An. et vol. CIV 5 Octobris 2012 N. 10
Index huius fasciculi (An. CIV, N. 10 - 5 Octobris 2012)
LIBRERIA EDITRICE VATICANA 00120 CITTÀ DEL VATICANO
LIBRERIA EDITRICE VATICANA 00120 CITTÀ DEL VATICANO
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale752
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale754
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale756
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale758
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale760
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale762
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale764
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale766
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale768
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale770
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale772
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale774
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale776
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale778
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale780
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale782
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale784
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale786
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale788
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale790
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale792
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale794
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale796
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale798
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale800
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale802
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale804
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale806
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale808
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale810
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale812
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale814
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale816
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale818
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale820
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale822
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale824
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale826
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale828
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale830
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale832
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale834
Congregatio de Causis Sanctorum 835
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale836
Congregatio de Causis Sanctorum 837
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale838
Congregatio de Causis Sanctorum 839
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale840
Congregatio de Causis Sanctorum 841
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale842
Congregatio de Causis Sanctorum 843
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale844
Congregatio de Causis Sanctorum 845
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale846
Congregatio de Causis Sanctorum 847
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale848
Congregatio de Causis Sanctorum 849
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale850
Congregatio de Causis Sanctorum 851
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale852
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale854
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale856
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale858
Acta Benedicti Pp. XVI 755
une simple absence de guerre. La paix signifie selon son étymologie hé-
braı̈que: être complet, être intact, achever une chose pour rétablir l'intégrité.
Elle est l'état de l'homme qui vit en harmonie avec Dieu, avec lui-même, avec
son prochain et avec la nature. Avant d'être extérieure, la paix est intérieure.
Elle est bénédiction. Elle est le souhait d'une réalité. La paix est tellement
désirable qu'elle est devenue une salutation au Moyen-Orient (cfr Jn 20, 19;
1 P 5, 14). La paix est justice (cfr Is 32, 17) et saint Jacques dans sa Lettre
ajoute: «Un fruit de justice est semé dans la paix pour ceux qui produisent la
paix » (3, 18; cfr Is 32, 17). Le combat prophétique et la réflexion sapientielle
étaient une lutte et une exigence en vue de la paix eschatologique. C'est vers
cette paix authentique en Dieu que le Christ nous conduit. Il en est la seule
porte (Jn 10, 9). C'est cette porte unique que les chrétiens désirent franchir.
10. C'est en commençant par se convertir soi-même à Dieu, par vivre le
pardon dans son entourage proche et communautaire, que l'homme de bien
pourra répondre à l'invitation du Christ à devenir « fils de Dieu » (cfr Mt 5, 9).
Seul l'humble goûtera les délices d'une paix insondable (cfr Ps 37, 11; Pr 3, 2).
En inaugurant pour nous l'être en communion avec Dieu, Jésus crée la véri-
table fraternité, non la fraternité défigurée par le péché.4 « C'est lui, le Christ,
qui est notre paix: des deux ... il a fait un seul peuple ... il a fait tomber ce qui
les séparait, le mur de la haine ... » (Ep 2, 14). Le chrétien sait que la politique
terrestre de la paix ne sera efficace que si la justice en Dieu et entre les
hommes en est la base authentique, et si cette même justice lutte contre
le péché qui est à l'origine de la division. C'est pourquoi l'Église désire sur-
monter toute distinction de race, de sexe et de niveau social (cfr Ga 3, 28;
Col 3, 11) sachant que tous ne font qu'un dans le Christ qui est tout en tous.
C'est pourquoi aussi l'Église soutient et encourage tout effort en vue de la paix
dans le monde et au Moyen-Orient en particulier. De diverses manières, elle ne
ménage pas ses efforts pour aider les hommes à vivre en paix et elle favorise
aussi l'arsenal juridique international qui la consolide. Les positions du Saint-
Siège sur les différents conflits qui meurtrissent dramatiquement la région, et
celle sur le Statut de Jérusalem et des Lieux saints sont largement connues.5
Cependant, l'Église n'oublie pas qu'avant tout, la paix est un fruit de l'Esprit
(cfr Ga 5, 22) qu'il ne faut cesser de demander à Dieu (cfr Mt 7, 7-8).
4 Cfr Benoı̂t XVI, Homélie de la messe de minuit (24 décembre 2010): AAS 103 (2011),
pp. 17-21. 5 Cfr Proposition 9.