O

Obba, vasis ventricosi genus, quo diis Manibus litabatur. I, 347 A.

Obducere, refellere, sive contraria ac inter se pugnantia asserentem captum tenere. I, 501 A, Dum de bono hujus sectae obducitur. II, 232 B, Et obduceris corpoream infinitam faciens. II, 218 C, Altercatio diversae partis obducitur, revincitur, refellitur. II, 270 B, Exhibe igitur aliquem ex tuis, apostolici census, 1338A et obduxeris, i. e. eviceris. II, 344 A, De nominibus jam obduximus. II, 797 A, Proinde et obducimus obducti dehinc de Deo. II, 993 B, Cum sic quoque obduxero diversae partis praesumptionem. Deleri, sumpta metaphora ex rationum scripturis, ut expungere. I, 531 A, Sed obducimur, i. e. morimur in praelio, idque objicitis.

Obex. II, 143 C, Nec ullus obicem praescriptionis istius extrudet.

Obfirmare. II, 688 C, Et si nullum illi venabulum obfirmabit.

Obhumare, II, 1033 B. Obhumantur flumina, quorum alvei limo opplentur, ita ut cursum mutare inde cogantur. Alii obumbrando; Latin. obambulando.

Objacere. II, 658 A, Sic igitur etsi corporalia in corporalibus objacent.

Objectio. I, 1297 A, Quarum dotes objectione nominis mercedem silentii faciant, etc., i. e. cum deferuntur propter nomen et professionem religionis christianae earum dotes sibi vindicent pro mercede 1338B silentii, quod suis uxoribus sustinentes tamdiu praestiterint. Sic ipse maritus speculator, qui per nuptiarum occasionem arcana christiana subdole speculatus erat, litis arbiter fiebat. Erat enim necesse uxori, nisi mori paratissima esset, fidem Christo dictam perdere, vel dotem.

Oblatio. II, 739 A, Quod ex oblationis potestate accidit, i. e. conditionis oblatae.

Oblaqueare, laqueato opere deducere atque distendere. II, 805 A, Ne argento quoque oblaquees.

Oblegatus. II, 971 B, Et omnibus vitae istius illecebris quasi aeternae dignioribus hoc puto oblegatum, i. e. circumquaque inescatum, et deliciis innutritum, atque in eis obtorpescentem.

Obligamentum. II, 352 B, Cum legis obligamenta et onera, evangelica jam libertate mutarent. I, 684 A, Et omnem spiritum immundum per consecrationis obligamentum. II, 98 A, Ne velamento quidem obnoxium, nedum obligamento.

1338C Obliterare. I, 1283 B, Quod si habent, obliterare debent, quod habent. II, 933 C, Igitur si omnia ista obliterant licentiam nubendi. II, 700 A, Solitudines famosas retro fundi amoenissimi obliteraverunt. I, 1293 A, Quis enim dubitet obliterari quotidie fidem commercio infideli.

Obnoxius. II, 900 C, Duae leges obnoxiae invicem, i. e. quodam velut foedere naturae inter se obligatae. II, 452 A, Dissolvens violentiorum contractuum obnoxiis, melius obnexus.

Obscoenus. II, 1031 A, Post Gracchi obscoena omina, i. e. infausta, sinistra auspicia; nempe signum vi ventorum, cum signifer valde resisteret, fractum; sacra altaribus imposita dissipata, et extra terminos urbis abjecta.

Observare. II, 39 A, B, n, (1), Cum ipsi observarent, i. e. cum ipsi sibi constarent, cum idem ipsi docuerint in epistolis suis. Nam de forma praedicationis statuit ex epistolarum forma.

Obsignare. I, 1283 B, Qui statim a lavacro carnem 1338D suam obsignant, i. e. a baptismo dant virginitati et coelibatui operam. I, 1327 A, Et obsignant se spadonatui. I, 675 A, Deos ipsos hoc nomine obsignat. I, 677 B, Si post fidem obsignatam dicimus.

Obsolefactus. II, 905 A, Vox obsolefacta est, i. e. ex solito mutata alterataque, ex quo primum coepit, ut Nonius loquitur, gallulascere.

Obsoletare. I, 363 A, Majestatis vestigia obsoletant, Haverc. legit in Ms. Fuld. fastigium adsolant, i. e. solo adaequant; recte. Conf. I, 577 A, II, 135 A, Qui vestitum obsoletassent nuptialem, i. e. obsoletum reddidissent, vel obsoletum apportassent.

Obstinatio, bono sensu, pro constantia. I, 631 B, Ad hanc obstinationem abdicatione voluptatum erudiri.

Obstrepere. II, 82 C, Quanquam nec habitus extraordinarius ordinario usui obstrepit, i. e. impedimento est. I, 630 B, Nihil obstrepere religioni in 1339A animo et conscientia tanta solatia extrinsecus oculorum vel aurium. I, 654 B, Etiam obstrepente gratia voluptatis. I, 1326 A, Et obstrepant pudicitiae disciplinis.

Obstrepitaculum. II, 268 A, Adversus obstrepitacula diversae partis.

Obstringere. II, 57 A, Nunc saeculo obstrictos. Eos intelligit qui praefectura aliqua inter gentiles fungebantur; plerique enim Christianorum dignitatem aliquam aut militare officium adepti, eorum honorum munia nihilominus obibant, quos tamen Ecclesiae honoribus ordinare aequum non videbatur.

Obstruere. II, 38 B, Lucernam non sub modio obstrui solere: Jun. et alii malunt abstrui, Abstruere autem est objecta strue auferre lucem.

Obtundere. II, 454 C, Non David errorem scribarum obtundebat, i. e. refellebât. II, 169 B, Ut jam hinc fidem tuam obtundam.

Obvenire. II, 36 A, Quia adversarius ejus Paulus obvenerat, i. e. obtigerat, ut servus datus Ecclesiae a Deo.

1339B Obvenientia. II, 584 C, De obvenientia superducunt: obvenientiam vocat, quae aliunde obveniunt eventa.

Obumbrare. II, 597 A, Singulorum nubilo quodam veritas obumbrabatur, i. e. in singulorum mentibus veritatem obumbrabat nubilum ignorantiae, quod fit praesertim, si aliorum aeque obumbratorum strepitus insuper conturbaverint. II, 717 B, Nunc quoque obumbrat et depravat.

Occasio, II, 545 A, Ex divinae copiae occasione. II, 886 B, Hae autem sine aliquibus occasionibus scripturarum audere non poterant.

Occisorius. II, 705 B, Jugulandae quaeque in occisoriis, i. e. iis animalium generibus, quae ad caedem comparantur.

Occupare. I, 376 A, Minus est et oculis quibus occupatur; occupat; enim homo visu suo, quidquid oculis objicitur. II, 802 A, Quae prior vocabulum hominis occupavit. II, 802 B, Recogita totum illi Deum occupatum ac dedicatum.

1339C Occurrere. I, 500 A, Merito soli innocentiae occurrimus, i, e. illam inventam soli amplexuri. II, 42 B, Cum conditione datae sibi (nimirum poenitentiae) occurrit, i. e. se ultro de integro Ecclesiae stitit.

Octojugis. Dicitur ogdoas illa Valentinianorum; alludit enim ad ludos Circenses. II, 500 B, Mappa, quod aiunt, missa semel octojugem istam.

Oculare, visum reddere. Scaliger: ἐξομματοῦν. I, 404 A, Qui jam expolitos in agnitionem veritatis ocularet. I, 1248 A, Novit illos oculare rursus. II, 994 C, In vestibus purpura oculandis, i. e. illuminandis. Sic de sole Plinius: Hic reliqua sidera oculat. Propriae autem purpurae splendor seu fulgor lumen dicitur. Fabius, Instit. VIII: Adferent lumen clavus et purpurae loco insertae. Horat.: Purpureus late qui splendeat unus et alter adsuitur pannus. Artis poet.

Oculatus. Deum puto a sublimioribus oculatiorem aliquid subjecti praeterire non posse.

Odeum. II, 851 C, Sed et proxime in ista civitate 1339D odei fundamenta tot veterum sepulturarum sacrilega collocarentur. Civitatem aut Carthaginem aut Romam intelligit. Odea erant loca in quibus aliquando se recipiebant spectatores e theatro, si pluvia supervenisset. Hoc in loco recitabantur etiam poemata, ac venalia frumenta exponi solebant. Fundamenta sacrilega sepulturarum appellantur, quia sepulchreta in religiosis et sacris rebus habebantur: ex quo sequebatur reos esse sacrilegii, qui ea refoderent, et sacrilega odei fundamenta esse, cujus caussa res sacrae jure gentium habitae in profanos usus raperentur.

Οἰκονομία. II, 156 B, Sub hac tamen dispensatione, quam οἰκονομίαν dicimus. II, 158 A, Οἰκονομίας, sacramentum, de doctrina de Trinitate.

Oenotria. Ita Italia dicta est a vino, non ab aliquo rege hujus nominis: quae opinio consentit cum Aristotel., lib. VII Polit., et cum Strabon. lib. VI, qui, 1340A nulla facta mentione Oenotrii, illam indigitant. I, 330 A.

Offarcinare. II, 418 C, Praeter oneribus consparsionum offarcinatam. Exod. XII, 34: Ἀνέλαβε δὲ ὁ λαὸς τὸ σταῖς αὐτῶν πρὸ τοῦ ζυμωθῆναι, τὰ φυράματα αὐτῶν ἐνδεδεμένα ἐν τοῖς ἱματιοῖς αὐτῶν ἐπὶ τῶν ὤμων.

Offerentia. II, 421 A, Considera caussarum offerentiam, i. e. prout se diversae offerunt.

Offerre. II, 922 B, Et offers et tinguis. II, 942 C, Et offert annuis diebus dormitionis ejus. II, 984 B, Et afflictionem suam offerentes Deo.

Officialis. II, 93 A, Et caeteras officialium coronarum caussas, quas necessitate officii gestabant ii qui certis officiis honoribusque fungebantur.

Officium. II, 970 A, Ad eam emittit cum officio et comitatu. Jureconsultis officium coetus ipse est eorum, qui magistratui inserviunt; unde apud eosdem, officium deponere, et officio tradere, in quem sensum et hic usurpat Tertullianus. II, 137 B, Cum dedicatio imaginis regiae turbam urgeret officio, i. e. ad 1340B officium cultus idololatrici. II, 119 A, Si officia militaria redemeris, i. e. milites publica auctoritate fungentes tibi pecunia conciliaveris. II, 713 A, Nos officia divina angelos credimus, i. e. officiales et officiorum administratores. II, 719 C, Gravior invidia est in praesidem, cum officia pulsantur.

Officina. II, 336 A, Cloacam voca uterum tanti animalis, id est hominis producendi officinam.

Offocare, seu offucare, aquam in fauces ad sorbendum dare, ut exponit Festus. I, 695 A, Quicumque fluctus ejus offocant.

Onerare. I, 1293 A, Tanto contumaciae crimen oneratur, i. e. tanto gravius, tanto atrocius est. II, 928 A, Ab extraneis quoque agnoscitur, et testimonio oneratur. II, 988 A, Oneravit itaque moechiam, i. e. moechiam ut gravius et atrocius crimen describit. Praeferenda videtur haec lectio conjecturae illi Latinii: honoravit.

Onerositas. I, 1323 A, Tanta ordinandi capitis 1340C onerositas.

Onesimus. II, 588 A, Et forsitan parias aliquem Onesimum aeonem. Alludit ad Onesimum Philemonis, quem Paulus in vinculis genuit, ut ipse ad Philem. scribit, seu partu plane coelesti, factum scilicet de Gentili Christianum, de fugitivo probum. Exspectamus, inquit ridendo Septimius, ut tu, qui Marcus es aut Caius, certe, quod sufficit, masculus, in istis infandis angelorum Valentinianorum vinculis sive amplexibus parias, sed quid parias? aliquem scilicet Onesimum Paulinum? imo prodigiosum aliquem Satanae mastigiam.

Ονοκοίτης. I, 372 A, Proprie qui concumbit asino, deinde, ex asino et homine conceptum: ita LXX interpretes voce κοίτης pro prole saepius usi sunt; et Paulus ad Roman., cap. IX, 10. Hunc Deum fictum ex habitu corporis quasi ὀνοκοίτην denotant, turpi quasi moecha prognatum. Vid. Juvenal., Sat. VI, v. 330; Sueton., Vit. Domit. cap. 12; Martial. I, 5.

Onus. I, 515 A, Si non onus, jam voluminis temperarem, 1340D i. e. ὄγκος, μέγεθος.

Operari, operam dare. I, 1520 A, In quibus operamur. II, 762 C, Cum languoribus et vitiis medendis operaretur. I, 695 A, Det fratribus operandi copiam, i. e. commoditatem benefaciendi nobis, ut ab illa necessitate subsidio ipsorum caveatur nobis.

Operarius. I, 1271 A, Itaque operarius illeo victoriae Dei, diabolus. I, 1274 A, Ventris operarius, vocat parasitos. II, 705 B, Et fatigandae in operariis, i. e. iis animalium generibus, quae ad operam praestandam comparantur.

Operatio. II, 907 A, Vel quamcumque eleemosynae operationem, ita et operatio jejunii.

Operatrix. II, 739 A, Ipsa illa ratio operatrix mortis, simplex licet, vis est.

Operatus. I, 259 A, Operata infestatio, i. e. vehementior, acrior. Melius fortasse onerata, ut sensus sit: Quominus defendi patiamini sectam Christianorum, 1341A obstant vobis praejudicia, quibus tam saepe eam damnastis.

Operositas. I, 1328 A, Et operositas cum raritate commissa, i. e. opus, manupretium. Utitur hoc vocabulo Irenaeus pro labore et aerumna, lib. V, cap. 19. I, 1184 A, Et crinium lenonem operositatem, sic I, 1151 A, Superducto Evangelio expunctore totius retro vetustatis. II, 1045 B, Sacerdos suggestus, etc. II, 651 A, Tanta operositas suadendi.

Opifice. I, 158 A, Et tam opifice. Rigalt. mavult: etiam opifices; quod sequentibus convenire magis videtur. Alii legunt: etiam opici, i. e. barbari, quod opice, i. e. barbare loquerentur, non latine, juxta Plin., lib. XXIX, cap. 1.

Opimitas. II, 683 B, Opimitas sapientiam impedit, exilitas expedit. II, 998 C, Atque ita exinde opimitate Dominici corporis vescitur.

Opiniosus, opinator. II, 447 A, Viderit si cui tam opiniosus videbitur Christus: ita Cic., Academ.

Opus. I, 339 A, In ipso opere, i. e. cum funduntur, 1341B tunduntur, scalpuntur; atque ita laeduntur, vulnerantur.

Oratio. II, 105 B, Sed in legitima oratione. Orationem legitimam dicit quam nobis Christus dictavit coelestis juris peritus. Sic precem legitimam dixit Augustin., Serm. 125, de Temp.

Orbis, mensa rotunda, quam veteres dicebant cillibam. II, 1048 A, Qua M. Tullius quingentis millibus nummum orbem citri emit. Mensae citreae ex Mauritania incredibili sumptu Romam advehebantur. Plin., lib. XXXIII, cap. 11.

Ordo. II, 39 B, Omnem ordinem regulae, i. e. forma ordinata doctrinae Christianae; eodem sensu. II, 40 B, Ordinem doctrinae Ecclesiarum. II, 947 B, Quo magis sciret plebs eum ordinem sibi observandum, qui faceret praepositos. Ordinem monogamorum significat, unde sumuntur praepositi. Itaque omnem plebem volebat esse monogamos.

Oriens. II, 545 A, Orientem Christi figuram; subaud. 1341C amat. Orientis enim vocabulo Christus saepe intelligitur in sacris literis, ut apud Zachariam. Oriens autem vocatur, quia sol est justitiae prodiens ex alto.

Ornatus. I, 1309 A, Ornatum dicimus, quem immundum muliebrem convenit dici, nempe cura capilli et cutis.

Ortaneus. II, 483 B, D, n. (1), Et signa aliqua vel ortaneorum. Ortanea, quae sunt momentanea, et suum esse in solo ortu habent, quae simul oriuntur, simul occidunt.

Os. I, 654 A, Illum vero confectum etiam oris spectaculo repetat, ut etiam os et vultum exspirantis intueri velit.

Oscillum, libratio, αἰώρα, machinae ad incussionem et impetum libratae. Vid. Festus in h. v. II, 1032 A.

Ostentatitius. II, 892 B, Impudentiam ostentatitiae virginitatis.

Otiosus. II, 76 A, Coronamento in manu otioso. Otiosum dicit inutile et ineptum. Sic, ad Uxorem: 1341D Nobis otiosum est liberos serere, i. e. Christianis inutile est et ineptum liberos serere, dum saevit in Christianum nomen tyrannus.