol. de libert. arb. contra Pelagium, p. 621.
Caelius Sedulius in praef. operis Paschalis.
Cassianus, lib. VII. de Incarnatione.
Prosper in Carmine de ingratis, cap. II.
Prosper in Chron. Ol. CCXCI. CCCLXXXVI. Arcadio et Bautone.
Sidonius Apollinabis, lib. IV. epist. III.
Claudianus Mamertus de Statu animae lib. II, cap. IX.
Gelasius Papa, C. Sancta Romana dist. 15.
Idem, Epist. V. ad Episcopos per Picenum.
Ennodius Ticinensis Dictione VIII.
Facundus Hermianensis, lib. IV. cap. II
Cassiodor. Divin. Lect, cap. XXI.
Isidorus Hispalensis Originum libro VI.
Anonymus apud Canisium, tom. VI. Antiquar. Lect.
Einardus in Epistola ad Lupum.
S. Columbanus Epistol. ad Gregorium papam.
Nicolaus I. Epist. LI. ad Lotharium.
Ratramnus Corbeiensis de Nativitate Christi, cap. X Ex Dacherii Spicileg., tom. I, p. 339.
Servatus Lupus de trib. Quaest.
Agobardus in Libro contra objectiones Fredegisi, cap. IX.
Haymo Halberstrad. lib. X, cap. VIII.
Rabanus in Martyrologio ad XXX. septembris.
Prudentius Tricassi., de praedest. contra Scotum Erigenam, cap. I.
Hincmarus Remensis, tom. I. Operum.
Photius in Bibliotheca Cod. III.
Sigebertus in Chronographia ad A. C. 421.
Honorius Augustodun., de Luminaribus Ecclesiae, cap. CXXXVI.
Chronicon Turonens. apud Martene tom. V, p. 928.
Joannes Saresberiensis Policratici, sive de nugis curialium lib. II, cap. XXVII.
Codofridus Viterbiensis, chronic. parte XVI.
Bernardus In Parabola de Christo et Eccl.
Ado Viennensis in Martyrologio d. XXX. septembris.
Gerardus, de Arvernia ad Ivonem Ab. Cluniac.
Notkerus in Martyrologio ad XXX. septembr.
Jo. Bapt. Platina in Innocentio I.
Franc. Philelphus, lib. VI, epist. ultima. Ad Aloysium Crottum.
Raphael Volaterranus, Commentar. Urban. lib. XVI.
Jacob. Philippus Bergomensis in Chronico ad an. Chr. 429.
Trithemius, de Scriptor. Eccl.
Des. Erasmus Reterodamus, lib. II, epist. 1. ad Leonem X. P. M.
Idem, lib. V, epist. XXVI ad Jo. Eckium.
Idem, lib. V, epist. XIX ad Greverardum.
Pol. Vergilius, de rerum inventoribus lib. VII, cap III.
Ex Ms. Cod. Vatic., olim Reginae, num. 571.
Ex Alio Ms. Codice, qui apud me est.
Caelius Calcagninus In imaginem D. Hieronymi, in nucis cortice expressam.
Julius Caesar Scaliger in D. Hieronymum.
Josephus Scaliger, Prolegom. ad Eusebii Chron.
Sixtus Senens., lib. IV. Biblioth. sanctae.
Ant. Possevinus, tomo I. Apparatus.
Richardus Simon in Historia critica lib.
Petri Pauli Vergeri Justinopolitani De Divo Hieronymo Oratio.
Petri Pauli Vergeri Justinopolitani De Divo Hieronymo Oratio.
Ex Antiq. Cod. Ambrosian. Bibliotec. Quae Mediolani Est, N. 173.
Ex Antiq. Cod. Ambrosian. Bibliotec. Quae Mediolani Est, N. 173.
Ex Alio Cod. Ambrosian. I. LIII.
Ex Alio Cod. Ambrosian. I. LIII.
Admonitio De Subsequente Opusculo.
Admonitio De Subsequente Opusculo.
Eusebius, De Morte Hieronymi Ad Damasum.
Eusebius, De Morte Hieronymi Ad Damasum.
Admonitio De Subsequentibus Duabus Epistolis.
Admonitio De Subsequentibus Duabus Epistolis.
Augustini Hipponensis Episcopi Ad Cyrillum Jerosolymitanum Episcopum, De Magnificentiis Beati Hieronymi.
Cyrilli Episcopi Jerosolymitani De Miraculis Hieronymi Ad Sanctum Augustinum Episc. Hipponensem.
Cyrilli Episcopi Jerosolymitani De Miraculis Hieronymi Ad Sanctum Augustinum Episc. Hipponensem.
Sancti Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Epistolae Secundum Ordinem Temporum Ad Amussim Digestae Et In Quatuor Classes Distributae.
Epistola II . Ad Theodosium Et Caeteros Anachoretas
Epistola III . Ad Ruffinum Monachum
Epistola VII . Ad Chromatium, Jovinum, Et Eusebium.
Epistola VIII . Ad Niceam Hyppodiaconum Aquileiae
Epistola X . Ad Paulum Senem Concordiae
Epistola XIII . Ad Castorinam Materteram.
Epistola XV . Ad Damasum Papam.
42 Epistola XVI . Ad Damasum Papam.
Epistola XVIII . Ad Damasum Papam. De Seraphim et calculo.
Epistola XIX Damasi Papae Ad Hieronymum,
Epistola XX Seu Rescriptum Hieronymi Ad Damasum.
Epistola XXI Ad Damasum De Duobus Filiis.
Epistola XXII 88 Ad Eustochium, Paulae Filiam.
Epistola XXIII . Ad Marcellam, De exitu Leae.
Epistola XXIV . Ad Eamdem Marcellam, De laudibus Asellae.
Epistola XXV . Ad Eamdem Marcellam, De decem Nominibus Dei.
Epistola XXVI . Ad Eamdem Marcellam, De quibusdam nominibus.
Epistola XXVII . Ad Eamdem Marcellam.
Epistola XXVIII . Ad Eamdem Marcellam, De voce Diapsalma.
Epistola XXIX . Ad Eamdem Marcellam. De Ephod et Theraphim.
Epistola XXX . Ad De Alphabeto Hebraico Psalmi
151 Epistola XXXI . Ad Eustochium. De Munusculis.
Epistola XXXII . Ad Marcellam.
Epistola XXXIV . Ad Marcellam De aliquot locis Psalmi
Epistola XXXV . Damasi Papae Ad Hieronymum.
Epistola XXXVI . Seu rescriptum Hieronymi Ad Damasum
Epistola XXXVII . Ad Marcellam. De Commentariis Rheticii in Canticum Canticorum.
Epistola XXXVIII . Ad Marcellam De Aegrotatione Blaesillae.
Epistola XXXIX . Ad Paulam super obitu Blaesillae filiae.
188 Epistola XLI . Ad Marcellam
Epistola XLII . Ad Marcellam. Contra Novatianos Haereticos.
Epistola XLIV . Ad Marcellam. De Muneribus.
Epistola XLVI . Paulae Et Eustochii Ad Marcellam. De Sanctis locis.
210 Epistola XLVII Ad Desiderium.
Epistola XLVIII , Seu Liber Apologeticus, Ad Pammachium, Pro Libris Contra Jovinianum.
Epistola LI S. Epiphanii Ad Joannem Episcopum Jerosolymorum A Hieronymo Latine reddita.
Epistola LII . Ad Nepotianum. De Vita Clericorum et Monachorum.
Epistola LIII . Ad Paulinum. De studio Scripturarum
282 Epistola LIV . Ad Furiam. De Viduitate servanda.
Epistola LVI Augustini Ad Hieronymum.
305 Epistola LVII . Ad Pammachium. De optimo genere interpretandi.
331 Epistola LX . Ad Heliodorum.
353 Epistola LXIII . Ad Theophilum.
354 Epistola LXIV . Ad Fabiolam.
373 Epistola LXV . Ad Principiam Virginem, Sive Explanatio Psalmi XLIV.
Epistola LXVI . Ad Pammachium.
Epistola LXVII Augustini Ad Hieronymum.
Epistola LXVIII . Ad Castrutium.
Epistola LXXII . Ad Vitalem De Salomone et Achaz.
447 Epistola LXXIV Ad De jurgio duarum meretricum, et judicio Salomonis.
Epistola LXXV . Ad Theodoram Viduam.
Epistola LXXVII . Ad Oceanum De morte Fabiolae.
Epistola LXXVIII . Seu Liber Exegeticus Ad Fabiolam. De mansionibus Israelitarum in deserto.
Epistola LXXX . Sive Praefatio Ruffini In Libros
Epistola LXXXII . Adversus Joannem Jerosolymitanum.
Epistola LXXXVII Theophili Ad Hieronymum.
Epistola LXXXVIII Ad Theophilum.
Epistola LXXXIX Theophili Ad Hieronymum.
Epistola XC . Theophili Ad Epiphanium.
Epistola XCI Epiphanii Ad Hieronymum.
Epistola XCIV
Epistola XCV 558 Anastasii Papae Ad Simplicianum
Epistola XCVI . Sive Theophili Alexandrini Episcopi
Epistola XCVII . Ad Pammachium Et Marcellam.
Epistola XCVIII . Sive Theophili Alexandrini Altera
Beatissimo Papae Theophilo Hieronymus.
611 Epistola C . Sive Theophili Alexandrini Episcopi Ad Totius Aegypti Episcopos Paschalis
631 Epistola CI Augustini Ad Hieronymum.
Epistola CII Hieronymi Ad Augustinum.
634 Epistola CIII . Ad Augustinum.
635 Epistola CIV Augustini Ad Hieronymum.
638 Epistola CV . Ad Augustinum.
Epistola CVII . Ad Laetam De institutione filiae.
Epistola CVIII . Ad Eustochium Virginem. Epitaphium Paulae matris.
Epistola CIX . Ad Riparium Presbyterum
729 Epistola CX . Augustini Ad Hieronymum.
Epistola CXI Augustini Ad Praesidium.
Epistola CXII Hieronymi Ad Augustinum.
Epistola CXIII Theophili Ad Hieronymum.
Epistola CXIV . Hieronymi Ad Theophilum.
Epistola CXVI . Augustini Ad Hieronymum.
Epistola CXVII . Ad Matrem Et Filiam
Epistola CXIX . Ad Minervium Et Alexandrum
Hieronymus Ad Hedibiam. De Quaestionibus XII.
Capitula XI Quaestionum Algasiae Ad S. Hieronymum.
Hieronymus Ad Algasiam. De quaestionibus XI.
890 Epistola CXXII . Ad Rusticum, De Poenitentia.
Epistola CXXIII Ad Ageruchiam De Monogamia.
Epistola CXXIV . Ad Avitum Quid cavendum in Libris
Epistola CXXVII . Ad Principiam Virginem, Sive Marcellae Viduae Epitaphium.
Epistola CXXVIII . 961 Ad Gaudentium. De Pacatulae infantulae educatione.
Epistola CXXIX . Ad Dardanum De Terra promissionis.
Epistola CXXX. . Ad Demetriadem. De servanda Virginitate.
Epistola CXXXII . Augustini Ad Hieronymum. Seu Liber De Sententia Jacobi.
Epistola CXXXIII . Ad Adversus Pelagium.
Epistola CXXXIV Ad Augustinum.
Epistola CXXXVI Innocentii Ad Hieronymum.
Epistola CXXXVII Innocentii Ad Joannem.
Epistola CXXXVIII . Ad Riparium
Epistola CXL . Ad Cyprianum Presbyterum.
1066 Epistola CXLII. Ad Augustinum.
Epistola CXLIII . Ad Alypium Et Augustinum.
Epistola CXLIV . S. Augustini Ad Optatum Episcopum Milevitanum.
1084 Epistola CXLVII . Ad Sabinianum
1095 Epistola CXLVIII De ratione pie vivendi.
Epistola CL. Procopii Ad Hieronymum.
D. Joannis Martianaei Monachi Benedictinie Congregatione S. Mauri In Universas S. Hieronymi Epistolas Notae.
Epist. XII. Ad Antonium Monach.
Epist. LXX. Ad Magnum Oratorem.
Epist. LXXXIV. Ad Pammach. Et Oc.
Epist. XCVII. Ad Pammach. et Marc.
Aliae Annotationes In Eamdem Epistolam.
Epist. CVIII. Ad Eustochium V.
Ep. CXIII. et CXIV. Ad Theophil.
Epist. CXVII. Ad Matrem Et Fil.
Epist. CXIX. Ad Minervium, etc.
Ordo Epistolarum Sancti Hieronymi Cum Antiquis Editionibus Et Benedictina Comparatus.
Ordo Epistolarum Sancti Hieronymi Cum Antiquis Editionibus Et Benedictina Comparatus.
S. Hieronymi Epistolarum Index Secundus Alphabeticus Juxta Initium Cujusque Epistolae.
S. Hieronymi Epistolarum Index Secundus Alphabeticus Juxta Initium Cujusque Epistolae.
Epistolarum S. Hieronymi Index Tertius Alphabeticus Juxta Nomina, Quibus Inscribuntur.
Epistolarum S. Hieronymi Index Tertius Alphabeticus Juxta Nomina, Quibus Inscribuntur.
Epistolarum S. Hieronymi Index Quartus Secundum Praecipua Earum Argumenta Digestus.
Epistolarum S. Hieronymi Index Quartus Secundum Praecipua Earum Argumenta Digestus.
Index Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Epistola LXXII . Ad Vitalem Presbyterum. De Salomone et Achaz.
Alteri Vitalis epistolae respondens, docet pro vero credendum 0673 esse, Salomonem, et Achaz undecimo aetatis anno filios genuisse. Posse tamen alia ratione Scripturam id assevantem explicari; verum ab hujusmodi quaestionibus anxie discutiendis dehortatur.
1. Zenon nauclerus, per quem mihi dicis tuae sanctitatis litteras esse transmissas, unam tantum et brevem 436 Epistolam beati Papae Amabilis reddidit, solita munuscula continentem. Satisque miror quid causae fuerit, ut cum in benedictionibus et tuis et illius perferendis fidelis extiterit, in reddenda epistola negligens comprobetur. Neque enim te falli arbitror discipulum veritatis; nisi forte Graeco homini Latinus sermo inter chartulas oberravit. Itaque ad secundam rescribo Epistolam, quam mihi sanctus filius meus Heraclius Diaconus reddidit, in qua inter caetera deprecaris, ut exponam tibi causas, Quare Salomon, et Achaz undecim annorum, filios genuisse dicantur. Si enim duodecimo anno Salomon super Israel accepit imperium, et quadraginta annis regnavit in Jerusalem; filiusque ejus Roboam cum quadragesimum et primum annum ageret aetatis, patri successit in regnum, perspicuum est undecim annorum fuisse Salomonem, sive decem, quia decem menses a conceptu usque ad partum sibi mater vindicat. Rursum Achaz filius Joathan cum viginti esset annorum, rex constitutus est super duas tribus, idest, Judam et Benjamin (4. Reg. 16) , regnavitque annis sedecim (2. Par. 28) : quo mortuo, Ezechias cum vicesimum et quintum annum ageret aetatis, patri successit in regnum (4. Reg. 18) . Ex quo intelligitur, Achaz quoque undecimo sive decimo anno, Ezechiam filium procreasse.
2. Et si quidem in historiis aliter haberent Septuaginta interpretes, aliter Hebraica Veritas, confugere poteramus ad solita praesidia: et arcem linguae tenere vernaculae: nunc vero et ipsum authenticum, et caeteri interpretes pari auctoritate consentiant, non in Scriptura, sed in sensu est difficultas. Quis enim crederet mortalium, ut undecim 0674A annorum puer generaret filium? Multa et alia dicuntur in Scripturis, quae videntur 437 incredibilia, et tamen vera sunt. Neque Enim Valet natura contra naturae Dominum: aut potest vas figulo dicere: quare me ita fecisti, aut ita? Licet quod pro miraculo, signo atque portento fit, legem naturae facere non possit. Num quia nostra aetate duplex Lyddae natus est homo, duorum capitum, quatuor manuum, unum ventre, et duobus pedibus, omnes homines ita nasci necesse est? Legamus veteres historias et maxime Graecas ac Latinas, et inveniemus lustralibus hostiis, secundum errorem veterum, portentuosas soboles, tam in hominibus, quam in armentis ac pecudibus, expiatas. Audivi, Domino teste non mentior: quaedam muliercula cum expositum nutriret infantem, et instillaret cibos, ac nutricis officio fungeretur, cubaretque cum ea parvulus, qui usque ad decimum jam pervenerat annum; accidit, ut plus quam pudicitia patitur, se mero ingurgitaret, accensaque libidine, obscoenis motibus ad coitum duceret infantem. Prima ebrietas alterius noctis et caeterarum deinceps fecit consuetudinem. Nec dum duo menses fuerant evoluti, et ecce feminae uterus intumuit. Quid plura? dispensatione Dei factum est, ut quae contra naturam simplicitate parvuli in contemptum Dei abutebatur, a naturae Domino proderetur, impleto sermone quo dicitur: Nihil occultum quod non manifestetur (Matth. 10) .
3. Simulque consideremus, quod occulte Scriptura et Salomonem et Achaz voluptatis et impietatis accuset. Uterque enim cum esset de stirpe David, recessit a Domino: et alter in tantum secutus est libidinem, ut septingentas habuerit uxores, et trecentas concubinas, et adolescentulas, et scorta passiva, quorum non erat numerus: neglectoque Deo patrum suorum, extruxerit idola gentium plurimarum; et fuerit, non ut prius Ididia, id est, amabilis Domini, sed amator mulierum (3. Reg. 11) : alter miserit ad regem Assyriorum, auxilium postulans, et in tempore angustiae suae, auxerit contemptum in Dominum, immolaveritque 438 diis Damasci victimas percussoribus suis, et in omnibus 0675A urbibus Juda extruxerit aras ad cremandum thus; atque ad iracundiam provocaverit Dominum Deum Patrum suorum (2. Paral. 28) : in tantum ut direptis vasis domus Domini atque confractis, clauserit januas Templi Dei, et fecerit sibi altaria in universis angulis Jerusalem, ambulaveritque in viis regum Israel, et statuas fuderit Baalim, et adoleverit incensum in valle filiorum Ennon, et lustraverit filios suos in igne, juxta ritum gentium, quas interfecit Dominus in adventu filiorum Israel. Ex quo perspicuum est, homines a parva aetate libidini deditos, immatura eorum sobole demonstrari, quod etiam eo tempore peccare coeperint, quo natura non patitur.
4. Ad summam illud dici potest, quod in regno David Salomon cum duodecim esset annorum, solium patris obtinuerit: et postea, quia Scriptura reliquit incertum, vixerit David, regnante jam filio, aliquot annos, qui sibi et non Salomoni imputentur: mortuo autem patre, post filius regnaverit annis quadraginta, quos sine parente regnavit: atque ita et initium regni Salomonis, et tempus quo solus ipse regnavit, ab historia demonstratum. Nec tamen omnes annos vitae illius quinquaginta tantum et duorum annorum circulis contineri. Sin autem dubitas, quod regnantibus filiis, patribusque viventibus, non filiis tempus regni eorum, sed parentibus imputetur, lege ipsum Regnorum volumen, et invenies, quod Ozias rex Juda postquam lepra percussus est, habitavit in domo separata, et filius ejus Joathan imperium rexerit, judicaveritque populum terrae, usque ad diem mortis patris sui (4. Reg. 5) : et tamen post mortem illius, cum viginti quinque esset annorum, sedecim annis regnasse dicatur, quos solus ipse regnaverit. Quod de Salomone intelleximus, de Achaz similiter intelligendum est, qui Joathae filius, Ezechiae pater fuerit (2. Paral. 27. 28) . Audivi quemadmodum Hebraeum hujuscemodi narrare fabulam juxta Prophetiam 439 Isaiae, quam inter decem Visiones nuper interpretatus sum: quod mortuo Achaz, Philistaea laetata sit, et Scriptura postea comminetur ac dicat: «Ne laeteris Philistaea omnis tu: quoniam comminuta est virga percussoris tui. De radice enim colubri egredietur regulus, et semen ejus absorbens volucrem» (Isai. 14) : hoc est de Achaz constituetur rex Ezechias. Ex quo intelligi voluit, non statim post mortem patris, filium in imperium subrogatum, sed vel seditionibus populi, vel quibusdam interregnis, aut certe prementibus malis, et hinc inde consurgentibus bellis, regnum ejus fuisse dilatum.
5. In rebus obscuris diversas ponimus opiniones, 0676 ut non tam scribere, quam loqui tibi coram videamur. Caeterum Apostolus interminabiles genealogias et Judaicas fabulas prohibens, de istiusmodi mihi videtur interdicere quaestionibus. Quid enim prodest haerere in littera, et vel scriptoris errorem, vel annorum seriem calumniari, cum manifestissime scribatur: Littera occidit, spiritus autem vivificat? (2. Cor. 3.) Relege omnes et veteris et novi Testamenti libros, et tantam annorum reperies dissonantiam, et numerum inter Judam et Israel, id est, inter regnum utrumque confusum, ut hujuscemodi haerere quaestionibus, non tam studiosi, quam otiosi hominis esse videatur. Munuscula a te missa libenter suscepi, et impendio precor, ut in amore quo nos appetere coepisti, ad finem usque perdures. Non enim coepisse, sed permansisse virtutis est. Nostra vicissim per Desiderium ( Puta Aquitanum Presbyt.) missa suscipe.