Caput III.

1103B

Tunc decreta Dei reserant, dignam adfore poenam
De coelo Sodomis, ipsum meruisse salutem
Justitiae titulo. Quin ergo accingeris isthinc
Festinare fugam, pariterque educere si quid
Gentis habes? nos exitium jam inducimus urbi.
Loth generos citus adloquitur, sed dura hominum mens,
Credere despexit monitum, risitque timorem.
Tempore mox quo lux tenebras conscendere tentat,
Et bicolor coeli facies de nocte dieque est,
Instabant juvenes Chaldaeam educere gentem
Ex Sodomis, justamque domum donare saluti:
Eia, age, Loth, exsurge tuamque adsume jugalem,
Et natas duplices, atque hinc exterminus ito.
1103C Praeveniens Sodomum poenas (manibus quoque amicis
Producunt trepidos) atque haec tibi caetera mando;
Serva Loth animam, ne visum in terga retrorsum
Vertere forte velis, coeptum vel sistere gressum,
In montem propera. Timuit Loth ardua tardo
Ereptare gradu, coelestes ne prius irae
Opprimerent, alios igitur deposcere portus
Adgreditur, parvam quam contra aspexerat urbem.
Huc, inquit, contendo fugas, vix moenibus exstat
Nec longe, nec magna. Illi favere petenti ,
Urbis et ipsius pariter gessere salutem.
Inde Segor vico: nomen vox barbara novit.
Tunc Loth ingreditur Segor; simul exoritur sol,
Ultimus ille quidem, in Sodomamque incendia fervens
Infert; nam totos radios armaverat igni,
1103D Aemula subsequitur caligo includere lucem
Coeptans, atque globos confuso intexere coelo;
Fumantes coeunt nubes, novus irruit imber,
1104A Sulphura cum flammis flagrantibus aestuat aether,
Exustus crepitat liquidis ardoribus aether
Hinc habet in falso de vero fabula famam
Solis progeniem currus optasse paternos,
Nec valuisse levem puerum frenare superbos
Ignis equos, arsisse orbem; tunc fulmine raptum
Aurigam; illicitum planctum mutasse sorores.
Viderit Eridanus, si qua illic populus albet,
Aut si quis plumat senio modulatior ales.
Hic aliter versae moerent miracula formae.
Namque comes conjux, heu me, male tum quoque legis
Foemina non patiens, divina ad murmura coeli
Audaces oculos nequicquam sola retorsit,
Nec habitura loqui quod viderit; et simul illic
1104B In fragilem mutata salem stetit ipsa sepulcrum,
Ipsaque imago sibi formam sine corpore servans .
Durat adhuc etenim nuda statione sub aethram,
Nec pluviis dilapsa situ, nec diruta ventis.
Quin etiam si quis mutilaverit advena formam,
Protinus ex sese suggestu vulnera complet.
Dicitur et vivens alio jam corpore, sexus
Munificos solito dispungere sanguine menses.
Nusquam sunt Sodomi, nusquam illorum impia lucent
Moenia; cum dominis domus omnis inops ita nusquam
Tota rogus regio est, hinc atro horrore favillae,
Hincque situ cano cineres incendia signant,
Occidit illa prior feritas quam prospiciens Loth,
Nullus arat frustra piceas fulgine glebas.
1104C Semiperempta etiam si qua illic jugera laetas
Autumni conantur opes, facile optima sese
Promittunt oculis, pira, persica, et omnia mala,
Donec carpuntur; nam protinus indice tactum
Solvitur in cinerem, fit vana favillaque pomum .
Sic igitur coelo pariter terraque sepultis,
Nec mare vivit ibi, mors est maris illa quieti,
Quod nullus animal per anhela volumina fluctus;
Quodquod etiam patrio nunquam suspirat ab austro,
Quodque nequit proferre aliquam de gurgite gentem
Squamigeram, laevive cuti vel cortice septam,
Vel crispam concham, aut duplici compagine clausam.
Solum illic proprio mentitur fruge bitumen,
Exusti fuligo maris; quod vividus ardor
Subter stagna coquens, de sulphuris et salis aestu
1104D Temperat inque picem dat terrae haerere marinam.
Invehitur proprio cum tempore pingue crematae
Virus aquae, spumisque cutis super aequora nigra
1105A Texitur; appellunt queis est ea captio mercis.
Adclinant leves laterum libramine lembos,
Ut semel impositam doceant conscendere venam.
Nam se sponte levans adnabit mercis ad ora
Navigii, pretiumque dabit pro munere largo,
Ni plaga contigerit, quam mensis foemina vestit.
Ecce aliud monstrum pelagi de clade natatur;
Cuncta illic immissa natant; natura recessit
1106A Mergendis data corporibus; si denique teste
Luciferam narem insistens, qua spiritus igni est,
Velificavit apex, flammae si flamma perempta est,
Ibit subter aquas destructio naufraga lucis.
Hae Sodomum et Gomorum signatae in saecula poenae,
Gentibus injustis, queis pectora dura timorem
Deseruere Dei; de coelo jura tueri,
Inque unum rerum Dominum spectare docebunt.

 

1105