ACTA APOSTOLICAE SEDIS

 608 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 609

 610 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 611

 612 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 613

 614 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 615

 616 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 617

 618 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 619

 620 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 621

 622 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 623

 624 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 625

 626 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 627

 628 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 629

 630 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 631

 632 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 633

 634 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 635

 636 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 637

 638 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 639

 640 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Francisci Pp. 641

 642 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 643

 644 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 645

 646 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 647

 648 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 649

 650 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 651

 652 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 653

 654 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 655

 656 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio de Causis Sanctorum 657

 658 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Congregationum 659

 660 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Congregationum 661

 662 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio pro Episcopis 663

 664 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Congregatio pro Episcopis 665

 666 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Benedicti XVI Pp. 667

 668 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Benedicti XVI Pp. 669

 670 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Congregationum 671

 672 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Acta Congregationum 673

 674 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Diarium Romanae Curiae 675

 676 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

 Diarium Romanae Curiae 677

 678 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

Acta Francisci Pp. 609

Sancti Ignatii exercitiis spiritalibus efformatus, Favre continenter in

humilitate institit ideoque sua interior libertas adolevit, quae effecit ut res

adversas tamquam gratiam acciperet. Hac alta humilitate munitus, beatus

Petrus agnovit quo pacto Consilia evangelica, sicut peculiaris ratio cum

Deo cooperandi, habeant pondus in virtutibus theologalibus amplificandis:

oboedientia fidem roborat, paupertas spem auget, castitas amorem acuit.

Eius vita intellegere possumus quemadmodum ei oboedientia significaverit

perduci sicut Abraham, oboedientia scilicet fidei quae eum fecit instrumen-

tum, omnia opera bona acturum. Id factum est artam ob necessitudinem

cum Christo crucifixo eiusque ob oboeditionis imitationem « usque ad mor-

tem, mortem autem crucis » ( Philp 2, 8) constitutam. Anno MDXL, rursus

Summo Pontifice imperante, Germaniam petivit, ubi colloquia participavit

quae Vormatienses pactiones genuerunt. In vero spiritali oecumenismo re-

conciliationis fraternitatisque vixit. Cum iam studiorum curricula Lutetiae

Parisiorum ageret, Lutheri opinationes attigit. Inter primos ille annumera-

tur, qui per reformatam cleri vitam Lutheranas opiniones debellare cuperent,

de necessitate sibi conscius ad primigeniam Ecclesiam redeundi, videlicet

ad vivendi Iesu rationem. Complura diplomatica officia absolvit eodemque

tempore docuit et in tota Europa est concionatus, in Germania, tum in

Lusitania, tum in Hispania, rursus in Italia, ubi anno MDXLVI sicut Peritus

Theologus ad Concilium Tridentinum participandum vocatus est. Mense Iulio

eiusdem anni Romam rediit, ubi die I mensis Augusti laboribus morboque

correptus, pientissime e vita excessit.

Altissimae spiritalitatis sacerdos, inter praecipua suae vitae opera com-

munionem cum Domino colendam putabat. Mire quam hoc studium illis

transferebat spiritalia exercitia agentibus, quae sancti Ignatii ex ingenio

oriuntur. Mirabiliter ipse effecit ut sive per praedicationem, sive per exercitia

auditores intellegerent fundamentum fidei itineris in precationis vita niti,

unde ad vitam missionariam, ampliore sensu consideratam, vocatio manat.

Apostolicum studium inter praecipuas spiritales eius qualitates adscribitur.

Quo magis beatus Petrus Favre Dei Spiritu imbuebatur, eo magis in libertate

et interiore claritate progrediebatur atque apostolico item operi se dicare

poterat. In eo operis precationisque, actionis contemplationisque frugifera

facta est commixtio. Precatio opus sustinebat idque frugiferum reddebat,