Caput XIII.

Certe Evangelizat Sion et Hierusalem pacem et bona omnia: certe ascendit in montem, et illic pernoctat 0386C in oratione; et utique auditur a Patre. Evolve igitur prophetas, et ordinem totum recognosce. In montem excelsum , inquit Esaias (Is. XL, 9) , ascende, qui evangelizas Sion; extolle cum vigore vocem tuam, qui evangelizas Hierusalem. Adhuc in vigore. Obstupescebant in doctrina ejus; erat enim docens, tanquam virtutem habens (Luc. IV, 32) . Et rursus (Is. LII, 6) : Propterea cognoscet populus nomen meum in illa die. Quod nomen, nisi Christi? Quod ego sum ipse qui loquebar . Tunc enim ipse erat qui in Prophetis loquebatur, Sermo, Filius Creatoris: «Adsum, dum hora est, in montibus, ut evangelizans auditionem pacis, evangelizans bona.» Item Naum (Nah. I, 15) 0387A ex duodecim: Quoniam ecce veloces pedes in monte evangelizantis pacem. De voce autem nocturnae orationis ad Patrem, manifeste Psalmus (Ps. XXI, 2) : Deus meus, clamabo per diem, et exaudies; et nocte, et non in vanitatem mihi; et alibi, de loco et voce eadem, Psalmus (Ps. III, 4) : Voce mea ad Dominum exclamavi, et exaudivit me de monte sancto suo. Habes nominis repraesentationem, habes actum evangelizantis, habes locum montis, et tempus noctis, et sonum vocis, et auditum Patris ; habes Christum Prophetarum. Cur autem duodecim Apostolos elegit, et non alium quemlibet numerum? Nae et ex hoc meum Christum interpretari possem, non tantum vocibus Prophetarum, sed et argumentis rerum praedicatum? Hujus enim numeri figuras apud Creatorem 0387B deprehendo: Duodecim fontes Elim (Num., XXXIII) ; et, Duodecim gemmas in tunica sacerdotali Aaronis (Exod., XXVIII) ; et, Duodecim lapides ab Jesu de Jordane electos (Jos., IV) et in arcam testamenti conditos. Totidem enim Apostoli portendebantur; proinde ut fontes et amnes, rigaturi aridum retro et desertum a notitia orbem Nationum; sicut et per Esaiam (Is., XLIII, 20) : Ponam in terra inaquosa flumina; proinde ut gemmae, illuminaturi sacram Ecclesiae vestem, quam induit Christus pontifex Patris; proinde ut et lapides, solidi fide, quos de lavacro Jordanis Jesus verus elegit, et in sacrarium testamenti sui recepit. Quid tale de numeri defensione competit Christo Marcionis? Non potest simpliciter factum ab illo quid videri, quod potest videri 0387C non simpliciter factum a meo. Ejus erit res, apud quem invenitur rei praeparatura. Mutat et Petro nomen de Simone; quia et Creator Abrahae, et Sarae, et Auseae nomina reformavit, hunc vocando Jesum , illis syllabas adjiciendo. Sed et cur Petrum? Si ob vigorem fidei, multae materiae solidaeque nomen de suo accommodarent. An quia et petra et lapis Christus? Siquidem et legimus (Is., VIII, 14; I Petr., II, 8) positum eum in lapidem offendiculi, et in petram scandali. Omitto caetera. Itaque affectavit carissimo discipulorum de figuris suis peculiariter nomen communicare, puto proprius quam de non suis. Conveniunt a Tyro, et ex aliis regionibus multitudo etiam transmarina. Hoc spectabat Psalmus (Ps. LXXXVI, 4) : Et ecce Allophyli et Tyrus, 0387D et populus Aethiopum, isti fuerunt illic. Mater Sion 0388A dicet homo; et homo factus est in illa (quoniam Deus homo natus est), et aedificavit cam voluntate Patris: ut scias ad cum tunc gentiles convenisse, quia Deus homo erat natus, aedificaturus Ecclesiam ex voluntate Patris, ex allophytis quoque. Sic et Esaias (Is. XLIX, 12) : Ecce isti veniunt de longinquo; isti autem veniunt ab aquilone et mari; alii autem de terra Persarum. De quibus et rursus (ibid. 18) : Attolle per circuitum oculos tuos, et vide, omnes congregati sunt. De quibus et infra (ibid. 21) : Vides ignotos et extraneos: et dices cordi tuo: Quis istos genuit mihi? Porro, hos quis mihi educavit? At hi mihi ubi fuerunt? Hic Christus non Prophetarum? Et quis erit Christus Marcionitarum, si perversitas placet, qui non fuerit Prophetarum?