Caput IV.

Igitur si neque ut impossibilem, neque ut periculosam Deo repudias corporationem, superest ut quasi indignam rejicias et accuses. Ab ipsa quidem exorsus nativitate, perora, age jam, spurcitias genitalium in utero elementorum, humoris et sanguinis foeda coagula, carnis ex eodem coeno alendae per novem menses. Describe uterum de die in diem inolescentem , gravem, anxium, nec somno tutum , incertum libidinibus fastidii 0758C et gulae. Invehere jam et in ipsum mulieris enitentis pudorem, vel pro periculo honorandum , vel pro natura religiosum. Horres utique et infantem, cum suis impedimentis profusum utique et oblitum. Dedignaris , quod pannis dirigitur , quod vinctionibus formatur, quod blanditiis deridetur. 0759A Hanc venerationem naturae, Marcion, despuis; et quo modo natus es? Odisti nascentem hominem; et quo modo diligis aliquem? Te quidem plane non amasti, cum ab Ecclesia et fide Christi recessisti. Sed videris, si tibi displices, aut si aliter es natus . Certe Christus dilexit hominem illum in immunditiis, in utero coagulatum, illum per pudenda prolatum, illum per ludibria nutrium: propter eum descendit; propter eum praedicavit; propter eum omni se humilitate dejecit usque ad mortem, et mortem crucis (Philip. II) . Amavit utique, quem magno redemit. Si Christus Creatoris est, suum merito amavit; si ab alio Deo est, magis adamavit, quando alienum redemit. Amavit ergo cum homine etiam nativitatem, etiam carnem ejus. Nihil amari potest 0759B sine eo, per quod est id quod est. Aufer nativitatem, et exhibe hominem; adime carnem, et praesta quem Deus redemit. Si haec sunt homo, quem Deus redemit, tu haec erubescenda illi facis, quae redemit, et indigna, quae, nisi dilexisset, non redemisset? Nativitate reformata regeneratione coelesti, carnem ab omni vexatione restituit, leprosam emaculat, caecam perluminat , paralyticam redintegrat, daemoniacam expiat , mortuam resuscitat; et nasci in illam erubescit ? Si revera de lupa, aut sue, aut vacca prodire voluisset, et ferae aut pecoris corpore indutus, regnum coelorum praedicaret, tua, opinor, illi censura praescriberet, turpe hoc Deo, et indignum hoc Dei Filio, et stultum propterea qui ita credat. Sit plane stultum, si de nostro sensu 0759C judicemus Deum. Sed circumspice (I Cor., I, 27) , Marcion, si tamen non delesti: Stulta mundi elegit Deus, ut confundat sapientes . Quaenam haec stulta sunt? conversio hominis ad cultum veri Dei? rejectio erroris? disciplina justitiae, pudicitiae, patientiae, 0760A misericordiae, innocentiae? Omnia haec quidem stulta non sunt. Quaere ergo de quibus dixerit; et si te praesumpseris invenisse, non erit tam stultum, quam credere in Deum natum, et quidem ex virgine, et quidem carneum, qui per illas naturae contumelias volutatus sit. Dicat haec aliquis stulta non esse, et alia sint, quae Deus in aemulationem elegerit sapientiae saecularis. Et tamen apud illam facilius creditur Jupiter taurus factus aut cycnus, quam vere homo Christus, penes Marcionem.