73.

De S. Cornelio hvnuras.

1. Te, Christe, patris verbum,
virtus inclita,

Submissis laudum quaesumus
praeconiis,

Hujus diei festa celeberrima

Superna semper fac nitere
gratia,

Quam frequentare nos dedisti
annua.
2. Haec namque dies, triumphali
gloria

Per quadrifidi vernans mundi
climata.

Immensa nobis repraesentat
gaudia.

Honore sacra et cultu dignis-
sima

Religionis sub ope gratuita.

3. Hanc miles fortis et bellator
strenuus,

Eomanae arcis antistes Cor-
nelius,

Sacri cruoris purpura vit notulis,

Quam rutilantem velut solis
lampadem

Suis praecelsis consecravit
meritis.

i. Qui sanctitatis luce pollens

fulgida
Sacerdos atque grata factus

victima,
Obtulit sese mactandum per

jugula
In pastorali summa vigilantia,
Pii magistri secutus vestigia.

5. Unde perenni trabeatus Infula,

Et pretiosa segmentatus stra
gula

Inter sacrata martyrum col-
legia

Ovat micatque Immortali lau-
rea

Melosque Christo laude pangit
sedula.

6. Sit ergo perpes atque decens

gloria,
Sceptrum perenne, laus et jubi-

latio
Patri natoque cum aeterno

flamine,
Quibus majestas virtus et par

unitas
Per universa semper exstat

saecula.