Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale836

Communionis desiderium exhibuit sacerdotalem vitam amplectendi et, dein-

ceps, in Illerdense Seminarium dioecesanum est acceptus. Annis formationis

sicut exemplum extraordinariam personam secutus est sancti Curati de Ars,

sub cuius luce in virtute crevit atque aestimationem Superiorum et sociorum

sibi comparavit, qui eum veluti exemplum descripserunt bonitatis et pietatis,

authentica praeditum caritate erga Dominum, erga omnes apertum atque ad

sacrificium promptum. In Seminario etiam ponderis munera obiit, etenim

exstitit subpraefectus, director Scholae cantorum, organarius et praeses Con-

gregationis Marialis. Sacerdotalem post ordinationem die 15 mensis Iunii

anno 1935 acceptam, coadiutor missus est in paroeciam loci vulgo Monzón,

in regione Aragoniae. Hic magna operatus est deditione, magnopere incum-

bens in pastoralem curam multorum fidelium, in liturgicas celebrationes, ita

ut, per eius praedicationem et spirituale moderamen, grex ditior evaderet.

Alter enim est Iosephus Jordán y Blecua, qui similem vitam gessit. Die 27

mensis Maii anno 1906 in loco vulgo Azlor (Oscae), in Hispania, natus, studia

inire coepit apud Clericos Scholarum Piarum in urbe Barbastro; vocationem

vero ad sacerdotalem vitam praesentiens, in Seminarium dioecesanum

Illerdense acceptus est. Hic ingenium ostendit sensibile, comprehensivum

et mansuetum ac semper promptum ad praestandam collaborationem

suam, gratia Dei adiuvante, in opera educationis seminarii. Expleto itinere

humanarum litterarum et theologiae, quod in Dioecesi Illerdensi adimplevit,

iuvenis Iosephus die 21 mensis Maii anno 1932 sacro presbyteratus ordine

auctus est. Statim coadiutor nominatus est in paroecia Sanctae Mariae de

Romeral in loco vulgo Monzón. Ab initio sui ministerii, Servus Dei exemplari

eminuit sacerdotali vita, oratione nutrita et aperta ad omnes excipiendos, ac

peculiari cum deditione pauperibus et egentibus.

In illis annis signa crudelitatis, quae in Hispania grassabantur, territo-

rium quoque Monzón attigerunt, ubi die 19 mensis Iulii sic dictus « Comitatus

antifascalis », cum anarchicis et communistis coniunctus, gubernationem

assumpsit. In contextu persecutionis proprio illius temporis, etiam duo Servi

Dei, eo quod sacerdotes erant, contumeliis et violentiis vexati sunt. Iniuste in

custodias adducti, a primo temporis puncto perceperunt periculum; omnia

tamen ob Dei amorem pertulerunt: eorum consueta integra conversatio

constituit veluti aptam parationem ad illud terribile discrimen. Omnes recu-

saverunt consensum ad libertatem assequendam, et verbis et opere se felices

declaraverunt ad vitam pro Christi amore eiusque Ecclesiae deponendam,

suis persecutoribus ignoscentes atque victimas Iesu Sacerdoti sese offerentes.