M

1328D

Macellum. II, 975 A, Et si claves macelli tibi tradidit permittens esui omnia. II, 883 B, C, Sed accepisti dentes ad macellum corrodendum. Quemadmodum Moevius ille Horatianus: Pernicies et tempestas barathrumque macelli.

Machaera. II, 1006 C, Exerta acies, machaerae spiritalis. II, 638 A, Sicut machaerae conditionalis comminatio.

Mactare. II, 977 A, Ille denique idolo gulam suam mactat. II, 998 A, Et rursus ille mactabitur Christus.

Magisterium, II, 1047 B, Sapientes vocas totum quietis magisterium. I, 1249 A, Exhibendi fiat magisterium.

Magnanimis. I, 1268 B, Dilectio magnanimis est. Ita vertit Tertullianus Paulinum verbum μακροθυμεῖ. Cyprianus aemulator Tertulliani, sed styli purioris: Charitas, 1329A inquit, magnanima est. Idem μακροθυμίαν magnanimitatem reddidit in eleemosyna.

Male. II, 36 B, Imo non mihi tam male est, i. e. non sum furiosus aut mente captus. II, 681 B, Contra quibus de aedificio male est.

Maliloquium. I, 632 C, Neque lignum ad maliloquium.

Malle, cupere, favere. II, 1031 A, Et Romanis Deus maluit.

Malus, ὁ πονηρός. I, 1321 B, Christianus a malo illo adjuvabitur I, 686 A, Sed quoniam ita malus circumdedit saeculum idololatria. I, 692 B, Per quem te malus honori idolorum, etc.

Manare. II, 663 A, Manante impetu, i. e. labente, fluente: de angue.

Manceps, auctor, qui proprie possideat ipse. I, 332 B, Mancipem quemdam divinitatis. I, 664 A, Quod ad idolorum mancipes pertinet. I, 643 A, Musas et Minervas et Mercurios mancipes habent, i. e. auctores et praefectos, ac curatores summos, qui sibi publice hanc 1329B procurationem depoposcerint, quasi redemptores publici.

Mandare. II, 163 A, Et quae mandatus est a patre, hellenism.; ἅτινα ἐντέταλται pro eo quod est, mandata accepit.

Mandator, qui aliquid agendum committit. Mandatorius qui suscipit. II, 323 B, Quem nunquam mandator designavit.

Mandatus. I, 1211 A, Mandatu tamen non et potestate. Sic etiam Sueton., sed tantum sexto casu.

Mandibulum, a mandendo: glossar. φάντωμα. II, 662 B, Demonstra mandibula.

Manere. II, 619 A, Maneant enim orientales illi magi, i. e. exspectent, ut Terent. Phorm. Mansurus patrem. Jun. mavult mantant vel mansitant. Mandare autem et mansitare est frequenter manere et manendo observare, auctore Festo. I, 1263 A. Manere nos omnis vani et supervacui dicti reatum.

Manticularius, fur, qui crumenas scrutatur. Manticulari 1329C est, Festo auctore, furandi gratia manticulas attrectare. I, 496 B.

Manus. I, 468 A, Ut ad Deum quasi manu facta, i. e. ut apud Deum collectis manipulatim copiis. II, 253 A, Conveniens enim, et quodammodo injecta manu detinens. I, 1208 A, Accommodatis desuper manibus alio spiritu tactae claritatis animare. Vitruv. Cum pinnae manibus tactae propellunt et reducunt continenter regulas, alternis obturando foramina, alternis aperiundo, ex musicis artibus, multiplicibus modulorum varietatibus sonantes excitant voces.

Manualis. I, 477 A, Aqua manualis, quae manibus abluendis effundebatur, ad discrimen balnearum, quibus ante coenam utebantur.

Mappa, dicebatur panniculus candicans, quem praetor sive ludorum editor mittebat sive attollebat daturus signum committendis ludis, unde et Quintillian., lib. I, cap. 5, usurpatum circo nomen appellat. Inde mappam mittere pro signum quodlibet dare, proverbialiter dixerant. I, 648 B, Non vident quid sit, missam 1329D mappam putant.

Margo, extremum viae publicae. II, 1048 A, Soleo de qualibet margine vel ara medicinam moribus dicere. Turneb. vult imagine. Loquitur autem hic in Pallio philosophus non Christianus. Eo enim adduci Christianus non potuit, ut in aram saliret concionis ergo: quippe aras et sacrificia detestabantur et exsufflabant tunc temporis transeuntes Christiani.

Martyrium. II, 63 A, Martyria negat esse facienda, i. e. martyrium obeundum pro Christi nomine, scilicet, quia Christum pro nobis passum negat. II, 125 A, Degustato martyrio in carcere esuriunt. Rigalt. legit degustata martyria, hoc sensu, exoptant martyria consummare quae tantum degustaverint, fustibus vel ungulis verberatique quasi extrema tantum cute perstricta.

Martyr. II, 970 B, Martyribus incertis, i. e. quorum fides minus spectata, neque satis explorata.

1330A Marrucinus. II, 515 A, Et hic non Marrucine sed Pontice. Marrucini furtivis dolis et artibus fuerunt celebres, ut ex Catulli epigrammate XII notat Latin.; Pontici vero stupore mentis. De Marrucinis videndus Strabo, lib. V.

Massalis. II, 224 B, Massalis illius molis, id quod apud Ovidium, rudis indigestaque moles. II, 402 B, In dominum, ut in massalem suam (Johannes) summam, i. e. integram.

Massaliter. II, 570 A, Atque ita massaliter solidata. II, 118 C, Massaliter totae Ecclesiae tributum sibi irrogaverunt, i. e. simul et pro omnibus, non sigillatim pro hoc aut illo.

Materiarius. II, 219 C, Caeterosque materiarios haereticos, i. e. qui materiam aeternam esse volunt.

Mathesis. I, 672 A, De Christo scilicet est mathesis hodie, i. e. hodierna mathesis est disciplina Christi. Stella Christi, hoc est genesis Christi, exempla et mandata ejus observanda sunt nobis et praedicanda. Le Prieur ironice haec verba intelligi vult; non apte 1330B satis.

Μάθησις. II, 687 A, Μαθήσεις ἀναμνήσεις, id est discentias reminiscentias esse. Locus hic haud dubie ex Phaedone, non ex Timaeo Platonis desumptus est. Sic enim ibi legitur, sed et secundum illum sermonem, inquit Caebes, si verus est, o Socrates, quem tu frequenter referre soles: Ὅτι ἡμῖν ἡ μάθησις οὐκ ἄλλο τι ἢ ἀνάμνησις τυγχάνει οὖσα.

Matrix, σημεῖον τῶν ὀνομάτων in Glossario, matricula in jure, i. e. regestum officiorum, sive indiculus. II, 118 C, In matricibus beneficiariorum et curiosorum. II, 599 B, Quasi matrix omnium praeceptorum Dei. II, 211 B, Videbitur materia etiam boni matrix. II, 803 B, Splendidior atque nobilior de obsoletiore matrice. II, 304 A, Ipsamque matricem earum, bonitatem.

Matrimonium. I, 532 A, Rogo secundum matrimonium dedit, i. e. sese in rogum potius intulit, quam ut matrimonio secundo Hiarbae, Maurorum regi, qui 1330C ambiebat etiam cum mimis ipsam, conjungi pateretur. Justin. lib. XVIII.

Matthaea. I, 614 A, Cum obsoniis et matthaeis tibi potius parentans ad busta recedis. Jun. legit mattyis. Athen., lib. XIV, ματτύη πᾶν τὸ πολυτελὲς ἔδεσμα, et inde ματτυάζειν et ματτυολοιχός. Hic singulari quadam significatione, τὰ ἔπαικλα, tragemata, bellaria, secundas mensas videtur significare, cum praecesserint obsonia. In hoc genere sunt macteae latinis dictae a mactando, i. e. honorando, cupediae, scitamenta honoraria et bellaria idem dicta. Sueton., in Calig., XXXVIII, multis venenatas macteas misit; et inde macteolae Arnobio, lib. VII. Alterum itaque legendum aut mattyis, aut macteis. Ex his constabat silicernium, quod tenuioribus in Exquiliis aut ad Puticulos extra portam solebat exhiberi Romae, puta convivium quod in sequentibus nominatur.

Maturare. I, 1229 A, Cum rursus ad suam misericordiam maturavisset, i. e. mature se recepisset et in tempore. Sic Cyprianus gratiam maturantem dixit.

1330D Mederi, passive. I, 1246 A, Tamen quae per insuavitatem medentur. I, 1206 A, Nunc spiritum medentur.

Medicare. I, 1204 B, Igitur medicatis quodammodo aquis per angeli interventum. I, 1205 A, Si religione aquam medicari putant.

Medietas. I, 1202 B, In medietate distinctis aquis fecit.

Medium. II, 908 B, Sed et illis in medio est, i. e. palam, in aperto. II, 736 A, Opus autem mortis in medio est.

Mediocritas. II, 123 A, Acerba mediocritas et isti, idem est quod ab initio dixerat: Magnum de modico malum.

Memoria, genus, affinitas sanguinis. I, 326 A, Ut ita sparsum genus per commercia humana concurrant in memorias suas. Memorabilia: I, 379 A, Caetera memoriarum. I, 386 A, Historiarum canas et memoriarum, i. e. historiae et memoriae canae. Differunt 1331A autem historiae et memoriae, quod hae significent archiva, ut mox loquitur, seu commentarios; illae vero congestam in rerum gestarum libros historiam. II, 960 C, Occupatis memoriae locis, impeditis sapientiae membris.

Mendacium, quod vere non est, idolum. I, 416 B, Qui mendacium colentes. II, 31 A, Expositionum earum mendacia, i. e. earum expositionum, quas gignunt Scripturarum adulteria. II, 86 B, Si enim mendacium divinitatis diabolus operatur.

Mentiri. II, 898 C, Si ita virgini caesum capillum decori mentitur. Sensus est: Viderit saeculum, si adeo mentitur decori, hoc est, si tam prave decori favet, ut caesum virgini capillum decori esse mentiatur, cum sit potius dehonestamento. Alium sensum quaesivit Latinius, litera detracta, si ita virgini caesum capillum decori metitur, ut sit sensus: Viderit saeculum, si talem tribuat mensuram decori, caesum virgini capillum ut puero promissum. Quae conjectura non displicet.

1331B Mercenarius. I, 270 A, Mercenaria advocatione, i. e. advocato mercede conducto. I, 372 A, Mercenarius noxius. Vid. Noxius.

Mereri, consequi, nempe haec significatio demum post Ciceronis tempora invaluit, suspicionem merebuntur alicujus conscientiae, h. e. in suspicionem venient, se non ignorare hujus caussae, quam tamen damnant, justitiam. Curt., VI, 11, 40. Plin., lib. I, epist. 8. Minuc. Felix, in Octavio, V, 13. I, 274 A, Meruit poenam, i. e. poena affectus est. I, 400 A, Meritum fuit delictum eorum, i. e. meruit. I, 448 B, Qui merear impetrare, i. e. qui consequar. II, 202 B, Si meruerimus illi esse, i. e. assequamur. II, 378 A, Veniam meruisse. I, 688 A, Qui familiaritatem regum merebantur.

Meritorium. II, 550 B, Meritorium factus est mundus, i. e. domus coenaculis referta meritoriis (ut Sueton. vocat Vitellio, cap. 7) , quae locantur quaestus gratia, quae eadem dicuntur meritoria. Juvenal., 1331C Satir. III: Nam quae meritoria somnum admittunt.

Meritum. II, 572 C, Merito unius proverbii, i. e. attributione. II, 510 C, Dominum et hic retributorem utriusque meriti, i. e. boni et mali. II, 814 C, Idcirco cum auctoribus merita communicare. I, 1154 A, Meriritum fidei vocat, quod Deum patrem appellare nobis liceat.

Meropes. II, 1032 B, Aelian., lib. III, refert Silenum quemdam Midae, Phrygiae regi, persuasisse extra hunc mundum alium esse, in quo homines Meropes appellarentur.

Messis. II, 740 B, Sic rapida quaeque mors ut cervicum messis.

Metallum. II, 1038 A, Pellitus orbi, ut metallo datur, i. e. tanquam ad metalla damnatur. Conf. Genes., III, 17, 18. I, 1309 B, Metalli refuga, de torquibus et armillis, qui a communi metallorum sorte seipsum eximit.

Metari. II, 912 B, Nobis Dominus etiam revelationibus 1331D velaminis spatia metatus est, i. e. constituit fines et terminos. II, 988 B, Ab idololatria metamur. II, 577 A, Inferius illum metatur medietatem Achamoth.

Metatio, locus in quo metamur. II, 1032 B, Nostra certe metatio, i. e. hic mundus, in quo vivimus. II, 669 B, Et quibus in corpore metationibus sequestrentur.

Metator. II, 255 B, Arbitro et metatore initii et finis.

Metere. II, 504 B, C, Cujus et litera metens carnem ejus, i. e. lex circumcisionis.

Μὴ θεομάχειν. I, 702 B, Noli cum Deo bellare. Bis in Actis Apostol. μὴ θεομάχωμεν. Cicero, in lib. de Senect.: Quid est enim aliud gigantum more bellare cum diis, nisi naturae repugnare.

Μετεμψύχωσις, II. 702 A.

Μετενσωμάτωσις, II, 702 A.

Μετοικία. II, 700 A, Dum solemnes etiam migrationes 1332A quas μετοικίας appellant; alii legunt ἀποικίας, nil interest. Phavorin.: Μέτοικοι λέγονται οἱ καταλείποντες τὴν ἰδίαν πόλιν, καὶ ἄλλην οἰκοῦντες.

Mica. II, 655 B, Aut micas de minutiloquio Aristotelis infersit. Micas et minutiloquium dicit λεπτολογίαν, scribendi genus subtile, concisum, quale est Aristotelis. Junius legit intersit. Est autem intergere, ἀπομάσσειν, in Glossario nutricum proprium, quae intergendo pultem exhibent parvulis, tanquam si digitos intergerent ad malas ipsorum.

Milesiae. II, 686 C, Per quod historias et milesias aeonum suorum. Latin. historias aeque milesias, vel historias easque milesias. Milesiae appellantur Latinis fabulae magnificae atque ὑπερτραγωδούμεναι. Julius Capitolinus in Clodio Albino: Milesias nonnulli ejusdem esse dicunt, quarum fama non ignobilis habetur, quamvis mediocriter scriptae sint. Videntur autem Milesiae dictae propter vanam Milesiorum gloriationem de oraculo Didymaei Apollinis in Branchidis, cujus templum cum olim Xerxes evertisset, oraculumque 1332B desiisset, innumerabiles fabulas contexerunt frustra, ut sui oraculi restitutionem affirmarent in templo, quod omnium maximum reaedificaverant, ut Strabo, lib. XIV Geograph., narrat.

Militare. II, 1031 B, Quae muros frangere militat, i. e. cujus militia est muros frangere. Ciacon. ap. Latin. vult minitat.

Mimice. I, 504 A, Mimice philosophi affectant veritatem, i. e. mimos agunt, cum alii videantur foris, alii sint intus, adeoque aliquando detectis vitiis ridiculi fiunt.

Ministrare, ministro uti, instigare. I, 276 A, Quae vos ministret. Heuman. vult cui vos ministretis. II, 775 B, Sine qua notitia sui nulla anima se ministrare potuisset, i. e. se ipsam per se praebere cum ratione ministram.

Minus. II, 227 A, De tenebris vero ipse ad minus per Esaiam.

1332C Minutalis. II, 251 A, Si in minutalibus, ut ita dixerim, regnis. II, 703 A, Culices, formicas, tineas, et hoc genus minutalia. I, 1310 B, Ejusdem terrae minutalia, i. e. minutias, partes minutissimas.

Minutiloquium. II, 655 B, Aut micas de minutiloquio Aristotelis infersit. Iren., lib. II, ubi adversus Valentinianos dixerat: Et minutiloquium autem, et subtilitatem circa quaestiones, cum sit Aristotelicum, inferre fidei conantur.

Miriones, θαυμασταί, qui admirantur omnia, inque iis stupent, sive, ut vult Rhenanus, qui ob nimiam ac deformem admirandi et scandali patiendi facilitatem, essent firmis suis fratribus dolori ac admirationi. II, 14 B, Solent quidem isti miriones; alii legunt: Solent quidem isti infirmiores, hoc sensu, haereses de quorumdam infirmitatibus habere quod valent. Istas autem infirmitates, hoc est, infirmiores istos Christianos aedificari solere in ruinam, nempe in haeresin, ab iis, quos jam haeresis decepit.

1332D Miscere. I, 399 B, Nascitur homo Deo mistus.

Miserabilis. II, 963 B, Quatenus miserabilis es, i. e. quantae miserationis gratiam adeptus es.

Mithra, Μίθρα, a Persis sol dicitur. II, 54 A, Et si adhuc meminit Mithrae, i. e. singularia sacra facit illius. II, 261 A, Sicut aridae et ardentis naturae sacramenta leones Mithrae philosophantur. Sacris Mithrae sive Solis adhibebantur leonum simulacra. Erant autem sacramenta, hoc est signa seu mysteria solaris naturae aridae et ardentis. Tunc enim aestus intenditur, fontes et fluvii siccantur, cum ingredi leonem sol dicitur, tunc denique Cereris raptus celebratur, hoc est messis agitur, ut docet Arati scholiastes.

Mitra, capitis ornatus muliebris, taenia subtilis, et quasi corolla ex filo confecta raro textu, capillis continendis apta. II, 912 A, Mitris enim et lanis quaedam non velant caput.

1333A Mna. Plin., H. N., lib. XXI, cap. 27: Mna, quam nostri minam dicunt, pendet drachmas atticas centum. Decem vero drachmae aureum unum coronatum. Mina igitur decem coronis seu coronatis valuit. Esse autem minam ipsam Graecorum μνᾶν Fannius docet de Ponderibus, V, 32.

Modestia. I, 464 B, De providentia constat modestiae publicae, i. e. quieti consulitur et providetur.

Modulari. I, 1170 A, n. (2), Dominica passione modulantes et orantes confitemur Christo, i. e. modum quem exhibuit Christus expansis in cruce manibus imitantes. Sic orantes confitemur Christo, quia nos inter orandum ipso gestu profitemur Christianos, corpore nostro ad figuram Christi crucifixi conformato. Ipse Tertull., lib. I ad Nat.: Si statueris hominem expansis manibus, imaginem crucis feceris. I, 1208 A, Deo autem in suo organo non licebit per manus sanctas sublimitatem modulari spiritalem, i. e. praestare et exhibere ex facto pro modo ipsius. I, 433 A, Modulatis et subornatis ad omnem perversitatem, 1333B i. e. temperatis et accommodatis.

Modulus, dispositio. I, 399 B, De Deo Deus modulo alterum, non numero, gradu, non statu fecit, i. e. Pater et Filius distant modulo, i. e. dispositione, distributione, distinctione, non vero diversitate vel numero: gradu, ut filius sit secunda persona in Deitate, non vero statu, quasi alter Deus.

Modus. II, 232 A, De situ materiae id tracto quod et de modo, i. e. eadem situs et modi ratio, ac proinde idem judicium. Est enim modus, quantitas seu moles rei uniuscujuscumque, prout autem rei modus est, ita et situs.

Moechus. II, 1021 A, Illo apocrypho Pastore moechorum. Moechos appellat Psychicos, qui Pastoris librum receperant.

Moliri, parare sibi. II, 1048 A, Item qua lances centenarii ponderis Sulla molitur.

Molitio. II, 807 B, Molitionis suae reginam, i. e. creationis. Creavit Deus hominem, tanquam regem 1333C omnium quae in terra, quae in mari.

Monarchia. II, 158 A, Monarchiam, inquiunt, tenemus, i. e. Deum unum asserimus. Hieronym., lib. de Script. Eccles., auctor est librum ab Irenaeo esse compositum hoc titulo: de Monarchia, sive quod Deus non sit auctor malorum. Ipse Tertullianus monarchiae nomine Deum significavit. II, 164 B, Ita Trinitas per consertos et connexos gradus a Patre decurrens, et monarchiae nihil obstrepit, et οἰκονομίας statum protegit.

Monela. II, 445 B, Nostri Dei monela de coelo, non Moysen et Prophetas jussit audiri, sed Christum. I, 1262 B, Praesto est dominica monela.

Monstrum. II, 1041 A, Monstrum eruditorem, i. e. monstrosum praeceptorem, nempe Chironem, ex equo et homine et Centaurum; alii monstrorum.

Mora. I, 1248 A, Cervus sagitta transfixus, ut ferrum et irrevocabiles moras ejus de vulnere expellat. Mora est in re chirurgica pars canalis, in quem crus fractum, ex quo deligatum est, conjicitur. Dicitur 1333D autem mora, quia moratur crus, femurque ut collatum est, detinet, et delabi a justa ipsius sede non patitur. Ejusmodi morae sunt in sagittis, quae morantur eas, ne forte revocari aut avelli possent. Vid. Cels., lib. VIII, cap. 10, De cervo; Plin., II. N., lib. VIII, cap. 27. I, 434 A, Fruendae interim malignitatis de poenae mora. I, 468 B, Oramus pro mora finis. II, 711 A, Nisi modico quoque delicto mora resurrectionis expenso.

Moratus. I, 237, Jam aliquid et cum Creatore moratum, aliquid moratum dicit moribus quibusdam praeditum, qualibus Creator, nempe odio, benevolentia; ira, misericordia; justitia, clementia. I, 1255 A, Quanto magis nos secundum moratos (lege secundum Dominum moratos) inveniri oportet. I, 1203 A. Dei spiritum, qui ab initio snpervectabatur super aquas, intinctorem moraturum. II, 707 A, Perinde qui integre morati commendaverint judici vitam.

1334A Mori. II, 810 A, Dies moritur in noctem, et tenebris usquequaque sepelitur.

Morose, diligenter, accurate. II, 1045 A, Cum ipsum hoc pallium morosius ordinatum.

Morositas. II, 55 A, Morositatem illam Judaicae legis, i. e. morum et rituum Judaicorum scrupulositatem. Rigalt. legit judaicae legis.

Mors. II, 1034 B, Mortem vivit, i. e. mare illud etiamnum visitur et vivit, sed mortuum vocatur; itaque non vitam vivit, sed mortem. II, 800 A, Et omnis jam vocabuli mortem, mortui desinunt, quidquid, dum viverent, vocabantur, et jam sunt nulli. Plin., H. N., lib. II, ubi de natura terrae. II, 810 A, Interficiens mortem suam, de sole, qui altero die oritur. I, 524 A, Qui tantum corpus hoc mundi de eo quod non fuerat, non minus quam de morte vacationis et inanitatis composuit.

Motator. II, 666 A, Ut volunt qui etiam universitatis motatorem animum decernunt.

Motiunculae, febriculae II, 577 B, Ego interim argumentabor 1334B motiunculis ejus excussum.

Motorium. II, 608 B, Non enim membra sunt substantiae animalis, sed ingenia; ut motorium, ut actorium, ut cogitatorium.

Mugire. I, 1244 A, Et mugire dies noctesque ad Dominum Deum tuum.

Mulieritas. II, 906 B, 907 A, Apertam professae mulieritatem, conditionem muliebrem.

Mulleolus, calceus, calceus lunatus. II, 1044 B, Purum aut mulleolum inducit calceum: purus est, cui nihil adsutum; mulleolus, cui lunula adsuta. Mulleus calceus patriciorum.

Mulsa. II, 655 B, Nemo unquam cunctanti de exitu animae mulsam aquam de eloquio Platonis infudit. Aqua mulsa, ὑδρόμελι, ἢ μελίκρατον, aqua melle mixta. Alludit non solum ad copiosam, sed ad mellitam sive melleam in Platone eloquentiam. Lib. de Anima, de eodem Platone, Ob mella facundiae.

Multinubentia, πολυγαμία, II, 953 C.

1334C Multivorantia, πολυφαγία, II, 953 C.

Mulus. I, 574 A, Hoc est mulum de asino pingere; proverbialis locutio, ad exemplar ineptiarum similium ineptiarum exemplum repraesentare, aut ad mendacia nova mendacia confingere. Nam subjicit: et Ptolemaeum describere de Valentino. Portentosas istas nugas prior Valentinus commentus est. Ptolemaeus aliquid de suo adjecit, ab auctore nonnihil varians. Ergo Valentino haereseos istius auctori nomen asini competit, ut muli, Ptolemaeo discipulo.

Munditenens, κοσμοκράτωρ, II, 518 B, 576 A.

Murtia. I, 640 A, Murtias quoque idolum fecit, i. e. etiam murtiae metae sunt ab idolo dictae. Erant enim Murtiae metae in circo magno ultimae ad aedem Murtiae, post quas stabat praeco, qui ludentium certamina ab ea parte observabat, et eos qui bene defuncti erant aut male, pronuntiabat. Murtiam enim deam amoris, i. e. Veneris, volunt, etc., quae Venus myrtea, vel murtea primum a duabus myrtis ante delubrum Quirini positis, nimirum patricia et plebeia dicta est, deinde 1334D Murtia. Historiam narrat Plinius, lib. XV H. N., cap. 29. Meminit Varro, lib. IV, de Lingua lat. Ita Junius: sed Rigalt. legit deum marcoris. Augustin., IV de Civit. Dei, cap. 16: Deam Murciam vocaverunt, quae praeter modum non moveret, ac faceret hominem, ut ait Pomponius, marcidum, i. e. nimis desidiosum.

Mutare. II, 229 A, Mutari perire est pristino statui, quae dum mutantur, amittunt.

Mysteria Attica, I, 474 A, sunt sacra Eleusina.