F

Fabale. II, 702 A, Pythagoras vero ne per fabalia quidem transeundum discipulis suis tradidit. Etiam cum discrimine vitae observatum praeceptum illud Pythagorae. Χυάμων μὴ θιγγάνειν scribit Jamblichus cap. 31, ubi narrat quosdam Pythagorae discipulos fugientes milites Dionysii tyranni incidisse casu in fabalia, qui, decreti memores et illud violare nolentes, substitere, minime ausi transire per fabalia, sed maluerunt trucidari et obrui.

Fabricare. I, 1261 C, Quomodo amicos de mammona fabricabimus nobis.

Facere, vadere, proficisci. II, 1038 B, Quo ad illum ex Libya Hammon facit. Hyginus Hammonem refert ex Africa venisse ad Liberum: Liber autem 1302B apud Aegyptios Osiris. Alii legunt vasit. Prodesse, II, 1045 B, Est habitus iste quod faciat. Sensus totius loci est: Nulla signa pallium exhibeat hominis ad meliora transgressi: habet tamen hic habitus, in quo utilitatem suam possit ostendere. II, 227 A, Quia et filios facimus, licet generemus. II, 399 B, Qui nobis filios facere non permisit, graec. τεκνοποιεῖσθαι. II, 618 B, Ante militare, quam virum facere; eamdem sententiam Tertull., lib. III, adv. Marcion., cap. 13, sic edidit: Nusquam hoc natura concedit, ante militare quam vivere. II, 143 A, Qui solum corpus occidunt, animae autem nihil faciunt. II, 792 B, Ut autem clausulam de praefatione communi faciat, i. e. praestet usum praefationis communis, faciat quod praefatio communis solet.

Facilis. II, 538 B, Ad fabulas facile est, i. e. libenter recipit. II, 647 B, Sane Socrates facilius diverso spiritu agebatur, i. e. potius et certius. «Veteres enim, ait Donatus, facile dicebant pro certo.»

1302C Facilitas. II, 52 C, Excogitandis instruendisque erroribus facilitatem, activa significatione accipiendum pro habitu facili et molli brachio efficiente, quod instituitur.

Facinus. II, 692 A, Quo totum facinus attrahitur, praeferenda illa altera lectio, quo totum pecus. Vid. Pecus.

Factio. II, 468 A, Edam jam nunc ego ipse negotia christianae factionis. I, 478 A, Quo de factionibus querela est. II, 152 A, Valentinianae factionis.

Factitamentum. II, 680 A, De factitamentis intellecta visuntur.

Factitatio. II, 226 B, An et haec in hominis factitatione censetur, i. e. creatione seu conditione.

Factitator. II, 177 B, Ad idolorum factitatores.

Factitius. I, 651 A, Sed nec cura factitii corporis, ut plasticam Dei supergressa.

Factura. II, 652 B, Capit itaque et facturam dici generari pro inesse poni. Capit, h. e. licet, fas est. 1302D Facturam de anima dicit, quod alias diceret creationem. Vid. Inesse.

Facula, diminutiv. a fax. I, 461 A, Pauculis faculis. II, 1027 C, Quomodo oleum faculae tuae sufficere et tibi et mihi poterit. II, 135 A, Qui faculis oleum non praeparassent.

Fama. II, 1030 C, In fama de subteminis studio. Junius mavult: infamatae, i. e. aut infames factae, aut jactatae fama, divulgatae, ut Liv.: infamandae rei caussa januam obserari jubet.

Familia. II, 554 A, Familiae Phosphori φεῦ acclamant, i. e. sectatores rhetoris, συνόντες, οἰκεῖοι ἐταῖροι. II, 1252 A, Nomen cum familia ipsius persequentes. Rhenan. ex Mss.: Nomen, familiam ipsius persequentes. Nomen autem dicit christianum et familiam ipsius, scilicet Christi, hoc est christianos.

Famositas. I, 654 B, Ademptis bonis dignitatum in quemdam scopulum famositatis.

1303A Famulare est graec. δουλοῦν, in servitutem redigere. I, 400 B, Elementa ipsa famularet. I, 476 A, Ad gloriam famulandae libertatis. II, 224 A, Ut ex illa animalia usui meo famulentur. II, 862 A, Famulati autem Deo. II, 868 A, Quod famulatum est liberans.

Famulatorius. II, 705 B, Subigendae quae in famulatoriis, i. e. iis animalium generibus, quae ad famulatum comparantur.

Famulus. II, 707 B, Omnia famula sunt hominis.

Farsus, pro fartus vel farctus. II, 971 A, Aliquamdiu farsum omnibus balneis. Sic, II, 1042 A, Hiatus criminibus infarsus.

Farsura. II, 781 B, Reliqua farsura, vox tertullianea pro fartura vel farctura.

Fascinare. II, 755 A, Taceat et anus illa, ne fascinet puerum, i. e. ne fata accinat puero, et bene vertat incantationibus.

Fastidibilis. II, 707 B, Fastidibilia de gratiis, quae nec pessimi metuant.

Fasti. II, 364 D, Circumcisionem vindicantium et 1303B Judaicos fastos; ita legit Rigaltius; in exemplari Pithoeano legitur fastus.

Fastidiosus, qui amores spernit. I, 359 A, Et Cybele suspirat pastorem fastidiosum.

Fastidire. I, 1265 A, Si fastiditi ante in fastidio ultionis non erimus. Optime restituit Rigaltius: Si fastidientem fastidio ultionis nocuerimus. Fastidimur ab adversario qui nos odio habet: quem si vicissim odio habemus et fastidio, jam fastidientem refastidimus, et malum pro malo rependimus, et praeceptum Domini non observamus. Nocere fastidientem dixit h. I. Septimius, ut noscere nascentem lib. de Exhort. castit.

Fastidium. II, 289 A, Solutis a Deo et ex fastidio liberis, i. e. quae animalia libera sunt et soluta lege, quia non aeque amavit, sed abjecit et fastidivit Deus.

Fastigium. II, 803 A, Artificis fastigium recogitari oporteret, i. e. majestatem, dignitatem, amplitudinem. 1303C I, 420 A, Sed quam vanum est fastigium Romani nominis religiositatis meritis deputare. II, 920 A, Ut sibi Apostoli fastigium redderet.

Fatigabilis. II, 703 C, Ascensu etiam scalarum fatigabilis.

Fatum. II, 714 A, Quum et fato jam inscribitur, i. e. accensetur et revera est in eorum numero, quibus inest arcana illa vis societatis corporis cum anima continendae. Hoc enim est quod fatum et fatalia vitae tempora vocaverunt, inquit Macrobius, lib. I, in Somnium Scipionis, cap. 13. II, 718 A, Dum ultima die fata scribunda advocantur. II, 683 C, Et providentiae fatum et necessitas. I, 428 A, Fato stat Jupiter ipse.

Feralis. I, 1309 A, In maledictorum metallorum feralibus officinis. Nam metallorum operibus addicebantur damnati, inque his saepe Christiani. De quibus Cyprian. lib. III, epist. 25.

Feria. II, 956 A, Quartae feriae et sextae, i. e. die Mercurii et Veneris.

1303D Feretrum. I, 1270 C, Quale in illo viro feretrum Deus diabolo exstruxit, i. e. quale tropaeum Deus de diabolo erexit. Est enim h. l. feretrum non νεκροφόρειον, quo mortuus effertur, ut Rigalt. vult, sed instrumentum triumphi, quo circumferebantur arma devictorum in pompa. Ita pergit: quale vexillum, etc.

Ferre. I, 647 A, Reliquas ipsarum rerum qualitates contra Dei omnes feramus. Feramus, inquit, res spectaculorum contra res Dei. Res Dei pro divina seu christiana disciplina. Contra ferre est contraponere, opponere, componere, committere, conferre.

Ferrum. I, 1328 A, Ut exillis ad ferrum nati corporis cicatricibus. Natum ad ferrum corpus dicit, quod simul ut natum est, ferro vulneratur, ima auricilla infantium pertusa.

Fibula. II, 221 B, Nam et autem ipsum velut fibula conjunctivae particulae ad connexum narrationi appositum est, i. e. conjunctio, sive conjunctiva particula 1304A sermonem confibulans et adstringens. Hypallage. II, 850 C, Vocabulum homo consertarum substantiarum duarum quodammodo fibula est. II, 93 B, Aut etiam voluntariis delictis fibulam laxet: proverbial. locut., pro eo quod est, januam aut fenestram aperiat. II, 1011 D, Hujus boni fibulam quis illum nesciat invitum relaxasse?

Fictrix. II, 815 A, 1044 B, Et tamen calicem, non dico venenarium, etc., sed fictrices, vel archigalli. Le Prieur legendum esse putat frictricis, sicque locutus esset Tertullianus de poculis, quae frictrices illae propudiosae mulieres seu eunuchi cum osculo sorbebant. Sed melius Rigaltius e cod. Pith.: fictricis, φαρμακίδος, sagae, simulacra cerea fingentis. In Ursini libro legitur fascinatoris. Fictricis non fictrices legendum esse monent sequentia.

Fidelis. II, 908 C, A quocumque institutore sunt sive spiritali, sive tantum fideli. II, 920 A, Sed non omnes fideles Apostoli. II, 56 A, Quis catechumenus, quis fidelis, incertum est.

1304B Fideliter. II, 928 A, Satis consulte, et imprimis fideliter, i. e. ut Christianum decet.

Fidentia, in bonam partem. I, 416 A, Ipsi spei nostrae fidentiam aedificant: eodem sensu et Cicero usus est hac voce.

Fides. II, 1040 B, Det consuetudo fidem tempori, natura Deo. Salmasius et alii legunt debet. Fidem dare est sequi, obtemperare, inservire. II, 206 A, Bona fide, i. e. ut serio simpliciterque dicam. II, 543 A, Si bona fide quaeras. II, 686 B, Doleo bona fide. II, 138 B, Pro qua fidem diceret passio ipsorum, etc., i. e. probationem fidelem ac testimonium. II, 281 A, Jam nec ipsum fidei ejus sacramentum, i. e. baptisma. I, 677 B, Si post fidem obsignatam dicemus, i. e. post baptismum. II, 986 C, Habet et fides qaorumdam nominum familiaritatem. Fidem hic dicit, quam alias sectam, philosophiam, disciplinam, religionem, scilicet christianam.

1304C Fiduciatus. I, 694 A, Pecuniam de ethnicis mutuantes sub pignoribus fiduciati, i. e. ὑποθέμενοι, et fiduciare, ὑποτίθεσθαι in glossario vetere.

Figere. II, 1043 B, Et acie figere, est acute, intentis et quasi defixis in rem oculis intueri, ἀτενὲς ὁρᾷν. Ut qui vestibus a natura moderatione alienis hominesque transversos de recto statu agentibus induti, palam conspiciendos se aut potius deridendos praebent, omnium oculos in se convertere velle videantur. Ut tamen hujusmodi inspectio sive spectatio, quam captant, cum probro contumeliaque eorumdem gestantium sit conjuncta, ut non laudi, sed vitio vertat. Huic subjungitur: Digito destinare, nutu tradere. II, 815 B, Estne ergo et in vascula et in instrumenta sententiam figere, i. e. intrepide et constanter asserere.

Figulare, II, 578 A, Figulat ita hominem demiurgus. II, 920 B, D, n. (14). Cum hominem figulasset.

Figulatio. II, 690 C, Nec cum carnis figulatione compingi et produci, II, 801 B, Totam hominis figulationem 1304D Deo nostro cedunt.

Figura. II, 146 B, Cui potius figuram vocis suae declarasset, i. e. sermonis sui mysteria, sacramenta, cum scilicet recedunt a literis suis sensus. II, 339 C, 620 B, Babylon Romanae urbis figura est. II, 460 C (Vid. not. ((c)), 459 D) , Hoc est corpus meum, dicendo: Id est figura corporis mei. II, 461 B, Ut autem et sanguinis veterem figuram in vino recognoscas. I, 1205 C, Figura ista medicinae corporalis spiritalem medicinam canebat. II, 89 A, Atquin si figurae nostrae fuerunt, nempe templum, arca, tabernaculum, etc. II, 489 A, Christum enim in floris figura ostendit oriturum.

Figurare. II, 44 A, Proprie enim doctrinarum distinctionem figurat, i. e. per figuram docet. II, 811 A, Si parum universitas resurrectionem figurat. II, 462 A, Qui tunc vinum in sanguinem figuravit.

Fimbria, est mitra compescens fines crinium. II, 913 A.

1305A Filius omnium, i. e. ex communi incerto natus, I, 312 A.

Finire. II, 143 B, Si bestiis finiendus, i. e. si cui ad bestias damnato mors obeunda, vita finienda. II, 966 B, Quo magis sexta diei finiri officio huic possit, i. e. praefiniri, determinari.

Finis. II, 207 B, C, Puniturus, quibus contra malum finis, i. e. puniturus eos, qui malum sibi pro fine proposuerint, contra imperavit. II, 271 C, Finis invenietur malignitatis, i. e. suprema malignitas.

Flabellare, II, 1043 A, Verum cum in affectionem flabellatur, jam de incendio gloriae ardor est.

Flabrum, ventus tranquillior ac levior. II, 1033 A, Dum et flabris aeque mutantibus.

Flagrum. I, 301 A, Vel adhuc flagra rumpentium, i. e. qui vix ma numissi sunt, in quorum tergis vestigia recentia exstant disruptorum in caedendo flagellorum.

Flammeum. II, 588 A, Pro face et flammeo. Flammeum erat velum quo nuptae operiebantur, ita dictum 1305B quod eo assidue Flamminica uteretur, cui divortium facere non licebat. De flammeo agit Sueton. in Nerone, cap 38; Martial., lib. II et lib. XII; Juvenal., Satyr. VI.

Flammeus. I, 1322 A, Male ac pessime sibi auspicantur flammeo capite, i. e. quasi flammam ignis aeterni et gehennae infernalis praesignificantes et ominantes sibi. Sic Cyprian.; et Hieronym. ad Laetam: Ne capillum irrufes et ei aliquid in gehennae ignibus auspiceris.

Flaturalis. II, 663 A, Quia flaturalibus artubus structa non sint, i. e. partibus organicis flatus.

Flere. II, 708 B, In interitum frustra flevit, i. e. frustra poenituit.

Florere, de purpura: II, 1036 B, Imo omni conchylio pressior, qua colla florent; de sole et luna: I, 334 A, Lumina floruisse, i. e. splendore excelluisse. Conf. Lucret. lib. IV, vers. 451. II, 562 A, Quod optimum atque pulcherrimum unusquisque florebat. Iren. 1305C Ὄπερ εἶχεν ἐν ἑαυτῷ κάλλιστον καὶ ἀνθηρώτατον συνενεγκαμένους.

Fluere. II, 1042 B, De masculo fluxisset. Pugilem significat in muliebris patientiae mollitiem solutum, unguento delibutum, vestitu affluentem.

Flustrum. Festus: «Flustra dicuntur, cum in mari fluctus non moventur.» II, 1033 A, De flustris temperatum.

Fluxilis. II, 578 A, Si enim fusile et fluxile liquoris est qualitas.

Foenerare. I, 1260 A, Dentem pro dente repetebant, et malum malo foenerabant. II, 700 A, Et alibi amplius gentilitatem foeneraverunt.

Foeturare. II, 578 B, Atque ita foeturatum, i. e. gestatum in utero, κυοφορηθέν.

Folliculum. II, 786 B, Per illum nervum umbilicarem quasi folliculi sui traducem. Folliculum vocat, quem Hippocrates ὕμενα, τὴν περιέχοντα τὴν γόνην. His autem verbis χορών describi ait Galenus. Involucrum foetus, Hesych. κάλυμμα τὸ συγγενόμενον ἐκ τῆς κοιλίας. 1305D Latini dixere secundas. In iis autem sunt venae, quibus tanquam radicibus traducitur sanguis ad foetus umbilicum; ideoque Septimius nervum, quem appellat umbilicarem, folliculi traducem esse ait. Folliculam dici vulvam notat Servius, III Georg. «Genitali arvo, inquit, pro muliebri folliculo, quem scilicet vulvam vocant, ut etiam Plinius docet, nam folliculus ante dicebatur.»

Follicare. II, 1037 B, Follicans, i. e. in modum follis inflatus.

Follis. I, 532 A, Tunde Anaxarchi follem. Ita corpusculum suum appellat. Cum enim instar ptisanae tunderetur, pariter nihil aliud sibi contingere profitetur, quam quod hordeo contingat, scilicet ut divina illa interior particula, vigor mentis, illaesa maneret, solusque caducus folliculus rumperetur, dissiparetur.

Forceps, est ferreum aut ligneum potius instrumentum, 1306A ad modum forcipum, quas vulgo tenalias vocamus. His forcipibus umbo togae committebatur, ut structuram rugarum constringerent, et in loco suo servarent. II, 1046 A, Totumque contracti umbonis figmentum custodibus forcipibus assignet.

Foris. I, 458 A, Alii foris, alii intus, i. e. quibus aliud in ore, aliud in pectore. II, 22 A, Et foris semper, i. e. extra Ecclesiam et alienum a Deo commune nationum fuit.

Forma. II, 1033 B, Sed et enatando rursus in forma, mutavit rursus orbis, etc. Legendum informa, una voce, pro informi, sic elinguus pro elinguis; alii infima. Totum hunc locum alii legunt: enatando rursus infima mutavit, rursus orbis alius, idem mutat, etc. I, 309 A, Ex forma omnium mysteriorum. i. e. ex lege. II, 45 B, Ad utramque formam, unam successionis episcoporum, alteram successionis in consanguinitatem doctrinae. II, 654 B, Quae non corporalium forma, i. e. rerum corporalium lege, natura. I, 681 A, Da formam, 1306B qua velis agi tecum, i. e. elige, qua tecum agi velis formula. II, 475 B, Ejus Dei fidem esse, cujus est forma gratiae fidei.

Formare, subornare. I, 436 A, Formati estis ab iisdem utique spiritibus; supra dixit modulati et subordinati.

Fors, forsan, fortasse. II, 703 B, Invenirem fors his quoque speciebus animalia.

Forum. I, 461 B, Tanquam in foro torcularis. Proprie Latinis dicitur forus vel forum, a ferendo, vas vinarium, in quo lectius defertur uva, unde in dolium inane veniat, ut Varro loquitur, lib. I de Re rustica, cap. 34; inde fora, vasa praegrandia, in quae infertur uva et de quibus vinum defundi in dolia solet. Columella, lib. XI, cap. 2, et lib. XIII, cap. 18. Recentioribus vero forum est ληνός, torcularis lacus.

Fovela, fomentum, recreatio. II, 657 A, Incorporalitas est immunis a poena et a fovela.

Fovere. II, 817 A, Nam et nunc animas torqueri, foverique penes inferos. Alludit ad petitionem divitis 1306C avari, cum petiit guttam aquae a Lazaro, qui in sinu Abrahae foveantur: unde ortum paradoxum aliud Tertulliani, qui putavit, animas sanctorum in sinu Abrahae seu paradiso, sive sub altari foveri, et gaudere ad diem usque judicii; de quo, lib. de Anima, capp. 7, 9, 55, 56 et 58.

Fraternitas. II, 908 B, Quia facile virgines fraternitas suscipit. Locus obscurus; referri tamen posse videtur ad eleemosynam, qua fratres christiani libenter accipiebant virgines.

Fraudare. II, 1034 B, Unicis castris fraudatis, de Cambysae exercitu in Libycis Syrtibus, immensis arenarum cumulis cooperto atque obruto. I, 494 A, Qua alieno fraudando abstinemus.

Frequentia. II, 246 B, Exhibuit frequentiae, i. e. emisit in vulgus. I, 390 A, Frequentiae pleraque montium, intelligit feras bestias, frequentes in montibus, illorumque incolas, ut leones, ursos, etc.

Frictrices, foeminae lascivae, nefandae: graec. τριβάδες, ἀπὸ τοῦ τρίβεσθαι ἐναλλὰξ ὀλισβῷ. II, 1044 B.

1306D Frigere. I, 465 A, Nobis ab omni gloriae et dignitatis ardore frigentibus, oppos. calere, II, 247 A.

Frigidus, de deorum simulacris, in hoc etiam nihil a mortuis distantes, a quibus calor vitalis abest, I, 343 A.

Frons. II, 947 B, Oportebat igitur omnem communis disciplinae formam sua fronte proponi. Frontem Ecclesiae sine dubio vocat episcopos, presbyteros, diaconos. Oportebat, inquit, in fronte Ecclesiae christianae proponi ac pendere formam, h. e. tabulas totius disciplinae ecclesiasticae, ut sic praecederet edictum, quod universi sequerentur. Sed Rhenan. proverbialiter accipit, ut sit sua fronte proponi, libere et aperte proponi, non coacte.

Fructificatio. II, 458 C, Si enim fructificationes arbuscularum signum aestivi temporis praestant.

Fructus, fruitio. II, 457 C, De eodem adventu filii hominis, et fructu ejus.

1307A Frustra. II, 1034 A, Frustra ager, i. e. fallit, frustratur sperantes fructum.

Frustrari, deludere, declinare, aut declinare et trucidare. I, 372 A, Frustrandis bestiis mercenarius noxius, quia audacis illius artis maxima pars erat, impetum bestiarum eludere. Vid. Noxius. II, 381 B, Johannis ordinem frustra frustratus est. II, 556 A, Ut vero impossibilia contendens sophia frustrarat, i. e. decepta erat. Jun. conjicit, frustra erat.

Frustratorius. II, 731 B, Quanto magis vana et frustratoria.

Fruticare. II, 552 B, Quod in patris gloriam fruticasset, i. e. fruticis in modum prolatus esset. II, 825 A, B, Ita etsi in agnitionem sacramenti fruticat.

Fugari. II, 1045 A, In Bellonae mentes fugantur, i. e. in Bellonae templo furore corripiuntur, inde Bellonarii.

Fugere. II, 112 C, Qui fugiebat, rursus praeliabatur. Rhenanus vult graecum versum in textu fuisse positum, ἀνὴρ ὁ φεύγων καὶ πάλιν μαχήσεται. Demosthenes 1307B olim fugiens ex praelio illo Chersonensi, in quo succubuerant Athenienses adversus Philippum Macedonum regem pugnantes, foedam eam fugam ob clypeum abjectum exprobrantibus hoc versiculo solitus est respondere.

Fuligo. II, 1041 B, Oculos fuligine collinunt, i. e. stibio, nigro illo pulvere. Vid. Pulvis.

Fumus. II, 991 A, Nova emergit, jam non est seminis limo, non ex concupiscentiae fumo, sed ex aqua et spiritu mundo. Wower ex conjectura, fimo: quo, dum sono verborum studet, antitheton, familiarissimum Tertulliano genus, corrumpit. Ut enim seminis limo, hoc est, liquori terrae sordibus mixto aqua pura, ita concupiscentiae fumo, spiritui turbido crassoque spiritus mundus obducitur. Quod etsi finxerit ille respectu spiritus mundi, non tamen antiquorum abest sapientum scitis, concupiscentiae foedaeque libidinis cum fumo, qui mentes hominum involvat et occaecet tenebris: comparatio.

1307C Funambulus. II, 1000 B, Age tu, funambule pudicitiae et castitatis.

Fundere. II, 1041 A, Stolam fundere, i. e. stola fusiore uti. Stola autem erat indumentum muliebre, quo fere uti sine opprobrio non potuerant,

Funerare. II, 737 B, Propterea nec ignibus funerandum aiunt.

Funestare. II, 810 A, Funestatur mundi honor, omnis substantia denigratur.

Fungi. II, 1032 B, Fungitur, subaudi: munere illo habitum vertendi. Pamel. interpretatur paulatim interit, alii legunt stringitur. II, 426 A, Sic nec aliorsum pulsabo, quam unde sum functus, i. e. ubi et apud quem pulsem, nisi apud cum ipsum qui me vocat, et hac functione sui vocandi instruit. Metalepsis obscurior. II, 87, B, Non alias . . . hominem functo, τὸν ἄνθρωπον τετεληκότι, id est, τὰ ἀνθρώπινα. Hellenism.

Fungus. I, 655 B, Et aurium fungos. Fungi tubera appellantur ex ictibus enascentia et sanguinis collectione, translata a morbis arborum appellatione, 1307D de quibus Plin., II. N., lib XVII, cap. 24.

Funis. II, 355 B, De titulo quoque funis ducendus est contentionis. Funem ducere, proverbialis locutio, pro altercari cum aliquo. Tractum a ludo puerorum, qui sparteam restim ductitabant, et tamdiu trahebant, donec aut rumperent, aut alteruter, omissa funis prehensione, in nates caderet. II, 597 A, Alternis vicibus contentioso fune. II, 984 C, Sed non decet ultra de auctoritate Scripturarum ejusmodi funem contentiosum alterno ductu in diversa distendere. II, 843 B, Nolo nunc contentioso fune deducere.

Furiae, Bacchantium furores. I, 306 A, Licet Baccho jam Italico furias vestras immolaritis. II, 987 A, Reliquas autem libidinum furias impias.

Furtivus. II, 750 C, Quotiens item corpore afflicto furtivum sibi anima gaudium exquirit.

Furunculus. II, 315 A, Lupus aut furunculus non latet.