Caput XVI.

(In Ep. II ad Thess.) Cogimur quaedam identidem 0510C iterare, ut cohaerentia eis confirmemus. Dominum et hic retributorem utriusque meriti, dicimus circumferri ab Apostolo, aut Creatorem, aut (quod nolit Marcion) parem Creatoris, apud quem justum sit afflictatoribus nostris rependi afflictationem, et nobis qui afflictemur requietem, in revelatione Domini Jesu venientis a coelo cum angelis virtutis suae, et in flamma ignis. Sed flammam et ignem delendo haereticus exstinxit, ne scilicet nostratem Deum faceret. Lucet tamen vanitas liturae. Cum enim ad ultionem venturum scribat Apostolus Dominum exigendam de eis qui Deum ignorent, et qui non obaudiant Evangelio, quos ait poenam luituros, exitialem, aeternam a facie Domini, et a gloria valentiae ejus; sequitur ut flammam ignis inducat, scilicet veniens ad puniendum; ita et 0510D in hoc, nolente Marcione, crematoris Dei Christus 0511A est , et in illo Creatoris est, quod etiam de ignorantibus Dominum ulciscitur, id est de ethnicis. Seorsum enim posuit Evangelio non obaudientes, sive christianos peccatores, sive Judaeos. Porro de ethnicis exigere poenas, qui Evangelium forte non norint, non est Dei ejus qui naturaliter sit ignotus, nec usquam nisi in Evangelio sit revelatus, non omnibus scibilis. Creatori autem etiam naturali agnitio debetur ex operibus intelligendo, et exinde in pleniorem notitiam requirendo. Illius est ergo etiam ignorantes Deum plectere, quem non liceat ignorari . Ipsum quod ait: A facie Domini et a gloria valentiae ejus, verbis usus Esaiae (Is. II, 19) : ex ipsa caussa eumdem sapit Dominum consurgentem, ut comminuat terram. Quis autem est homo delicti, filius perditionis, 0511B quem revelari prius oportet ante Domini adventum, extollens se super omne quod Deus dicitur, et omnem religionem; confessurus in templo Dei et Deum se jactaturus? Secundum nos quidem Antichristus, ut docent veteres et novae prophetiae; ut Joannes apostolus, qui jam antichristos dicit (I Joan. IV, 1, 2) processisse in mundum, praecursores Antichristi spiritus, negantes Christum in carne venisse, et solventes Jesum, scilicet in Deo Creatore. Secundum vero Marcionem, nescio, ne Christus sit Creatoris: nondum enim venit apud illum. Quisquis est autem ex duobus, quaero, cur veniat in omni virtute et signis et ostentis mendacii? Propterea, inquit, quod dilectionem veritatis non susceperint, ut salvi essent; et propter hoc erit eis instinctum fallaciae, ut judicentur 0511C omnes qui non crediderunt veritati, sed consenserunt iniquitati. Igitur si Antichristus est secundum Creatorem , Deus erit Creator, qui eum mittit ad impingendos eos in errorem, qui non crediderunt veritati ut salvi fierent, ejusdem erit veritas et salus, qui ex submissu erroris ulciscitur, id est Creatoris, cui et competit zelus ipse errore decipere quos veritate non cepit. Si vero non est antichristus secundum nos, ergo Christus est Creatoris secundum Marcionem. Et quale erit ut ad ulciscendam veritatem suam, Christum Creatori submittat? Sed et si de Antichristo consentit, proinde dixerim, 0512A quale est, ut illi Satanas angelus Creatoris sit necessarius, et occidatur ab eo, habens fallaciae operatione fungi Creatori? In summa, si indubitatum est ejus esse et angelum, et veritatem, et salutem, cujus et ira, et aemulatio, et fallaciae immissio adversus contemptores et desultores, etiam adversus ignorantes (ut jam et Marcion de gradu cedat, Deum quoque zeloten concedens), quis dignius irascetur? Puto, qui a primordio rerum naturam operibus, beneficiis, plagis, praedicationibus , testibus ad agnitionem sui praestruxit, nec tamen agnitus est; an qui semel unico Evangelii instrumento, et ipso incerto, nec palam alium Deum praedicante, productus est? Ita cui competit vindicta, et competet materia vindictae: Evangelium dico, et veritas, et salus. 0512B Jubere autem operari eum qui velit manducare, ejus disciplina est qui bovi trituranti os liberum jussit.