293. (7. ) Quaterniones Malchi ad Angelum suum.

1. Angele, qui meus es custos pietate superna, Me tibi commissum serva, tueare, guberna; Terge meam mentem vitiis et labe veterna Assiduusque comes mihi sis vitaeque lucerna.

2. Angele, fide comes, sapiens, venerande, benigne, Me movet et turbat mortis formido malignae Intentatque mihi poenas et tartara digne, Tu succurre, precor, barathri ne mergar in igne.

3. Angele, confiteor, quia saepe fidem violavi Spiritibusque malis numeroso crimine favi Et praecepta Dei non, sicut oportet, amavi, Proli dolor, et prave Christum vivendo negavi.

4. Angele, quando meos actus per singula tango Meque reum mortis video, per singula plango, Ora rigo lacrimis, mentem cruciatibus ango; His me solve malis, et laudes votaque pango.

5. Angele, me iugi tua salvet cura rogatu, Ne pro multimodo peream damnerque reatu. Me de terribili tua liberet ars cruciatu, Dignus ut angelico possim fieri comitatu.

6. Angele, qui nosti, quae sunt in fine futura,

Qui medicus meus es, mea spes, mea vulnera cura, Vulnera, mens quibus est, nisi cures me, peritura; Ergo mei cordis fac sint penetralia pura.

7. Angele, nulla, reor, vox sufficit enumerare, Quotve quibusve modis libuit delicta patrare, Sed mihi, qui potis es, fer opem veniamque precare, Proque salute mea, comes optime, sollicitare.

8. Angele, mox ut ego baptismate sum renovatus Et posui veteris maculas in fonte reatus, Sum tibi tuque mihi tradente Deo sociatus; Fac, precor, ut tecum pro me roget ordo beatus.

9. Angele, trina mali vis urget me vehementer Et trahit in facinus mentemque rapit violenter, Scilicet ebrietas et luxus et ira frequenter, Has igitur furias, has, angele, perde potenter.

10. Angele, communi luxus nocet utilitati, Ebrietas auffert regni promissa beati, Ira viri sanctae contraria fit gravitati; Haec portenta, rogo, metuendi comprime fati.

11. Angele, qui veram confers animae medicinam, Ex anima divelle mea pestem hanc genuinam, Ne ruat in casus aliquos mortisve ruinam, Sed valeam laetus deitatem cernere trinam.

12. Angele, tolle metum, spem, gaudia, tolle dolorem, Quatuor haec hominem suffocant interiorem, Haec adimunt fidei sacrum temerando liquorem; His igitur pulsis sanctum mihi confer amorem.

18. Angele, verna tuus humili te voce precatur, Ut tibi commissum se serves, ne moriatur, Nam corruptelae vitiis et mole gravatur; Ergo tuum vegeta, ne mortis fasce prematur.

14. Angele, per Christum rogo te, quo glorificaris, Ut non cum reprobis reprobari me patiaris, Sed me justifices et ab hoste malo tuearis Meque iuves caelo cuneis assistere claris.

15. Angele, fac per eum, qui fecit in aethere stellas, Mysterium cuius nullas scio scire tabellas, Ut, quaecunque nocent, propria virtute repellas, Iurgia, livorem remove mundique procellas.

16. Angele, qui nostram fragilem scis condicionem, Solve Deo, quam non valeo, pro me rationem Ac mihi, dum vivo, veram pete relligionem, Vivorumque simul post mortem da regionem.

17. Angele, sobrietas, modus et pietas abierunt, Hisque superfluitas, tumor et levitas subierunt, Omnis me virtus et honestas deseruerunt, Tu revoca vires, quae sic me destituerunt.

18. Angele, qui meus es caelesti munere custos, Qui veterem vitam reprobas moresque vetustos Et nos esse novos cupis et sine crimine iustos, Renes ure meos ardore libidinis ustos.

19. Angele, qui mentis nitidae verax es amator Iustitiaeque meae studiosus ad aethra relator, Ante Deum testis meus esto, mei miserator, Parce mihi, ne me reprobet damnetque creator.

20. Angele, multa premunt, vincenda superbia restat, Haec me prae cunctis vitiis odiosa molestat, Haec per verba foris iactantia se manifestat, Huic oppone manum per eum, qui vivere praestat.

21. Angele, mille modis stimulant me crimina centum Et mihi divinum cupiunt auferre talentum, Non ars ulla iuvat nec opes nec cura medentum; Spes mea tu solus, me fatis eripe flentum.

22. Angele, qui maestos et tristia corda serenas, Aufer, quas timeo, meritas pro crimine poenas; Crimen namque meum pelagi superavit arenas, Tu mala, quae merui, remove tormenta, catenas.

23. Angele, mundani consurgunt undique fluctus, Undique formido, lacrimae, suspiria, luctus, Iustitiaeque boni vix sunt hoc tempore fructus; Sed tot ab aerumnis sim te revocante reductus.

24. Angele, saepe rui, volo surgere meque fatigo, Membraque cum vitiis fidei sartagine frigo Et cum daemonibus iugi certamine fligo, Meque iuva per eum, cuius nescitur origo.

25. Angele, qui meus es paedagogus et assecla dives, Qui tribuente Deo felix per saecula vives, Ducat ad aetheros tua me clementia cives, Nec me pro meritis aeterno lumine prives.

26. Angele, cuius id est deitatis nosse profundum, Qui potes in puncto totum percurrere mundum, Curre, veni, fer opem simul et munimen abundum, Semper adesto mihi praesens mea vota secundum.

27. Angele, peccavi; non sunt tot in aequore stillae, Non tot in orbe manent per regna iacentia villae, Quot mala commisi, neque sunt tot in igne favillae; Evacua tamen haec, quamvis sint millia mille.

28. Angele, multa tibi mea sum peccata professus Et prope defeci culparum pondere pressus; Tu remove culpas et mentis dirige gressus, Mens ut inire queat sanctos erecta recessus.

29. Angele, respice me miserum peccata fatentem, Effice securum precibus tormenta paventem Auxiliisque tuis ad caelum dirige mentem, Mentem corporea sub conditione gementem.

30. Angele, quo fugiam? tot sunt contraria laetis, Ut vix sufficiant ullis recitanda poetis, Vix et ego valeam portum sperare quietis; Sed tu cum sociis requiem portumque rogetis.

31. Angele, festina, tege me munimine grato

Invidiaeque malum fraudisque venena fugato, Intus et exterius me semper purificato, Ut per te merear regno gaudere beato.

32. Angele, dulce tuum, mihi sic impende iuvamen, Lustret ut omnipotens per te mea pectora flamen Optatumque mihi tribuat mentis renovamen, Subjungatque pium plebs omnis: Fiat et Amen.