T

Tabella. II, 906 A, Hae sunt tabellae priores naturalium sponsalium et nuptiarum, quibus natura puellam obstringit sponsalibus et nuptiis. In tabulas 1375A enim ut plurimum sponsalitiae conventiones referebantur. Hae tabulae signatoriis eorum qui interfuerant, annulis obsignabantur.

Tabernacula, tabernae. II, 976 C, Balnea et tabernacula in nonam usque cluduntur.

Tabulae, dicebantur plicae laxioris panni eo quod aliae aliis in modum tabulati essent superpositae. Ferrar. de re vest. Inde tabulatus; q. v. II, 1046 A, Jam deficientibus tabulis. II, 83 A, Habes communem istam legem in publico mundi, in naturalibus tabulis.

Tabulatus. II, 1031 B, Tabulata congregatione, i. e. umbone ex pluribus tabulis coacto, seu multiplici contabulatione coacto.

Talia, rugae et plicaturae, quasi scissurae. II, 1046 A, Et inde deducat in talias. Alii legunt tabulas, alii tilias.

Tam. II, 187 B, Hermogenis autem doctrina tam novella, nempe quam aliae illae haereses, quibus de posteritate solemus praescribere. Jun. mavult tantum.

1375B Tangere. I, 488 A, Deum tangimus: tangi dicebantur dii, cum afficerentur votis et petita cordi haberent.

Tantum quod, est graec. πλὴν ὅσον, πλὴν ὅτι. I, 281 A, Bonus vir Caius Seius, tantum quod Christianus. II, 426 B, Ad deum autem novum nemo sero pulsasset, tantum quod lucescentem.

Tantus, subaud. numerus. I, 262 A, Et sunt tanti quanti et denotamur, i. e. tanta est eorum multitudo, quanta vos non praeterit. I, 281 A, Tanti non est bonum, quanti est odium Christianorum, i. e. non tam gaudent uxorem ex adultera pudicam, filium ex immorigero subjectum, servum ex improbo fidelem, quantum quasi detrimento moerent transgressos ad hoc nomen, quod non factum, vel damno suo pacisci velint. I, 480 A. Tantos ad unum, i. e. tot Christianos, etc. II, 255 A, Quem tantis retro saeculis nominem.

Tardabilis. II, 722 A, Rigore tardabili.

Taurea, scutica seu lorum valentissimum ex corio 1375C bubulo. I, 626 B, Alii inter venatorum taureas scapulis patientissimis inambulaverunt. Juven. Sat. VI: Taurea pavit continuo flexi crimen facinusque capilli.

Telinum, unguentum dictum a Telo, una ex Sporadibus insula, quam Callimachus Agathussam appellavit. Plin. II. N. lib. XIII, cap. 1. II, 1042 A, Quod apud Omphalen balsamo aut telino spero factum.

Temenus. II, 1035 B, Unus ex Herculis posteris, Messenios Peloponnesi populos rexit: alii legunt, qui a Temeno; alii, qui cum Timeno.

Temerarium, temere et sine arte factum, sive ex obvia quacumque materia. I, 430 A, Temeraria de cespite altaria.

Temperare. I, 276 A, C, Apud vos soli quaestioni temperatur, h. e. ad quaestionem dumtaxat adhibentur tormenta, expressaque confessione illico cessant.

Tempestivitas, ex graeco ὡραῖος τῷ κάλλει. II, 330 B, 621 A.

Temporalitas, tempestas anni. II, 1031 B, Si quid praeterea conditio vel dignitas vel temporalitas vestit.

1375D Tenebrae. Caninae tenebrae ceciderint, i. e. ad canis motum lumen extinguatur, lucerna cadente.

Tenebricus, niger. II, 1045 A, Eum ob diversam affectionem tenebricae vestis.

Tenebrosus, σκοτεινός. II, 318 A, 651 A, Ita vocatur Heraclitus ob nimiam illam obscuritatem, quam affectabat, Heraclitus ille tenebrosus.

Tenere. I, 648 B, Teneo testimonium caecitatis, i. e. accuso caecitatis. II, 158 A, Monarchiam, inquiunt, tenemus, i. e. Deum unum asserimus.

Tenus, vinculum, laqueus: Τενίαι, δεσμοὶ, διαδήματα, Hesych. II, 1038 B, In restis pristini modum, quam philyrae tenus junxerat.

Tenus. I, 483 A, Oculis tenus: sens.: si quae illic forte arbores supersunt, spectantium quidem oculis poma promittunt, sed ea poma carpentium digitis contacta solvuntur in cineres.

1376A Terminus. II, 1005 A, Adversus terminum Domini, h. e. adversus sententiam et determinationem Domini. Etenim Tertulliano determinare et judicare, pronuntiare, definire judicio.

Terrigena. II, 299 A, Inter aquigena et terrigena animalia, ὑδρογενῆ καὶ γηγενῆ τῶν ζώων.

Testitrahus, qui testes trahere videtur, ob eorum magnitudinem. Voss. Rhetor. lib. IV. Alii textitrahum, ἑλκεσίπεπλον, II, 1031 B. Alii vestitrahum, aut textitrahum.

Testudo. I, 624 A, Testudinem densando. Praeferenda sine dubio haec lectio omnibus caeteris. Intelligenda enim haec verba de testudine scutorum, quae densatis scutis fiebat. Liv. lib. XLIV: Quadrato agmine facto, scutis super capita densatis, stantibus primis, secundis submissioribus, tertiis magis et quartis, postremis etiam genu nixis, fastigiatam sicut tecta aedificiorum sunt testudinem faciebant.

Tetrao genus avis, cujus meminit Plin. II. N. lib. X, cap. 22; Athen. τά τε τῶν φασιανῶν, οὓς τετράωνας. 1376B II, 261 A, Una tetraonis pennula.

Tetricus. I, 1329 B, Vobis autem nulla procedendi caussa non tetrica, i. e. non gravis, non seria, non sancta.

Thamnus, θάμνος, planta quaevis fructicans, et copiose subolescens. II, 702 B, Thamnus et piscis fui. Exstant de hac re Empedoclis ipsius versus apud Diogenem Laertium; sed longe emendatiores apud Clementem Alexandrin. Strom. 6, in hunc modum: Ἠδὴ γάρ ποτ᾽ ἐγὼ γενόμην κοῦρός τε, κόρη τε, θάμνος τ᾽ οἰωνός τε, καὶ εἰν ἁλὶ ἔλλοπος ἰχθύς.

Thensa, II, 95 B, sive potius Tensa, a tendendo, ut monet Asconius. Erat, auctore Festo, vehiculum argenteum, quo exuviae deorum ludis circensibus in circum ad pulvinar vehebantur, I, 638 B.

Thistri, I, 703 A, Ut Cincius Severus, qui Thistri. Jun. legit Thustri vel Thystri, liberum Africae mediterraneae oppidum: θυσδρός Ptolemaeo, ac fortasse θυσδρίς; unde Thusdritanus Plinio, lib. V II. N. cap. 4, et lib. VII, cap. 4. Latinius reponit Thysdri, ex Sallustio, 1376C Oppio et aliis. Sed apud Plinium sine aspiratione legitur. Est autem Cincius Severus sine dubio idem, qui et Cingius Severus Lampridio dicitur in fine Commodi. Ac fortasse etiam haec caussa fuerat, cur a Severo traditus sit morti ad inimicorum accusationem, ut Spartianus in Severo meminit.

Thori. I, 452 B, Thoros in publicum educere, sunt lectisternia et pulvinaria.

Thurarius, qui thura vendit. I, 677 A, Nisi si quis et de thurario dissimulabit.

Tiberis. I, 455 A, Testis et Tiberis. Gothofred. refert hoc ad domum Tiberianam seu palatium Caesarum. Sed olim fluvii ripam vulgus accolebant, potentiores montes occupabant. Cum itaque de plebe loquatur, nihil commodius, quam habitationis locum indigitare potuit.

Tibicinare. II, 717 A, Nec ut ipse tibicinandus, i. e. fulciendus tibicine et sustentaculo; metaphora a structuris.

Titulare. II, 620 B, Magos quoque Samaritanorum 1376D appellatione titulavit, i. e. titulo notavit atque appellavit. II, 936 D, Etsi digamiam tibi tituleris. II, 667 B, Quis non animae dabit summam omnem, cujus nomine totius hominis mentio titulata est?

Titulus. II, 1045 A, Superque omnes apices et titulos, melius tutulos. Tutuli erant pilei sacerdotales, unde apud Varronem, sacerdotes tutulati. Turneb. Advers. XXVI, 10: «Tutulum pallium erat, quo sacerdotes ad sacra accessuri caput tegebant tutabanturque.» I, 525 A, vel de titulo Pythiae discens, respicit nobilem illam inscriptionem Delphis ad fores Apollinis, γνῶθι σέαυτον. II, 965 B, Habet enim et abstinentia vini suos titulos. II, 310 C, An delectabit titulus officii. I, 1219 A, Quasi titulo Pauli de suo cumulans, i. e. quasi aliquid titulis et gloriae Paul, de suo adderet, quod cumuli esset instar. II, 987 B, Nullum aliud in talibus titulis firmandis. Titulos vocat legis 1377A divinae capita, eodemque significatu supra damnationis titulos dixit. II, 939 B, Ut uterque titulus sanctitatis in Christi censu dispungeretur. Utitur metaphora a ratiocinatoribus ducta, et a censoribus, qui in tabulas referunt nomina et titulos eorum qui profitentur. Vid. Dispungere. II, 255 C, Quem titulum incidemus, ex duobus, deo Marcionis? Incidere est notare aliquid in monumentis rerum gestarum. Cic. Incidere elogium in aes, marmor, etc. Plin. de Pomponio magno, lib. VII, cap. 26, commemorat titulos victoriarum et triumphorum notatos. Quem ad modum alludit Tertull., ut sit publico cognomento honestare vel infamare, et elogio nobilitare.

Tonsura. II, 700 B, Revera lues et fames et bella, et voragines civitatum pro remedio deputanda, tanquam tonsura insolescentis generis humani. Simile est de Pallio, cap. 2.

Tormentum. II, 1046 B, Calces nihil dicimus, propriumque togae tormentum. Salmas. leg. termentum togae, h. e. id in quo toga terminatur: et calceus togae 1377B est terminus. Proprium togae hic dicit, quia apud Romanos nec toga sine calceis nec calcei sine toga sumebantur. II, 122 A, Hamatile spiculum in summo tormenti ratione restringens, i. e. prout in scorpione, bellico tormento, per illud tempus videbatur. I, 1303 A, Eleemosynae sine tormento. Christianae maritus ethnicus, ubi de suis rebus aliquid abesse sibi notaverat, ab uxore fortean in christianos pauperes delibatum, plerumque adeo saeviebat, ut servos uxoris torqueri juberet. At cum ambo christiani, tunc eleemosynae sine tormento.

Traducere, in lucem exponere, aperire, detegere. II, 45 C., Sic facilius traducentur. II, 156 A, Traductae dehinc, i. e. manifestatae confutataeque. II, 105 A, Aut homines ejus fuisse traducat, i. e. ostendat, demonstret homines fuisse diaboli, qui, deserto Deo, defecerint ad diabolum. II, 115 B, Dum nolo traduci quod sum, confessus id esse quod nolo traduci, id est Christianum. II, 671 A, Si etiam prophetes ejus, occulta cordis traducendo probatur. II, 1028 A, Ut 1377C traduceret cogitatus. II, 647 C, Quae vim istam perniciosissimam sola traducit, i. e. quae christiana potestas sola daemonas abigit, migrare cogit, excutit de hominibus, adjurando scilicet. I, 446 A, Traductione non traduces proximum tuum. Graec. Levit. XIX: Ελεγμό ἐλέγξεις τὸν πλήσιον σου.

Traductio, illustratio, demonstratio, detectio. II, 35 A, Ne pariter admittantur traductiones eorum, i. e. documenta certa, quibus mendacia sua traducantur atque ridenda propinentur. II, 621 B, Minantes traductionem uniuscujusque cordis. Rigalt. exponit de vi gratiae spiritalis, quae divinorum praeceptorum sagittis conscientiam cujusque transadigit. II, 308 B, Ut traductionem sui sentiunt, i. e. cum erroris arguuntur et convincuntur.

Tradux. II, 32 B, A quibus traducem fidei, i. e. translationem fidei de una ecclesia in aliam. Ecclesiae nempe mutuo quasi per manus apostolicam doctrinam sibi tradidere. I, 1257 B, Ad traducem illum 1377D ejus, quod a Malo hauserat, facit. Sensus: Evam solam convenerat Satanas, solam afflaverat spiritu impatientia infecto. At illa impatiens etiam tacendi pravam Satanae suggestionem transfundit in suum Adam. Itaque ipsa fuit peccati tradux in Adam, et exinde illum fecit ejus peccati adtraducem, h. e. administrum et socium traducendo in communem prosapiam peccato. II, 661 A, Sed quoniam omne tenue atque perlucidum aeris aemulum est, hoc erit anima, qua flatus est, et spiritus tradux.

Transfiguratio. II, 191 A, Transfiguratio est interemptio pristini.

Transfretare. I, 1227 A, Itaque universam vitae conversationem sine gubernaculo rationis transfretant.

Transfunctorium, quod et perfunctorium est, quod levi cura fit, et aliud agendo, tum videlicet non curamus, ut aliquid bene fiat, sed tantum ut fiat. II, 278 B, Et ipsa transfunctoria praecepta.

1378A Transitus. II, 888 B, Ex quo transitum suae aetatis fecerint, i. e. pueritia excesserint.

Transcribere, in alium transferre. II, 1036 A, Quot census transcripti? II, 619 B, Antequam transcripta esset in Syrophoenicen.

Tributum. II, 336 A, Aut sanguinis tributo, de menstruo. I, 1252 A, Totius generis tributa, i. e. conceptum nutricationemque foetus in utero, et partum ipsum animalium omnium.

Trichea. II, 565 A, aspera. Jun. legit trechea seu trachea; graec. τραχεῖα, ἢ τρηχεῖα.

Trinitas. II, 19 A, Trinitas hominis, scil. homo hylicus seu choicus, i. e. materialis et terrenus; homo psychicus, i. e. animalis, et homo spiritalis. Ita Valentinus censebat. II, 684 A, Ut adhuc trinitas Valentiniana caedatur. II, 673 B, Ecce enim tota haec trinitas, nempe partium seu affectionum animae, ratiocinantis, irascentis et concupiscentis. Animae triplex munus in Evangelio indicatur.

Trucidare. II, 986 C, In cubiculis an in turribus 1378B pudicitia trucidetur.

Trulla, vas cavum, in quo ventris onus deponitur, sub sella familiarica. I, 344 B, Aliquando in trullam de Minerva.

Tunica, II, 1030 C. Tunica Carthaginiensis a Romana differebat, quod haec sine manicis et brevior esset, illa manicata et longior. Gell. N. A. lib. VII, cap. 12.

Turba. II, 545 B, A turba eorum, i. e. a turba deorum gentilium, et argumento ejus aliam frequentiam aeonum sive saeculorum hominibus persuadere, ut Valentiniani faciunt.

Turpe. I, 517 A, An hoc turpius. Turpe sacrificium malus homo, quia nihil Deo nisi perfectum in suo genere immolari debet; infra: Cum enecta et tabidiosa et scabiosa quaeque mactatis.

Turpiloquium, αἰσχρολογία, II, 1014 C.