610 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

studiosum opus eum ad precandum impellebat eundemque ad se Deo in

fide impensius committendum. Haec omnia ad maiorem Dei gloriam et ad

maiorem hominum salutem, eo quod vivere, docere ac praedicare potuit,

quandoquidem ante omnia se esse sicut Christi cor conatus est, scilicet

Dei cor quod se propter amorem « exinanivit ». Sic eius cor eiusque mens

tendebantur ac sancte inquietabantur, quod est eius qui Deum quaerere

non cessat, ut Eum inveniat atque inventum ut adhuc semperque quaerat.

Sibi sancti Augustini verba adscripsit, quae volunt: orare ut desideretur

ac desiderare ut cor dilatetur, ita ut in Deo residat. Homo hic Dei Christi

fragrantiam quoquoversus diffudit, ideo suas propter insignes virtutes et

apostolatus ubertatem sibi admirationem conciliavit; aliis verbis sanctus in

vita, in morte et post mortem habitus est atque eius memoria cultui nexa

est, quem Dei populus sua sponte ei tribuit, qui confestim ei beati titulum

impertivit.

Episcopus Anneciensis Societatis Iesu rogatu, mense Iunio anno MDCC-

CLXIX, Processus de sanctitatis fama cultuque ab immemorabili tempore

praestito est incohatus. Beatus Pius IX, die V mensis Septembris anno

MDCCCLXXII publicum cultum confirmavit, qui saeculorum decursu numquam

est intermissus. Propter nuper admotas preces, quas Superior Generalis

Societatis Iesu, P. Adolfus Nicolas, et Anneciensis Episcopus, Venerabilis

Frater Ivo Boiveneau adhibuerunt, Nos Ipsi, audito Venerabili Fratre Nostro

Angelo S.R.E. Cardinale Amato, Praefecto Congregationis de Causis Sancto-

rum, facultatem fecimus ut ad hanc rem procederetur. Parata Positione super

canonizatione aequipollenti, cum plane comprobarentur virtutes heroum in

modum exercitae et fama signorum quam beatus est circumfusus, casus die

VIII mensis Octobris anno MMXIII a Consultoribus Historicis felici cum exitu

est pervestigatus, tum a Consultoribus Theologicis die IX mensis Novembris

anno MMXIII est perpensus, qui agnoverunt eiusdem heroicas virtutes. Sic

porro iudicarunt Patres Cardinales Episcopique in Sessione Ordinaria die

XVII mensis Decembris anno MMXIII.

Itaque, eodem die omnibus mature perpensis et certa scientia, divino

auxilio invocato, sententiam Congregationis de Causis Sanctorum ratam

habuimus et statuimus item ut cultus, huic strenuo sancti Ignatii de Loyola

discipulo, nunc et deinceps ad totam Ecclesiam deferretur. Itaque ad Dei