Caput XXIII.

Docet quidem Apostolus, Colossensibus scribens 0826A (Col. I, 29) , mortuos fuisse nos aliquando alienatos, et inimicos sensus Domini, cum in operibus pessimis agebamus; dehinc, consepultos Christo in baptismate, et conresuscitatos in eo per fidem efficaciae Dei, qui illum suscitarit a mortuis. Et vos cum mortui essetis in delictis et praeputiatione carnis vestrae, vivificavit cum eo, donatis vobis omnibus delictis. Et rursus: Si cum Christo mortui estis ab elementis mundi, quomodo quidam, quasi viventes in mundo, sententiam fertis? Sed cum ita nos mortuos faciat spiritaliter, ut tamen et corporaliter quandoque morituros agnoscat, utique et resuscitatos proinde spiritaliter deputans, aeque non negat etiam corporaliter resurrecturos. Denique: Si resurrexistis, inquit, cum Christo, ea quae sursum 0826B sunt quaerite, ubi est Christus in dextera Dei residens: ea quae sursum sunt sapite, non quae deorsum. Ita animo ostendit resurgere, quo solo adhuc possumus coelestia attingere; quae non quaereremus , nec saperemus, si possideremus. Subjicit etiam: Mortui enim estis, scilicet delictis, non vobis; et vita vestra abscondita est cum Christo in Deo. Nondum ergo apprehensa est, quae abscondita est. Sic et Joannes: Et nondum, ait, manifestatum est, quid futuri simus . Scimus quia si manifestaverit , similes ejus erimus. Tanto abest, ut simus jam quod nescimus: utique scituri, si jam essemus. Adeo contemplatio est spei in hoc spatio per fidem, non repraesentatio , nec possessio, sed exspectatio. De qua spe et exspectatione Paulus ad Galatas (Gal. V) : Nos 0826C enim spiritu ex fide spem justitiae exspectamus: non ait, tenemus. Justitiae autem Dei dicit, ex judicio, quo judicabimur de mercede. Ad quam pendens et ipse, cum Philippensibus scribit (Philip. III) : Si qua , inquit, concurram in resuscitationem quae est a mortuis: non, quia jam accepi, aut consummatus 0827A sum. Et utique crediderat, et omnia sacramenta cognoverat, vas electionis, doctor nationum; et tamen adjicit: Persequor autem si apprehendam in quo sum apprrehensus a Christo. Eo amplius: Ego me, fratres, non puto apprehendisse. Unum plane: oblitus posteriorum, in priora me extendens, secundum scopum persequor ad palmam incriminationis, per quam concurrerem: utique in resuscitationem a mortuis; suo tamen tempore, sicut ad Galatas (Gal. VI) : Bene autem facientes ne taedeat: tempore enim suo metemus . Sicut et ad Timotheum (II Tim. I) de Onesiphoro: Det illi Dominus invenire misericordiam in illo die. In quem diem ac tempus, et ipsi praecipit (I Tim. VI) custodire mandatum immaculatum, irreprehensibile, in apparentiam Domini Jesu Christi, 0827B quam suis temporibus ostendet beatus et solus potentator, et rex regnantium, et dominus dominantium; de Deo dicens. De quibus temporibus et Petrus in Actis (Act. III) : Poeniteat itaque vos, et resipiscite ad abolenda delicta vestra, ut tempora vobis superveniant refrigerii ex persona Dei, et mittat praedesignatum vobis Christum; quem oportet accipere coelos, adusque tempora exhibitionis omnium, quae locutus est Deus, ore sanctorum prophetarum.